سرطان سینه در مردان

سرطان سینه تومور بدخیمی است که از سلول‌های سینه شروع شده و ممکن است به بافت‌های مجاور نیز بکشد و متاستاز شود، چون سرطان سینه در زنان شایع‌تر است بنابراین افراد تصور می‌کنند مردان از این بیماری در امان هستند و همین مساله باعث می‌شود معمولا بیماران در مراحلی از سرطان سینه به پزشک مراجعه کنند که بیماری بشدت پیشرفت کرده و کار زیادی برای آنها نمی‌توان انجام داد. سن خطر برای شروع سرطان سینه در زنان 50 سال و برای مردان بین 60 تا 70 سال است. در واقع سرطان سینه در مردان کمتر از یک درصد از مبتلایان به این بیماری راشامل می‌شود. تا قبل از سن بلوغ، بافت سینه در دختران و پسران تقریباً به یک شکل است ولی با رسیدن به این سن، در دختران تخمدان‌ها هورمون زنانه استروژن ترشح می‌کنند که باعث رشد مجاری سینه و افزایش بافت سینه می‌شود. اما در پسران هورمون مردانه تستوسترون که از طریق بیضه‌ها ترشح می‌شود، مانع رشد بافت سینه می‌شود. به همین دلیل مردان کمتر در معرض ابتلا به سرطان سینه قرار دارند. به عبارتی چون سلول‌های مجاری سینه در مردان کمتر از زنان رشد می‌کنند و سلول‌های سینه به طور دائم تحت تأثیر اثرات رشد هورمون‌های زنانه قرار ندارند، خطر سرطان سینه در آنها کمتر است.

اطلاعاتی که از سرطان سینه در مردان به دست آمده حاکی از آن است که این بیماری همانند سرطان سینه در زنان است و حتی علائم، روش‌های تشخیصی و درمان آن هم بسیار شبیه این سرطان در زنان است. فراموش نکنید نادر بودن این بیماری در مردان دلیل بر وجود نداشتن آن نیست. پس شما هم به‌عنوان یک مرد بهتر است از علائم این بیماری مطلع باشید تا با مشاهده کوچک‌ترین علامت مشکوکی پزشک خود را در جریان بگذارید.

از شایع‌ترین علائم سرطان سینه، وجود توده سفت و بدون درد در بافت سینه، تغییرات ایجاد شده در پوست سینه مانند پوسته پوسته شدن، چروک شدن پوست، قرمزی و زخم شدن هستند. همچنین ایجاد تغییراتی در نوک سینه مانند قرمزی آن یا فرورفتگی نوک سینه و تغییر اندازه نوک سینه در کنار خروج مایع خون آلود و آبکی از نوک سینه و وجود توده سفت در زیر بغل را هم می‌توان از جمله علائم شایع سرطان سینه محسوب کرد.

در مواردی هم که تومورهای سرطانی سینه به استخوان‌ها متاستاز کنند، فرد ممکن است دچار درد در ناحیه متاستاز شده شود. علائم سرطان سینه پیشرفته هم مانند علائم سایر سرطان‌هاست که می‌توان به احساس ناراحتی، ضعف و کاهش وزن اشاره کرد. در صورتی که این علائم بموقع و در مراحل اولیه بیماری تشخیص داده شوند، شانس بهبود مردان مبتلا 75 تا 100 است، اما با پیشرفت بیماری و عدم تشخیص بموقع شانس زنده ماندن و بهبود به نسبت کاهش می‌یابد.

به طور کلی سرطان سینه در مردان انواع مختلف دارد که به طور معمول به 3 شکل مشاهده می‌شود. گروه اول سرطانی است که از مجاری شیر آغاز می‌شود. سرطان سلول‌های مجرای شیر از شایع‌ترین انواع سرطان سینه در مردان به شمار می‌رود. این نوع سرطان از مجاری سینه شروع می‌شود. نوع دوم سرطانی است که در غدد تولید کننده شیر شروع می‌شود. سرطان سلول‌های غدد شیری در مردان نادر است، چون تعداد غدد شیری در بافت سینه مردان بسیار اندک است. نوع سوم، سرطانی است که به نوک سینه‌ها گسترش یافته است. در این مورد تومورهای سرطانی ممکن است از مجاری سینه به‌نوک سینه گسترش یافته باشد و باعث ایجاد پوستی لایه لایه و زبر در اطراف نوک سینه شود.

تفاوت مردان با زنان در ابتلابه سرطان سینه در این است که در زنان، صرف زن بودن و بالا رفتن سن، اصلی‌ترین عامل ابتلا به سرطان سینه هستند و زنان 40 سال به بالا به طور سالانه باید تحت مراقبت باشند؛ ولی مرد بودن به خودی خود عاملی برای ابتلا به سرطان سینه محسوب نمی‌شود، بنابراین در مردان عوامل محیطی و ژنتیکی در بروز این بیماری نقش ایفا می‌کنند.

