رازگشایی اینترنتی از یک زندگی 15‌ساله

«نوشتن واقعیات در مورد زندگی تلخی که من پشت سر گذاشتم، هیچ ایرادی ندارد. از نظر افرادی که چون من، یک زندگی زناشویی بسیار ناموفق را پشت سر گذاشته‌اند این‌که بتوانی تجربیات خود را با دیگران در میان بگذاری یک اتفاق بسیار خوب است که حتی می‌تواند در بسیاری مواقع مفید واقع شود. این کار یک امر کاملا اختیاری است و هیچ قانونی نمی‌تواند جلوی آن را بگیرد.

این‌که همسر سابق من توانسته با نفوذی که در دستگاه قضایی دارد وبلاگ مرا که تماما در مورد او و کارهایش در 15 سال زندگی مشترکمان بوده را ببندد، برخلاف عرف است و من تا زمانی که بتوانم از خودم و نوشته‌هایم که روی اینترنت گذاشته‌ام دفاع خواهم کرد. نوشته‌های من براساس واقعیات بوده و به همین خاطر است که همسر سابقم نمی‌تواند آنها را قبول کند و در مقابل آن، رفتاری غیرمعقول از خود نشان می‌دهد.

دهها هزار نفری که ماجراهای زندگی تلخ ما را هر روز دنبال می‌کردند به عنوان طرفداران حقوق شخصی من به حساب می‌آیند که همگی حاضرند برای حفظ وبلاگم به من کمک کنند، کاری که اگر لازم باشد حتما آن را انجام خواهم داد.»

«آنتونی مورلی» مرد 42 ساله‌ای است که تنها یک ماه پس از جدا شدن از زنی که بیش از 15 سال با او زندگی مشترک داشت، وبلاگی راه‌اندازی کرده و خاطراتش را در آن ثبت کرد.

خانم «الیسون» زنی که از شوهرش جدا شده و به هیچ عنوان از این‌که همه ماجراهای زندگی مشترکش روی اینترنت و در دسترس همگان قرار بگیرد، خوشحال نیست با پیگیری‌های بسیار توانست برای مدتی با رای دادگاه انتشار این نوشته‌ها را متوقف کرده و از وجودش روی شبکه جهانی جلوگیری کند. درگیری میان این زوج که با گذشت بیش از یک سال هنوز هم ادامه دارد با پافشاری آقای آنتونی روی باقی بودن وبلاگ خصوصی‌اش به پرونده‌ای بزرگ در دادگاه تبدیل شده که هیچ تصمیمی در مورد آن گرفته نشده است؛ پرونده‌ای که به نظر می‌رسد طرفین در مورد ادعایشان محق باشند.

من از گفتن آنچه در زندگی مشترک جهنمی با همسر سابقم داشتم، هیچ ابایی ندارم. چون می‌دانم در طول مدت زمانی که در خانه‌مان از دستش زجر کشیدم تنها او مقصر بوده و همواره نخواسته درست زندگی کند. 2 فرزند 10 و 12 ساله‌ای که حضانت آنها به من سپرده شده بخوبی می‌توانند بر همه ادعاهای من صحه بگذارند. هیچ جای شکی وجود ندارد که همسر سابقم «الیسون» چند ماه بعد از ازدواجمان می‌دانست که نمی‌خواهد با من زندگی کند، اما این نخواستن را به شکلی جلوه می‌داد که من مقصر دیده شوم.

طی سال‌ها آنقدر در مورد من و کار و زندگی خصوصی‌مان به هر کسی شکایت کرده بود که دیگر حتی نمی‌توانستم جلوی همسایه‌ها ظاهر شوم. رفتارهایش در 15 سال زندگی‌مان آنقدر مرا عذاب داده بود که می‌خواستم هر طور شده و به هر شکلی اعتراضم را نسبت به آن اعلام کنم. در کشوری که همه حق و حقوق به زنها داده می‌شود و مردها معمولا همیشه گناهکار هستند، این‌که بتوانی ثابت کنی واقعا همسرت شخصی بی‌وجدان و کاملا بی‌احساس بوده، کار بسیار سخت و دشواری است. راه‌اندازی وبلاگی که در آن خاطرات تلخ زندگی با «الیسون» را نوشته‌ام تنها راهکاری است که به نظرم می‌رسد با استفاده از آن می‌توانم، هم درددل‌هایم را بازگو کنم و هم به دیگران که در حال تشکیل زندگی مشترک هستند، گوشزد کنم که چه مشکلاتی می‌تواند سر راه آنها وجود داشته باشد. تمام آنچه در این وبلاگ نقل شده همگی حقیقت دارد و من حاضرم قسم بخورم که هیچ چیز در آن بزرگ نشده و دروغ نبوده است.

شکایت الیسون به دادگاه و سر و صدای زیادی که به راه انداخته به خاطر این است که اکنون می‌داند من هم بالاخره راهی پیدا کرده‌ام که بدی‌هایش را به گوش همگان و بخصوص آنهایی که در خانواده همواره برایش مهم بوده‌اند برسانم و این حقایق را که به نظرش راز می‌رسید بازگو کنم.

