زیدان را خوب می‌شناسم

این رکورد برای من کمی تلخ بود، چون به این ترتیب از جیاکینتو فاکتی، مدافع مورد علاقه‌ام بالاتر قرار گرفتم، اما دانیل پاسارلا هم زمانی که برای اینتر بازی می‌کرد 11 گل زده بود. البته مهم‌ترین گلم قطعا گلی بود که در فینال جام جهانی زدم، ولی زیباترین گل ضربه برگردانی بود که به مسینا در سال 2006 زدم.

اگر بخواهم دقیق گفته باشم من در سال اول بازی در تیم جوانان مهاجم بودم و به همین خاطر همیشه دوست داشتم گل بزنم. به نظرم در سال‌های بعد این انگیزه به من در گل زدن به عنوان یک مدافع کمک زیادی کرد.

ماتریکس اسمی بود که بعد از نظرسنجی در سایت باشگاه به من داده شد. البته من فیلم را ندیده بودم و بعد از این‌که آن را تماشا کردم خوشحال شدم که چنین لقبی از سوی هواداران به من داده شد. البته من زیاد شباهتی به کیانو ریوز (هنرپیشه اصلی فیلم ماتریکس ) ندارم.

باتیستوتا. شاید ویه‌ری و الن شیرر هم بازیکنان خوبی بودند، ولی با 3 مهاجم شانس هم‌تیمی بودن داشتم: اتوئو، توتی و رونالدو. اما وقتی باتیستوتا به ایتالیا آمد، هیچ کسی او را باور نداشت. او یک پدیده بود که از هر زاویه‌ای گل می‌زد، پای راست و چپ برای او تفاوتی نداشت. او با توجه به استعدادی که داشت به هیچ چیز نرسید، ولی به هر حال این انتخاب خود او بود.

من بیشتر از این‌که ناراحت باشم عصبانی بودم، چون می‌دانستم بدون او نمی‌توانیم قهرمانی‌ها را تکرار کنیم. اگر به نتایج رئال مادرید در فصل قبل نگاه کنیم متوجه می‌شویم که شاید او هم اشتباه کرد. من صد درصد مطمئن هستم با او می‌توانستیم سوپر کاپ اروپا و اسکودتو را بار دیگر ببریم.

کانتونا مثل خودم یک مرد واقعی است. او همیشه همان چیزی را که فکر می‌کند به زبان می‌آورد. او چندین بار برای سایرین با سیستم در افتاده و متفاوت با کسانی است که برای حفظ منافع شخصی‌شان سکوت می‌کنند.

شاید او مربی خوبی برای این تیم نبود. جایی خواندم که مرا در اخراجش مقصر می‌دانستند، اما او بعد از قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان حرف‌هایی زد که منجر به اخراجش شد. او گفت که ما همه پیر هستیم، ولی اگر به نیم‌فصل دوم نگاه می‌کرد متوجه می‌شد همین تیم پیر چه نتایج خوبی گرفت. من در جشن قهرمانی حضور نداشتم چون معتقد بودم قهرمانی ما بیشتر از آن‌که مدیون حضور بنیتز باشد، به خاطر وجود من در تیم بود. اینتر با دو تیم متوسط بازی کرد و به پیروزی رسید و قهرمان شد.

اخلاق ما خیلی شبیه به هم است. من از این‌که همه کار او را در خواندن آوازی درباره لئوناردو در جشن قهرمانی میلان در ماه می‌،‌ با زدن نقاب برلوسکونی از سوی من در بازی با میلان مقایسه می‌کنند ناراحت می‌شوم. بعضی از هواداران برلوسکنی در رسانه‌ها به من حمله کردند، اما خود او از تماشای عکس خوشحال شد و حتی با من تماس تلفنی گرفت. زمانی که بحث اینتر و بازیکنانش می‌شود، همه به این تیم حمله می‌کنند و می‌خواستند حمله به برلوسکنی را به من نسبت بدهند. من آن نقاب را زدم چون او مالک بزرگ‌ترین رقیب ماست و دلیل دیگری نداشت.