نوبل اعتبار گرفت

خبرنگار 15 ساله جنایی روزنامه «لا کرونیکا» بعدها تا مرز ریاست جمهوری کشورش هم پیش رفت. او در دور اول انتخابات پرو در سال 1990، از فوجیموری رقیب سرسختش هم پیش افتاد، اما در دور دوم با 74 درصد رأی فوجیموری، او رویای ریاست جمهوری را از سرش بیرون کرد. بازنده انتخابات سال 1990 ریاست جمهوری پرو حالا پا به 74 سالگیاش گذاشته است. ماریو وارگاس یوسا هیچگاه علاقهاش به سیاست را پنهان نکرده است. این را میتوان از روزهایی که برای به دست آوردن کرسی ریاست جمهوری کشورش میجنگید تا انتقادهای تند و تیز این سال هایش از هوگو چاوز رئیسجمهوری ونزوئلا که حتی او را به دادگاه هم کشاند و البته طرفداریاش از سباستین پینرا، کاندیدای محافظهکار و البته میلیاردر انتخابات ریاست جمهوری شیلی که باعث شد مردم آن کشور در مراسم سخنرانی نویسنده مشهور آمریکای لاتین او را هو کنند، بوضوح دریافت. خوانندگان داستانهای یوسا همان زمانی که او قصد ورود به عرصه سیاست کرد از او انتقاد کردند اما یوسا حتی با گذشت زمانی نزدیک به 2 دهه هنوز هم معتقد است کار اشتباهی انجام نداده است. خود یوسا در پاسخ به چرایی ورودش به سیاست به گاردین میگوید: «اصلا پشیمان نیستم. چون من با سابقه خوبی وارد سیاست شدم و میدانستم که میخواهم چه کار کنم. به هر حال، هیچ گاه دوباره آن را تکرار نمیکنم اما چیز خیلی مهمی که آن سالها یاد گرفتم این بود که فهمیدم من سیاستمدار نیستم، یاد گرفتم که من یک نویسندهام.» این گفته یوسا را میتوان در واکنش مردم پرو به رئیسجمهور مخلوعشان هم دید. در آن رقابت، نویسنده پرویی از کسی شکست خورد که این روزها مردم کشورش او را رسوا و بیآبرو کردهاند و در حالی که دیگر سرسوزنی برای آلبرتو فوجی موری اعتبار قائل نیستند، نویسندهشان را تحسین میکنند. این اما نه از ضعف مدیریتی رئیسجمهور پیشین و نه از اظهارنظرهای تند سیاسی نویسنده محبوبشان است بلکه تنها و تنها از چیزی به نام ادبیات نشأت میگیرد؛ سلاحی که وقتی ماریو وارگاس یوسا از آن استفاده کند میتواند قدرتمندترین سیاسیون را شکست دهد. حالا کمی بیانصافی است از گفتههای سیاسی یوسا خرده بگیریم، در حالی که همه میدانیم او بیشتر و پیشتر یک نویسنده است. میثم اسماعیلی / گروه فرهنگ و هنر