زمستان گرم داستان

روایت‌های متفاوت

ابوتراب خسروی نویسنده شیرازی پس از انتشار دو رمان حالا 8 داستانش را در قالب یک مجموعه 171 صفحه‌ای روانه بازار کرده است.این مجموعه داستان « متاب ویران » نام دارد. داستان‌های این مجموعه با داستان «تفریق خاک» آغاز می‌شود که چه در حوزه روایت و چه در حوزه شخصیت‌پردازی، داستان قابل توجهی است.خسروی یکی از نویسندگان ایرانی است که طی چند دهه فعالیت داستان‌های ماندگاری را خلق کرده است. اولین مجموعه داستان این نویسنده «هاویه» نام داشت، او بعد از «هاویه» مجموعه داستان «دیوان سومنات» را منتشر کرد که هنوز هم یکی از مجموعه‌های ماندگار و قابل تحسین ادبیات معاصر است. پس از آن خسروی به سراغ رمان رفت و اولین رمانش را با نام «اسفار کاتبان» روانه بازار کرد.

پس از اسفار کاتبان خسروی رمان « رود راوی» را منتشر کرد و حالا دوباره به حوزه داستان کوتاه بازگشته است. اولین رمان از سه گانه کامران محمدی با نام «آنجا که برف‌ها آب نمی‌شوند» از سوی نشر چشمه روانه باز ار شده است. محمدی که پیش از این داستان‌های مینی مالش را در قالب مجموعه‌ای با عنوان «و شیطان فریاد کرد خدا» روانه بازار کرده بود در این رمان به سراغ شهر حلبچه رفته و 3 روز این شهر را به تصویر کشیده است.

جایی که برف بارد

همانطور که از نام این رمان پیداست، برف حضور مداومی در این کتاب دارد و طی 3 روزی که روایت اثر شکل می‌گیرد مدام برف می‌بارد حالا چه آهسته و آرام و چه تند تند و یکبند. محمدی در این اثر توانسته روایتی دلچسب ارائه دهد. محمدحسن شهسواری یکی دیگر از داستان نویسانی است که طی روز‌های اخیر تازه‌ترین اثرش را روانه بازار کرده است.

شهسواری پیش از این مجموعه داستان‌های «کلمه‌ها و تکیب‌های کهنه» و «تقدیم به چند داستان کوتاه» را منتشر کرده بود. در حوزه رمان نیز علاقمندان ادبیات داستانی ایران ، رمان موفق «پاگرد » را از این نویسنده خوانده بودند. تازه‌ترین اثر این داستان‌نویس و منتقد کتاب «شب ناممکن» است که از سوی نشر چشمه روانه بازار کتاب شده است.

روایت‌های سر راست

یوسف علیخانی هم که پیش از این مجموعه داستان‌های «قدم بخیر مادر بزرگ من بود» و «اژدها‌کشان» را از او خوانده بودیم، در روز‌های اخیر از یکسو مجموعه داستان جدیدش را با عنوان «عروس بید» منتشر کرده و از سوی دیگر شاهد چاپ سوم «قدم بخیر...» و چاپ چهارم «اژدهاکشان» است.

مجموعه جدید علیخانی در قیاس با سایر مجموعه‌های این داستان‌نویس چه از لحاظ روایی و چه از لحاظ نثر قوی‌تر است. او در این مجموعه مثل سایر آثارش باز هم به سراغ روستا و باور‌های عامیانه رفته است.