«سیاه‌بیشه» بهشتی زمینی

عبور از این باریکه راه، توام با هیجانی دلهره‌آور است و گرچه پس از سالیان دراز، مسافران زیادی خطرات این راه را برای رسیدن به آن بهشت زمینی به جان خریده‌اند و از آن عبور کرده‌اند، اما هنوز پرخطر باقی مانده است و هماورد می‌طلبد!

شاید روزی این باریکه راه نیز روزگار بهتری را به خود ببیند و مسافران بدون هراس از خطرات پیش‌رو، از آن با امنیت بیشتری عبور کنند.

حتما می‌دانید جاده چالوس شهرت خاصی، هم در زیبا بودن و هم در پرمخاطره بودن دارد. بسیاری از گردشگران که مقصدشان رفتن به شهرهای استان مازندران است از آن عبور می‌کنند، اما بسیاری هم زیبایی‌های همین جاده و روستاهای اطراف آن را نمی‌بینند و از کنارش می‌گذرند. ما هم به شما پیشنهاد می‌کنیم این بار سری به روستاهای زیبای اطراف این جاده وسوسه‌انگیز بزنید تا برای همیشه خطرات‌ این جاده را از ذهنتان پاک کند.

درست در کنار جاده چالوس، مناظر زیبایی نهفته که باید برای دیدن آن توقف کنید. یکی از آن همه روستاهای سحرانگیز، «سیاه‌بیشه» است؛ یعنی همان روستایی که بر سر در مغازه‌های کنار جاده آن، کیسه‌های سفید ماست چکیده آویزان است. آخر اینجا ماست و دوغش شهره است و حتما باید از آن خورد و نوشید تا مزه سیاه‌بیشه به خاطرتان بماند!

شما در هر فصلی از سال که از این جاده عبور کنید، خود را میان مه و ابری غلیظ و گاه سیاه رنگ خواهید دید؛ حال و هوایی که حس شاعرانگی عجیبی به آدم می‌دهد. اصلا به دلیل همین مه سیاه‌رنگ، روستا را سیاه‌بیشه نامیده‌اند.

بخشی از روستا که پایین‌تر از سطح جاده قرار گرفته است، چشم‌انداز بسیار زیبایی دارد؛ خانه‌های متراکم شیروانی‌دار و اغلب زنگ زده. اگر شما نیز در مسیرتان در این روستا توقف کردید، تمام زمان خود را به خرید از مغازه‌ها اختصاص ندهید، می‌توان با چند ساعت ماندن، یک گردش کوتاه، اما مفرح و سرشار از نشاط در این روستا داشت.

در حال حاضر یک سد در نزدیکی روستا در حال ساخت است که در روزگاری نه‌چندان دور می‌تواند به یکی از مکان‌های دیدنی و محل اتراق مسافران تبدیل شود. البته تا حدودی اهالی روستا از این بابت دلخورند چراکه برخی از خانه‌ها و مزارع به دلیل ساخت همین سد از بین رفته‌اند و مهم‌تر این‌که آنها در هراسند که این محل بعد از بهره‌برداری جایی برای اتراق مسافران شهری گاه بی‌ملاحظه‌ای شود که اطراف سد را به زباله‌دانی تبدیل کنند. البته بهتر است امیدوار باشیم اینچنین نمی‌شود، ولی به هر حال مردم روستا نگرانند که نکند طبیعت زیبای محل زندگی‌شان رفته‌رفته زیر گام‌های بی‌ملاحظه از بین برود.

سیاه‌بیشه، مردمانی دارد شیرین لهجه و دوست‌داشتنی. مردمانی که گردشگران، بخشی از زندگی آنها شده‌اند. هر روز زندگی را با نگاه پرسشگر و شوق‌انگیز مسافران آغار می‌کنند و با پاسخ‌های ساده به پایان می‌رسانند. در سیاه‌بیشه یک زندگی طبیعی، اما پرشور و هیجان جریان دارد.

در کنار این روستا، آبشارهای طبیعی و مناظری وجود دارد که بازدید از آنها بدون داشتن وسایل و تجهیزات کافی امکان‌پذیر نیست. یکی از آنها بعد از روستای سیاه‌بیشه قرار دارد، در یک تنگه به نام «هزار چم» چند آبشار بکر و زیبا از میان درختان وحشی جنگلی فرو می‌ریزند که با هر ریزش خود هزاران واژه در ذهن آدم روان می‌سازند. توصیه می‌شود دیدن این آبشارها را به فصل و هوای مناسب موکول کنید و حتما با تجهیزات لازم و با حضور یک راهنمای محلی به آنجا بروید. فعلا در این هوای خنک پاییزی به قدم زدن در روستا و گپی دوستانه با اهالی خونگرم آن بسنده کنید، ولی این آبشارهای دیدنی را به گوشه ذهنتان بسپارید تا زمان مناسب فرا رسد.

شاید این را بتوان یک اصل کلی در سفر دانست که نباید جاده را همین طور گرفت و رفت. جاذبه‌های طول مسیر یک بخش جدی از سفر هستند. در هر راهی مناظر زیادی وجود دارد که هر کدام چشمان شما را به خود خیره می‌کند؛ جاهایی مانند سیاه‌بیشه که به یقین آن را با خاطره‌ای سپید ترک خواهید کرد.

سامان عابری