تغییرات ژنتیکی: برخی مردان ژن‌های جهش یافته‌ای را از والدین خود به ارث می‌برند که خطر سرطان سینه را در آنها بالا می‌برد. یکی از این ژن‌ها، ژن BRCA2 است که وجود آن در مردان و به ارث بردن آن خطر ابتلا به سرطان سینه و پروستات را افزایش می‌دهد. همچنین 10 درصد از سرطان‌های سینه در مردان جنبه ارثی دارد. از سوی دیگر، مردانی که در خانواده آنها چندین زن مبتلا به سرطان سینه وجود دارد، بیشتر در معرض خطر هستند.

بالا بودن سن: اگر جزو مردان 60 تا 70 سال محسوب می‌شوید مراقب باشید. مردان در این سنین بیشتر در معرض خطر قرار دارند.

مصرف زیاد الکل: مردانی که الکل زیاد مصرف می‌کنند، احتمال ابتلا به سرطان سینه بیشتری دارند.

مواجه زیاد با استروژن: مردها به طور طبیعی مقدار کمی هورمون استروژن تولید می‌کنند، ولی در شرایط خاصی میزان این هورمون در مردان بالاتر رفته و به خاطر قرار گرفتن بدن در معرض مقدار زیاد هورمون استروژن، سینه مردان به طور غیرطبیعی بزرگ‌تر از حد معمول می‌شود. از سوی دیگر مقدار بالای استروژن خطر بروز سرطان سینه را در آنها افزایش می‌دهد و نیز استفاده از داروهای استروژنی از قبیل داروهایی که برای درمان سرطان پروستات یا تغییر در فرآیند عمل جنسی مورد استفاده قرار می‌گیرد نیز می‌تواند خطر بروز سرطان سینه را در مردان بالا ببرد.

سندرم کلاین فلتر: این سندرم نوعی بیماری ژنتیکی محسوب می‌شود که از هر 1000 مرد، یک نفر را مبتلا می‌کند. مردان مبتلا به این سندرم یک کروموزوم X زنانه اضافی دریافت می‌کنند. این افراد میزان بالایی استروژن تولید می‌کنند، سینه‌های بزرگ‌تر، موی بدن و صورت کم پشت تر و بیضه‌های کوچک‌تری دارند و توانایی تولید اسپرم ندارند. مردان مبتلا به این سندرم 50 درصد بیش از سایر مردان در معرض ابتلا به سرطان سینه قرار دارند.

سیروز کبدی: این حالت بر اثر مصرف زیاد الکل، هپاتیت مزمن ویروسی یا وضعیت ژنتیکی نادری بروز می‌کند که باعث تجمع مواد سمی در کبد می‌شود. در این شرایط کبد پروتئین‌هایی تولید می‌کند که روی انتقال هورمون‌های جنسی زنانه و مردانه از طریق جریان خون اثر می‌گذارد و باعث تغییر آنها می‌شود. مردان مبتلا به سیروز کبدی میزان بالایی استروژن در خون خود دارند که همین عامل خطر بروز سرطان سینه را در آنها افزایش می‌دهد.

قرار گرفتن در معرض اشعه: استفاده از درمان‌هایی که در آن از اشعه استفاده می‌شود مانند درمان‌هایی که درخصوص سرطان قفسه سینه به کار می‌روند، مردان را در آینده در معرض ابتلا به سرطان سینه قرار می‌دهند.

چاقی: مردان چاق بیشتر دچار سرطان سینه می‌شوند. افزایش تعداد سلول‌های چربی در بدن عامل بروز این خطر است. در واقع سلول‌های چربی آندروژن را به استروژن تبدیل می‌کنند و به این صورت میزان استروژن در بدن بالا می‌رود.

تقریبا تمام روش‌هایی که در شناسایی تومورهای سرطانی در زنان استفاده می‌شود در مردان نیز کاربرد دارد. آزمایش بالینی که در آن پزشک سینه را به منظور یافت توده یا سایر تغییرات معاینه می‌کند، ماموگرافی که در آن پزشک از اشعه ایکس روی بافت سینه استفاده می‌کند، آزمایش فراصوت که در آن از امواج فراصوت برای ارزیابی ناهنجاری‌ها استفاده می‌شود از جمله این روش‌ها هستند. همچنین آزمایش ترشحات نوک سینه که پزشک ترشحات را برای یافت سلول‌های سرطانی آزمایش می‌کند و بیوپسی یا نمونه‌برداری که طی آن با یک سوزن کوچک از بافت سینه و توده نمونه گرفته می‌شود را هم باید به عنوان روش‌های تکمیلی شناسایی به حساب آورد.

در نهایت پزشک با انجام این مراحل تشخیصی، مرحله‌ای را که سرطان سینه در آن قرار دارد، مشخص می‌کند. در مرحله یک، تومورها بیش از 2 سانت‌ نبوده و به غدد لنفاوی گسترش نیافته‌اند. در مرحله 2، تومورها حداکثر 5 سانتی‌متر بوده و به غدد لنفاوی مجاور گسترش یافته‌اند یا تومورها ممکن است از 5 سانت بزرگ‌تر بوده و سلول‌های سرطانی در غدد لنفاوی یافت نشود. در مرحله 3، تومورها بزرگ‌تر از 5 سانت بوده و به چندین غدد لنفاوی گسترش یافته و در نهایت در مرحله 4، سلول‌های سرطانی بشدت گسترش یافته و به نقاط دورتر از سینه مانند استخوان، مغز، کبد و ریه‌ها متاستاز شده است.