حاشیه خبر

فریاد جنگل‌ها

پونه شیرازی: نزدیک به 50 خبرنگار که تعدادشان حتی بیش از ظرفیت اتاق کنفرانس خبری پایان سال رئیس سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور بود، با ده‌ها سوال بعضا تکراری که حاوی پیام دردناکی از زبان جنگل‌ها و مراتع مظلوم در دست نابودی کشورمان بود، چشم به دهان دکتر فرود شریفی دوختند. اگرچه بسیاری از پاسخ‌های مدیر بزرگ‌ترین سازمان حامی جنگل در کشور بیشتر از آن‌که دلمان را گرم و امیدوار کند، بیشتر نگرانمان کرد؛ نگرانی‌ای که اگر تحقق یابد، بهایش نظاره‌گر شدن مرگ ارزشمندترین سرمایه طبیعی این مرز و بوم است.... دکتر شریفی ضمن اشاره به برنامه‌های هفته منابع طبیعی کشور (15 تا 21 اسفند)، برنامه‌هایی چون توزیع 100میلیون اصله نهال در هفته منابع طبیعی برای غرس در میان مردم، حفاظت از طبیعت، پیروی از شریعت را شعار هفته منابع طبیعی امسال اعلام کرد. انتخاب این شعار بیانگر آن است که حفظ و حراست از منابع طبیعی که متولی اصلی آن در کشورمان سازمان جنگل‌ها و مراتع و محیط زیست هستند، از دید اسلام نیز از بالاترین اولویت‌ها قلمداد شده است.

کد خبر: ۳۱۵۳۵۵

مسلما مدیریت چنین مجموعه‌ای، با چنین رسالت بزرگی باید بتواند با شجاعت و جسارت برای حراست از طلای سبز این سرزمین مقابل تمام تهدید‌ها و موانع ایستادگی کند و برای حفظ جان سبز این مرز و بوم یعنی جنگل‌هایی که دیگر جان و توان زیادی در برابر این تهدیدات برایشان نمانده است، بجنگد.

اما متاسفانه ایشان نتوانست پاسخی قانع‌کننده برای عدم ایستادگی و مقاومت سازمان در برابر جاده‌سازی در جنگل ابر، نابودی جنگل‌های بلوط غرب به‌دنبال احداث سد کارون، احداث هتل 7 ستاره‌ای در جنگل‌های کوهستانی حاشیه رامسر، ارائه مجوز احداث چاه‌های غیرمجاز و تصویب نشدن قانون جامع منابع طبیعی و عدم راه‌اندازی تلفن رسیدگی به شکایات مربوط به آسیب‌های منابع طبیعی را بدهد؟!

گرچه دکتر شریفی خود ادعا نکرد که سازمان جنگل‌ها در کار مقابله و پیشگیری بی نقص عمل کرده اما تاکید کرد که تمام تلاشش این است که سازوکارهای مقابله‌ای یا پیشگیرانه را به ساختار تشکیلاتی و مهم‌تر از آن به عرصه قانونگذاری بکشاند. البته او گفت که سازمان هم موظف است کاری نکند که پروژه‌های عمرانی مملکت بخوابند؟!

حال پرسش ناگفته ما اینجاست که تا زمان تصویب قوانین حمایتی از جنگل‌های در دست نابودی (به‌واسطه پروژه‌های عمرانی) چقدر فرصت باقی است و آیا این زمان توجیه انسانی، شرعی و عقلانی برای سکوت در برابر این‌همه فریاد بی‌دادرس جنگل‌ها و مراتع مظلوم دیار ماست.