کونته، معمار جدید یوونتوس

این امر به معنای بازگشت کونته به خانه محبوب و سابق وی است زیرا او از سال 1991 که در قامت یک بازیکن جوان از لچه به یووه کوچ کرد، 13 سال در این تیم ماندگار شد و در این مدت هافبک وسط ثابت و بازیساز و حتی کاپیتان یووه هم شد و با گورخرهای تورین، پنج دوره فاتح سری A، قهرمان جام یوفای 1993، فاتح جام حذفی 1995 ایتالیا و همچنین جام قهرمانان باشگاه‌های اروپای 1996 شد. بحث بر سرمربیگری او در تیم سابقش مدت ها مطرح و سرانجام اجرا شد. یکی به این خاطر که او در فصل اخیر، تیم متوسط سیه‌نا را از لیگ دسته دوم به سری A ارتقاء بخشید و دوم به این سبب که لوئیجی دل‌نری مربی فصل اخیر یوونتوس همانند اسلاف خود در فصل پیش ـ چیرو فرارا و البرتو زاکه رونی ـ‌ ضعیف عمل کرد و نتوانست تورینی‌ها را به گذشته درخشان‌شان برگرداند. به واقع آنها برای دومین فصل متوالی فقط به رتبه هفتم لیگ رسیدند و 10 شکست را در این راه متحمل شدند و فاصله 24 امتیازی آنها با آث.میلان که قهرمان شد، نشان داد یاران الکس دل پیه‌رو چقدر کم‌کاری داشته‌‌‌‌اند.

به همین منوال و میزان است که کار کونته در فصل بعد سخت نشان می‌دهد و او نه فقط باید تیمی را که به خودی خود دچار نزول آشکار فنی و روحی شده احیا کند بلکه با میلان از نو اوج گرفته، اینتر پرمهره و حتی ناپولی و لاتزیوی مدعی رقابت کند و مراقب رم هم باشد که مثل یووه در پی سربر آوردن مجدد است. کونته بدون توجه به احتمالات و نشانه‌هایی قوی که حکایت از اندک بودن شانس‌های او در تورین می‌کند، می‌گوید مدت‌ها بود که می‌خواست به باشگاه سابقش برگردد و منجی تیمی شود که بعد از رسوایی موسوم به کالچوپولی در سال 2006 و گرفته شدن عناوین قهرمانی آن سال و همچنین سال 2005 از بیانکونری، دیگر یوونتوس سابق نشده و کمتر نشانی از گذشته درخشان خود داشته است.

کونته می‌گوید: «این که به یوونتوس برگردم همیشه در افکارم جا داشت و از مدیران باشگاه که این امر را برای من میسر ساختند، تشکر می‌کنم. شما تحت هر شرایطی که به باشگاهی به بزرگی یووه ملحق شوید باید قدر آن را بدانید زیرا یک موفقیت بزرگ خواهد بود. می‌کوشم ایده‌آل‌های کاری‌ام را در ایام پیش فصل و زمانی که تمرینات ما برای فصل آینده به جریان خواهد افتاد، به یارانم منتقل و اساس و ابزار کار را برای فصل بعدی استوار کنم. ما در قدم اول باید به جمع مدعیان اصلی قهرمانی و 3 تیم صدر جدول برگردیم و این چیزی است که در فصول اخیر از آن دور بوده‌ایم. سنن و سوابق یووه چنین چیزی را می‌طلبند و خود من هر کار و کوششی را برای رسیدن به مقصود و آنچه باشگاه در پی آن است، به کار خواهم گرفت. این، هم وظیفه‌ای است که یوونتوس برای من تعیین کرده و هم دینی است که شخصا به این تیم حس می‌کنم.»

کونته بعد از آویختن کفش‌هایش کمک مربی تیم سیه‌نا در سال 2005 شد و از آنجا به ارتزو، باری و آتالانتا کوچ و در آن تیم‌ها نیز مربیگری کرد تا این که ابتدای تابستان سال پیش به سیه‌نا بازگشت البته این بار در هیات سرمربی و نه فقط کمک مربی.

رفتن دل‌نری از یووه بعد از فقط یک سال زمامداری او در این تیم هیچ تعجبی را برنمی‌انگیزد، زیرا او استمراردهنده نتایج منفی یووه در یک فصل پیشتر بود و با این که سرمربی سابق کیه‌وو و سمپدوریا به کرات تاکید کرده بود قصد رفتن از تورین را ندرد، اما حقیقت آن بود که یووه به سبب فشار افکار عمومی و شدت اعتراض هوادارانش باید دست به تغییراتی تازه می‌زد و کادر فنی‌اش را عوض می‌کرد که دست به این کار هم زد. راه‌راه‌پوشان تورین تا اواسط فصل اخیر کالچو هنوز بخت‌هایی اندک برای تصاحب اسکودتو داشتند، اما در نیم‌فصل دوم بیش از پیش پسروی کردند و هواداران خود را به یاد شکست‌های پرشمار فصل پیش انداختند. اینها جای پای دل‌نری را در تورین سست‌تر و رفتن او را قطعی کرد. این در حالی روی داد که دل‌نری فقط یک فصل پیشتر با رساندن سمپدوریا به رتبه چهارم سری A مجوز حضور این تیم جنووایی را در لیگ قهرمانان اروپا نصیبش کرده بود، اما این مربی کارکشته 60 ساله هیچ‌گاه نتوانست کدها و فرمول‌های کار موفق در تورین را بیابد و در شرایطی ناکام ماند که اندریا انیلی در مقام رئیس و جوزپه ماروتا در سمت مدیرکل یوونتوس در طول فصل مجموعا 12 بازیکن قوی و نامدار و جدید را به این تیم جذب کردند تا دل‌نری به لحاظ پرسنل و نیروی انسانی لازم در تورین احساس نگرانی نداشته باشد. همین مقام‌ها برای کونته نیز خیال‌هایی در سر و خریدهایی را در دستور کار خود دارند که قطعا می‌توانند عصای دست این ستاره پیشین یووه در بازگشت او به باشگاه معبودش باشند.