هدیه‌ای که کاش دریغ نشود

وقتی عصر یک روز برای اهدای خون به پایگاه مرکزی سازمان انتقال خون استان تهران مراجعه کرده بودم، دکتر بشیر حاجی بیگی، رئیس سازمان انتقال خون تهران در گپی کوتاه با اعلام این مطلب از نیاز همیشگی این سازمان به خون خبر داد.

من که به‌واسطه بیماری حاد و طولانی یکی از اعضای خانواده‌ام با نقش کلیدی سازمان انتقال خون در تامین نیاز بیماران به خون و فرآورده‌های خونی ‌به عنوان یکی از نیازهای پایه بیماران خاص و افراد در نوبت عمل جراحی اطلاع داشتم از دکتر حاجی‌بیگی در مورد چگونگی تامین خون افراد نیازمند پرسیدم.

حاجی‌بیگی تاکید داشت خون و فرآورده‌های خونی ایران به استناد ارزیابی‌های بین‌المللی در زمره سالم‌ترین‌ها در دنیاست. ایران در چارچوب استانداردهای بین‌المللی از پرداخت پول برای تامین خون خودداری می‌کند و حتی از قرار دادن جایزه برای اهداکنندگان هم احتراز می‌شود تا علاوه بر حفظ قداست اهدای خون، مکانیسم تامین آن منافاتی با آیین‌نامه‌های جهانی نداشته باشد.

اهداکنندگان ایرانی در زمره بهترین‌ها در دنیا هستند که بی‌منت، بی‌چشمداشت و به خواست خود در اقدامی خداپسندانه که البته اجر دنیوی آن هم سلامتی برای خودشان است، خونشان را در اختیار افراد نیازمند
قرار می‌دهند.

در عین حال به نظر می‌رسد جدی‌ترین چالش پیش روی سازمان انتقال خون، فقدان منابع مالی کافی برای فرهنگسازی و انتشار فراخوان تامین خون است. در حالی که مردم ما همیشه آماده فداکاری و اهدای خون به افراد نیازمند هستند باید منابع مالی کافی هم برای نهادینه کردن این مساله وجود داشته باشد.

حین صحبت‌های دکتر به روزهایی فکر می‌کردم که برای تامین خون و پلاکت برای عزیز از دست رفته‌ام شتابان و غمزده به مراکز سازمان انتقال خون مراجعه کرده و از خدمات این سازمان استفاده می‌کردم.

اگرچه تلاش‌های ما به ثمر نرسید و مشیت الهی چیز دیگری بود، اما هرگز از یاد نمی‌برم که بزرگواری و فداکاری اهداکنندگان بارها و بارها خواهرم را از آستانه کوچ به زندگی ابدی به حیات دنیایی بازگرداند.

خون هدیه‌ای بزرگ برای بیمارانی است که نیازمند آن هستند. این هدیه را از آنان دریغ نکنید.

رضا عظیمی
‌ جام‌جم