آنها هرگز نمی‌دانستند زنی که بسیار آرام و مهربان به نظر می‌رسید یک معتاد به الکل است که هیچ دقیقه‌ای را نمی‌تواند بدون مقدار زیاد این نوشیدنی بگذراند و سال‌ها زندگی خودش و فرزندانش را به این شکل تباه کرده است. واقعیات این زندگی مشترک فروپاشیده آنقدر زیاد هستند که من می‌توانم حتی تا 10 سال دیگر هم وبلاگم را به روز کنم؛ البته اگر خانم الیسون شاکی پرونده اجازه بدهند.»

پرونده جنجالی زوج 42 ساله که پس از حضور در دادگاه هر دو ادعا کرده‌اند نسبت به حقوقشان کوتاهی شده همچنان باز مانده است. این پرونده قطور که تنها 2 شاکی دارد در باره زن و مردی است که پس از سال‌ها زندگی مشترک و 2 فرزند، به طور توافقی از هم جدا شده‌اند اما اکنون به خاطر وبلاگی که شوهر عصبانی راه انداخته و تمامی رازها و مشکلات دوران زناشویی این زوج را برملا کرده، همچون 2 دشمن در مقابل هم قرار گرفته‌اند. جایی که آقای «آنتونی» از همسرش به عنوان زنی همیشه مست و در عین حال روانی نام برده، بیشترین حساسیت را برای مادر فرزندانش به وجود آورده و سبب این شکایت شده است. وبلاگ «زندگی گذشته من» که بلافاصله پس از جدایی این زوج روی شبکه اینترنت قرار گرفت و هر روز توسط صاحبش به روز شد، همه جزئیات و رفتارهای زنی که به نظر می‌رسد حالات روانی داشته را به طور کاملا درج کرده است.

حالاتی که از نظر تمام 20 هزار نفری که روزانه از این وبلاگ دیدن می‌کردند دلیل خوب و موجهی بوده برای این‌که آقای آنتونی همه سعی‌اش را به کار گیرد تا حضانت 2 فرزندش را هر طور که شده از دادگاه بگیرد و آنها را نزد خود نگه‌دارد.

آنچه به نظر می‌رسد بیش از همه خانم الیسون را ناراحت کرده باشد، القاب و صفاتی است که شوهر سابقش به او نسبت داده و او را زنی دیوانه و بی‌عاطفه خوانده که هرگز بویی از مهر مادری نبرده است؛ صفاتی که بالاخره توانست مجوز تعطیلی موقت این سایت را بگیرد و از به روز شدن آن جلوگیری کند.

«من حاضر نیستم به هیچ وجه از آنچه حق قانونی من در داشتن وبلاگ و نوشته‌های شخصی است، دست بردارم. اگر همسرم از گفتن آنچه حقیقت دارد بشدت ناراحت است باید بداند که برای همه انسان‌های روی زمین گاهی اوقات شنیدن حقایق سخت و تلخ به نظر می‌رسد و برای او هم اوضاع به همین شکل است. من می‌دانم «الیسون» با دیدن نوشته‌های هر روزه من از دوران بد زندگی مشترکمان تازه می‌فهمد چه اشتباهات بزرگی مرتکب شده و چه رفتارهای نامربوط و بچگانه‌ای از اوسر زده که منجر به جدایی‌مان شده است. به هر حال او گرچه فعلا توانسته با استفاده از نفوذش رای دادگاه را مبنی بر بسته شدن این وبلاگ بگیرد، اما من و وکیلم تمام تلاشمان را خواهیم کرد تا از حق قانونی دفاع کرده و دوباره آن را راه‌اندازی کنیم.

طبق آنچه در پرونده شکایت از من هم درج شده روزانه دست کم 20 هزار نفر از این وبلاگ دیدن می‌کردند و تجربیات خود را نیز در همین زمینه به اشتراک می‌گذاشتند که می‌تواند برای بسیاری از افراد که در شرف ازدواج هستند مفید واقع شود. تا چند ماه قبل تمامی آن چند هزار نفر که هر روز نوشته‌هایم را دنبال می‌کردند به من می‌گفتند که کارم سبب می‌شود دید بازتری نسبت به مسائل داشته باشند و بدون فکر و نداشتن تجربه وارد وادی پیچیده ازدواج نشوند. القاب و صفاتی که من در وبلاگم به کار برده‌ام چیزی نیست که کسی بخواهد از آنها ناراحت شود. مشکلات روحی و اعتیاد همسرم به الکل را بیش از هر کسی خودش می‌دانست و به همین خاطر جای ناراحتی نباید برایش وجود داشته باشد.

من حتی برای این‌که از حق و حقوقش تجاوز نکرده باشم، هرگز نام واقعی او را فاش نکردم و هیچ خواننده‌ای نمی‌دانست که من در مورد چه کسی این حقایق را بازگو می‌کنم. پس بسته شدن وبلاگ پرخواننده من کاملا نقض قوانین حقوق شخصی فردی است و من از آن کوتاه نخواهم آمد. چون هیچ کسی نمی‌تواند جلوی آزادی فردی انسان‌ها را بگیرد و من هم این اجازه را نخواهم داد. الیسون برای یکبار هم که شده باید قبول کند که شکست خورده و این شکست تاوان سنگینی برای خودش و اطرافیانش داشته است.»