معمایی به نام فرزند

صدای جیغ و داد بچه ها سراسر پارک را پر کرده بود. او که به تنهایی روی صندلی پارک نشسته و به آنها نگاه می کرد برای هزارمین بار با خودش فکر کرد که چرا از میان این همه آدم در دنیا او باید یکی از کسانی باشد که برای همیشه حسرت

کد خبر: ۳۷۸۹۳

بچه دار شدن را به همراه دارد و چرا با این همه روش جدید که برای باردار شدن به کار برده ، هنوز نتوانسته به آرزوی دیرینه خود دست یابد.
اصولا مفهوم زاد و ولد در کشورهای مختلف ، تعابیر متفاوتی یافته و رفتارهای تولید مثلی را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار داده است.
امروزه باوجود تاکید جوامع مختلف بر به کارگیری روشهای کنترل جمعیت و استفاده از روشهای جلوگیری از بارداری ، هنوز هم عده زیادی از خانمها در سراسر جهان تمایل دارند بچه دار شوند و ناتوانی در این باره عاملی است برای ایجاد استرس های عمده و احساس ناامیدی؛ هرچند امروزه توانایی در تشخیص و درمان علل مختلف ناباروری و تکنیک های جدید جراحی توانسته امید باردار شدن در افراد را تا حد زیادی افزایش دهد، هنوز هم روشهای درمان انواع ناباروری به طور کامل یافت نشده است.

در حقیقت ناتوانی در بارداری پس از 12 ماه روابط جنسی کنترل نشده ، ناباروری نامیده می شود.
براساس تحقیقات - که زنان متاهل 15 تا 44 و مردان 25 تا 50 سال در آن شرکت داشتند - ناباروری اولیه 25 درصد به مردان 58 درصد به زنان نسبت داده می شود.
ضمن این که در 17 درصد از موارد هیچ توجیه قابل قبولی برای بچه دار شدن وجود ندارد. معمولا نخستین مسائلی را که باید درباره ناباروری در نظر داشت ، عبارتند از:

1- بررسی سالم بودن عملکرد جنسی همزمان در مرد و زن
2- تایید تخمک گذاری در زن و اثبات باز بودن لوله های جنسی در هر دو جنس.

اصولا ناباروری را باید در خانمها و آقایان به طور مجزا مورد بررسی قرار داد. ناهنجاری های عملکرد قاعدگی ، شایع ترین علل ناباروری در زنان را تشکیل می دهد.
این اختلالات شامل عدم عملکرد صحیح در تخمک گذاری ، ناهنجاری های رحم یا مجاری خروجی تناسلی است. می دانید که پروژسترون یکی از هورمون های جنسی زنانه است که اواسط سیکل قاعدگی افزایش می یابد و همین مساله باعث آزادسازی تخمک می شود.
در صورتی که بنا بر دلایلی این عمل ظاهرا ساده ، انجام نشود حتی در صورت وجود دیگر شرایط مناسب ، بارداری صورت نخواهد گرفت.
اختلالات مجاری تناسلی هم از جمله علل شایع باردارنشدن است. این اختلالات ممکن است در نتیجه بیماری های التهابی لگن ، آپاندیسیت ، مشکلات رحمی ، چسبندگی های لگنی ، جراحی لوله ها و همچنین استفاده قبلی از ابزار داخل رحمی نظیر IUD باشد.
علاوه بر تمام این موارد، علت اصلی ناباروری 50 درصد از خانمهای نابارور با فاکتورهای لوله ای اثبات نشده ، هنوز ناشناخته باقی مانده است.
برخی عفونت های ناشی از کلامیدیا تراکوماتیس نیز می تواند با حضور در لوله های تناسلی مانع باروری شوند. وجود غدد و توده های داخل رحمی هم از دیگر علل شایع است.
در گذشته ذهنیت اشتباهی که وجود داشت نقص در باروری و در هر زمینه ای را تنها مختص به زنان می دانست. تحقیقات چند سال اخیر نشان می دهد برخلاف تصور عمومی در خیلی از موارد عامل اصلی ناباروری مربوط به مردان است و بیشتر هم به صورت نهفته باقی می ماند.
شایع ترین علل ناباروری در مردان را می توان در بیماری های مختلف بیضه ، اختلالات انتقال اسپرم ، بیماری هیپوتالاموس و هیپوفیز که تنظیم کننده هورمون های جنسی مردانه نیز هستند خلاصه کرد.
براساس آزمایش ها در صورتی که میزان ترشح اسپرم کمتر از 20 میلیون در میلی لیتر باشد و بیش از 40 درصد از این تعداد دچار ناهنجاری های ساختمانی باشند، احتمال ایجاد ناباروری وجود خواهد داشت.
از سوی دیگر انسداد مجرای وازودفژن و اپیدیدیم نیز گاهی موجب ایجاد چنین مشکلاتی می شوند.

