بدنه ورزش باید کوچک شود

متاسفانه چند سال قبل این سیاست اشتباه در دستور کار قرار گرفت که تعداد فدراسیون‌ها اضافه شود و بر این اساس شاهد بودیم که فدراسیون‌ها قارچ‌گونه در ورزش ایران سر برآوردند تا تعدادی از رشته‌ها که تا پیش از آن به صورت انجمن فعالیت می‌کردند، دارای تشکیلاتی بزرگ‌تر شده و بدنه ورزش را سنگین و سنگین‌تر کنند.

امروز در شرایطی در ورزش ایران 51 فدراسیون ورزشی زیر نظر وزارت ورزش و جوانان فعالیت می‌کنند که تعداد زیادی از آنها هنوز هم عمده فعالیت‌هایشان قالب انجمن دارد و می‌توانند با کوچک شدن، زیر نظر فدراسیون انجمن‌های ورزشی فعالیت کنند.

تعدادی از این فدراسیون‌ها نیز با توجه به نوع فعالیت‌هایشان می‌توانند در فدراسیون‌های دیگر ادغام شوند و محمد عباسی وزیر ورزش و جوانان می‌تواند با دادن ماموریت به گروهی از کارشناسان ورزش، این کوچک‌سازی بدنه فدراسیون‌ها را مورد توجه قرار دهد.

آنچه در این بین حائز اهمیت ویژه است، کارکرد این رشته‌ها و چگونگی خدمت‌رسانی به جامعه ورزش است، چه در غیر این صورت صرف اضافه کردن فدراسیون‌ها نمی‌تواند هنر و امتیازی برای مسوولان ورزش تلقی شود.

در حال حاضر 12 فدراسیون از مجموع 51 فدراسیون ورزشی موجود می‌توانند در یکدیگر ادغام شده یا دوباره تبدیل به انجمن شوند تا با کوچک شدن بدنه ورزش که بعضا نیز دست و پا گیر هستند، نبض امور بهتر و روان‌تر بزند.

به عنوان مثال، فدراسیون آمادگی جسمانی و ایروبیک، فدراسیون رشته‌های رزمی، فدراسیون اسکیت، فدراسیون نجات‌غریق، فدراسیون بیماری‌های خاص، فدراسیون چوگان، فدراسیون نابینایان، فدراسیون ناشنوایان، فدراسیون کونگفو، فدراسیون ورزش‌های سه‌گانه، فدراسیون روستایی و عشایری و فدراسیون ورزش‌های همگانی، جملگی فدراسیون‌هایی هستند که می‌توان در ساختار آنها تجدیدنظر کرد.

هر چند به طور طبیعی روسای رشته‌هایی که قبلا به صورت انجمن فعالیت کرده‌اند برای حفظ ساختار فدراسیون مقاومت خواهند کرد، اما مساله مهم در این رابطه توجه به منافع ملی ورزش است تا منافع افرادی خاص.

به عنوان مثال فدراسیون نجات‌غریق می‌تواند به انجمن تبدیل شده یا در فدراسیون شنا ادغام شود، همین‌طور فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام که قبلا در قالب کمیته‌ای در فدراسیون وزنه‌برداری فعالیت می‌کرد.

حجت‌اله اکبرآبادی - دبیر گروه ورزش