فیلمساز سلامت‌محور

دکتر عموئیان، به خبرگزاری فارس گفت: ‌در این مراسم از دیدگاه سلامت‌محور، مباحث پزشکی و روان‌شناختی فیلم‌های «کیانوش عیاری» از آغاز تاکنون مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرد. اتفاقا مدیران شهرداری، کارگردان مناسبی را برای این موضوع انتخاب کرده‌اند. فیلم‌های عیاری پر است از شخصیت‌های پزشک و پرستار و آدم‌هایی که با بیماری‌های مختلف دست و پنجه نرم می‌کنند.

فیلم بودن و نبودن تلاش یک دختر جوان برای زنده ماندن را نشان می‌دهد. این ساخته عیاری جزو اولین فیلم‌هایی است که سعی می‌کند فرهنگ اهدای عضو را در کشورمان جا بیندازد. این کارگردان در سریال روزگار قریب‌ با دستمایه قرار دادن زندگی یک پزشک اطفال (دکتر قریب)‌ تاریخ پزشکی ایران را ورق می‌زند. روزگار قریب که ارتباط خوبی با مخاطبان پرشمار تلویزیونی پیدا کرد، در کنار پرداختن به مسائل پزشکی، گوشه‌چشمی هم به فرهنگ و مناسبات اجتماعی ایرانیان قدیم داشت.

آخرین فیلم کیانوش عیاری، خانه پدری نام دارد که در جشنواره فیلم فجر بیست و نهم وضعیت بلاتکلیفی داشت. از یک طرف صحبت از توقیف فیلم شد و از طرف دیگر مسوولان جشنواره توقیف آن را تکذیب کردند. اما در نهایت فیلم در جشنواره به نمایش درنیامد تا شایعه توقیف آن تقویت شود. داستان «خانه پدری» درباره‌ خانواده‌ای در 6 دهه است و زندگی محتشم از ۱۵ تا ۸۰ سالگی را روایت می‌کند.

عیاری پیش از خانه پدری فیلم بیدار شو آرزو را جلوی دوربین برد. بیدار شو آرزو تنها فیلم سینمایی ایرانی است که به صورت مستقیم به موضوع زلزله شهر بم می‌پردازد و تلاش مردم بحران‌زده آن آب و خاک را برای بقا به تصویر می‌کشد. کیانوش عیاری به دقت و وسواس بیش از حد در هنگام فیلمبرداری مشهور است. او یک برداشت را آن قدر تکرار می‌کند تا به دلش بنشیند. مهران رجبی یک بار با لحنی طنزآمیز می‌گفت: برای یک پلان در سریال روزگار قریب که من و یک شخصیت دیگر یک سلام و علیک معمولی می‌کردیم، کیانوش عیاری برداشت را حدود صد بار تکرار کرد!

دو نیمه سیب، شاخ گاو، بودن یا نبودن،‌ هزاران چشم و روزگار قریب جزو مطرح‌ترین فیلم و سریال‌های این کارگردان 60 ساله است. امیدواریم این مراسم بزرگداشت، مقدمه‌ای باشد برای تعیین‌تکلیف نهایی فیلم خانه پدری.

مراسم بزرگداشت «کیانوش عیاری» امروز ساعت 15 در خانه سلامت عباس‌آباد برگزار می‌شود.

احسان رحیم‌زاده / گروه رادیو و تلویزیون