آیا برای درمان ناباروری راهی وجود دارد؛

درمان ناباروری باید براساس مشکلات منحصر به فرد هر زوج به صورت کاملا مجزا بررسی شود.
در بسیاری از شرایط نظیر وجود کیستها و توده های تخمدانی و رحمی یا مشکلات ضعیف مربوط به ترشحات جنسی مردانه ، بهترین راه درمان به کارگیری روش پلکانی است ، یعنی درمان با استفاده از راههای کم خطر آغاز و در صورت بی نتیجه بودن وارد مراحل پیشرفته تر شود.
درمان اختلال عملکرد تخمک گذاری نیز باید براساس دلایل موجود صورت گیرد، مثلا در خانمهای بسیار لاغر که بیشتر از افراد عادی دچار اختلال در تخمک گذاری هستند، انجام ورزشهای سنگین مشکلات را تا حد زیادی برطرف خواهد کرد.
GORH یالسی هم یک داروی بسیار موثر در باز گرداندن تخمک گذاری بیماران مبتلا به اختلالات هورمون های هیپوتالاموس به شمار می رود.
این دارو با افزایش ترشح هورمون های محرک تخمک گذاری می تواند باروری را فعال کند. در صورتی که مشکل اصلی مربوط به ناهنجاری لوله های تناسلی باشد، انجام عمل لاپاروسکوپی و لاواژ لوله ای به عنوان یک راه درمانی به کار گرفته می شود؛ البته این روش می تواند خطر بروز حاملگی نابه جا را افزایش دهد.
توده های اضافی کوچک در رحم غالبا پس از قطع بالاپاروسکوپ ، شخص را به وضعیت سلامت باز می گرداند و امکان بارداری را حدودا پس از یک سال فراهم می کند؛ اما در صورتی که این توده ها حجم زیادی داشته باشند باید آنها را به واسطه جراحی از میان برد و اما درباره آقایان نیز می شود به واسطه کاربرد داروی GnRH پالسی و انجام اعمالی نظیر ای.وی.اف (IVF) یا بدون تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم ، مشکلات مربوط به باروری را برطرف کرد.

آی.وی.اف چیست؛

امروزه یکی از جدیدترین روشهایی که در زنان و مردان نابارور استفاده می شود، آی.وی.اف است.
مطمئنا برای شما هم جالب است که اطلاعات بیشتری راجع به این عمل به دست بیاورید.
آی.وی.اف روشی استاندارد است برای جایگزین کردن پیش رویان در مرحله 4 تا 8 سلولی داخل رحم که معمولا 48 تا 72 ساعت پس از کشت سلول تخم صورت می گیرد.
برای انجام این عمل ، اسپرم و تخمک را در لوله آزمایش با هم ترکیب کرده و مدت کوتاهی پس از لقاح آن را داخل رحم قرار می دهند نکته جالب راجع به آی.وی.اف این است که ابتدا تنها برای درمان ناباروری های با علت اختلال لوله ای شدید به کار می رفت ؛ اما امروزه آن را در دیگر موارد ناباروری نیز استفاده می کنند.
امروزه علاوه بر آی.وی.اف از تکنیک های دیگری نظیر I.C.S.I و I.V.F نیز استفاده می کنند که انجام تمام این روشهای باروری کمکی ، نه تنها موجب شده اشخاص بیشتری به آرزوی بچه دار شدن دست یابند، بلکه موجب پیشرفت در دیگر شاخه های پزشکی نیز شده است.
اکنون دیگر می توان با استفاده از این عمل انتقال جنین از یک زن به زن دیگر را در مواردی که مادر مبتلا به RHحساس شده و جنین در معرض خطرات و نیز تشخیص درمان بیماری های ژنتیک از طریق دستکاری در جنین پیش از کاشت در رحم و انواع و اقسام روشهای مهندسی ژنتیک کمک گرفت.
به هر حال تلاش انسان همواره بر این اصل استوار است که برای هر مشکلی ولو غیرممکن راه حلی پیدا کند، پس بی دلیل نیست که یکی از پژوهشگران در زمینه بارداری چنین گفته است: «دور نیست آن زمانی که انسان ها بتوانند کودک خود را درست براساس آنچه در ذهنشان آرزو دارند، شبیه سازی کنند و هیچ نگرانی ای راجع به چهره و دیگر خصوصیات ژنتیکی او نداشته باشند».