فوتبال یعنی حادثه

کتایون در پست هافبک دفاعی بازی می‌کند و فوتبالیست فوق‌العاده خشنی است و در هیچ درگیری کم نمی‌آورد.

خسرویار پیراهن شماره 20 تیم را می‌پوشد و تا به حال سه گل ملی هم زده است.

او دل پری از مسوولان دارد و می‌گوید به فوتبال بانوان کم توجهی می‌شود برای همین تصمیم گرفته است برای ادامه فوتبال به انگلستان برود و باشگاه بیرستکام مقصد بعدی او خواهد بود.

خسرویار در مورد حادثه‌ای که برایش اتفاق افتاده است می‌گوید: «هر روز در زمین چمن فوتبال اتفاقات زیادی می‌افتد که برای فوتبالیست‌ها یک اتفاق عادی محسوب می‌شود، اما برای یک فرد معمولی می‌تواند مشکلات زیادی را به وجود بیاورد.

خیلی از خانم‌ها فوتبال بازی نمی‌کنند چون می‌گویند ورزشی خشن است، اما من این حرف‌ها را قبول ندارم. در فوتبال به غیر از بازی فیزیکی، تکنیک، تاکتیک و همکاری وجود دارد که خیلی‌ها اینها را نمی‌بینند.

در مسابقه‌ای که با یکی از تیم‌های غرب آسیا داشتیم آنها از اول بازی روی بازیکنان ما فشار می‌آوردند و خیلی خشن بازی می‌کردند.

همین عامل باعث شد بازیکنان ما عصبی شوند. زمین بازی بیشتر شبیه رینگ بوکس بود. در یکی از صحنه‌ها بازیکن حریف، محمودی مهاجم تیم ما را زد و داور خطا نگرفت، من هم برای گرفتن انتقام روی پای حریف رفتم و بدجوری مصدومش کردم، یکدفعه دیدم چند بازیکن حریف به طرفم هجوم آوردند و چند ضربه به من زدند که از بینی‌ام خون آمد و فکم هم شکست، باور نمی‌کردم، در چند ثانیه، تا این حد آسیب ببینم.

چند ثانیه بعد از شدت درد به زمین افتادم و بیهوش شدم. وقتی که به هوش آمدم، در بیمارستان بودم. خوشبختانه فکم بعد از یک هفته به حالت اول برگشت و زیاد مشکلی پیدا نکردم.

بینی‌ام هم درست مثل اولش شد. اگر ایرادی هم پیدا می‌کرد به نظرم هیچ مشکلی نداشت چون موقع آسیب‌دیدگی، فوتبال بازی می‌کردم و لذتش را می‌بردم.»

خسرویار می‌گوید: «در این چند سال اتفاقات زیادی برایم افتاده، حتی می‌توانم بگویم هر هفته در زمین فوتبال اتفاقاتی می‌افتد که هر کدام می‌تواند حادثه ویژه‌ای باشد.

من که از آنها استقبال می‌کنم.» کتایون یکی از جذابیت‌های فوتبال را همین حوادث می‌داند و ترسی از آن ندارد.