من و تو باید ما شویم

بعضی‌ها هر روز و بعضی‌ها هر چند روز یکبار سکه‌ای داخل قلک می‌اندازند و با خیال این که سهمی ناچیز در درمان کودکان سرطانی تحت پوشش محک دارند، لبخند می‌زنند. چه کسی می‌تواند با یک سکه 5 تومانی آمپول 2میلیون تومانی برای درمان سرطان بخرد؟ من؟ هرگز! تو؟ ممکن نیست! او؟ محال است! اما وقتی به جای همه این ضمیر‌ها «ما» بگذاری همه نشدنی‌ها ممکن می‌شوند و در محک این معجزه هر روز تکرار می‌شود که سکه‌های من و تو و او، دارو یا غذای کودکی سرطانی می‌شوند.

موسسه خیریه محک حدود 20 سال است که با تکیه بر کمک‌های مردمی برای حمایت از کودکان مبتلا به سرطان فعالیت می‌کند. محک از سال 1370 تا پایان سال گذشته 14هزار و100 کودک مبتلا به سرطان را تحت پوشش قرار داده است که شمار زیادی از آنها مداوا شده‌اند.

شما هم عضو محک هستید؟ داوطلبانه در فعالیت‌هایی مثل شکستن قلک و فروشندگی در بازارهای خیریه و اجرای نمایش برای بچه‌ها شرکت می‌کنید یا حق عضویتی ماهانه می‌پردازید یا هزینه درمان 15 میلیون ریالی سالانه کودکی را عهده‌دار شده‌اید یا هزینه 30 میلیون ریالی یک‌روز بیمارستان فوق تخصصی آن را می‌پردازید، یا استند‌های تبریک و تسلیتش را در مراسم مختلف جایگزین گل می‌کنید یا کمک‌های نقدی و غیرنقدی‌تان را خارج از این اصول و ضوابط به حسابشان واریز می‌کنید یا مثل ما به قلکی قانع شده‌اید؟ هر کدام که باشد، فرقی نمی‌کند، مهم این است که من و تو، ما شده‌ایم برای فشردن دست کودکی که بی‌آن که بشناسدمان، چشم انتظار مهربانی‌مان است.