آهوهای حاشیه‌ساز

بعد از این که رئیس سازمان حفاظت محیط ‌زیست در فاصله اندکی از زمان انتشار این خبر در رسانه‌ها اعلام کرد که هیچ هدیه‌ای در کار نیست و او از همه چیز بی‌خبر است، پیگیری‌های خبرنگارانی که قانع نشده بودند، کار را به نقطه‌ای کشاند که مسوولان به تناقض‌گویی بیفتند.

عصر روز دوشنبه سازمان حفاظت محیط‌ زیست که انتظار می‌رفت پس از رفتن فاطمه جوادی ، سازمانی بی‌حاشیه باشد بناگاه دست از بی‌اطلاعی کشید و اعلام کرد که فرستادن آهوها به قطر برای معالجه آنها بوده است؛ چرا که این دو حیوان مبتلا به تب برفکی بوده‌اند. اما موضوع وقتی جالب شد که مقامات سازمان دامپزشکی فاش کردند این دو آهو نه‌تنها بیمار نبوده‌اند بلکه گواهینامه سلامت هم برایشان صادر شده است.

دیروز اما اظهارنظر جالب‌تر شد چون محمدجواد محمدی‌زاده در مصاحبه‌ای با رادیو مدعی شد که دو آهوی ایرانی به قطر داده شده‌اند تا در مقابل قطری‌ها هم دو آهوی بومی‌اشان را به ایران بدهند و دو کشور بررسی کنند آیا آهوهای ایرانی و قطری می‌توانند در اقلیم کشورهای هم زندگی کنند یا نه؟

حالا تصورش را بکنید که شنونده این اظهارات باید در نهایت چه نتیجه‌ای بگیرد، این که آهوها مریض بوده‌اند و برای درمان به قطر رفته‌اند؟ این که قطری‌ها تب برفکی را بهتر از ایرانی‌ها درمان می‌کنند یا این جنجال زیست‌محیطی فقط برای یک تحقیق نه‌چندان مهم بوده است؟ حالا اگر هریک از این احتمالات را بپذیریم، آن وقت با این واقعیات که ایران در درمان تب برفکی کشوری پیشتاز است و نیازی به قطر ندارد و این که اقلیم هر کشور مناسب‌ترین مکان برای زیست حیوانات بومی است، چه کار کنیم؟

اما پیچیده‌تر آن که اگر بیمار بودن آهوهای ایرانی را بپذیریم، پاسخ این سوال را چطور بدهیم که مگر قطری‌ها حاضرند دو آهوی مریض بگیرند و دو آهوی سالم تحویل ایران بدهند؟ اوضاع واقعا پیچیده‌ای است؛ درست مثل کلافی سردرگم که تلاش خبرنگاران برای آشکار ساختن واقعیت فقط تناقض‌گویی‌ها را بیشتر می‌کند.ولی رفتن آهوها از ایران کاری است که شده، برگشتن‌ آنها به طبیعت ایران هم که تقریبا نشدنی است، این بغض گلوی دوستداران طبیعت هم که همیشگی شده است. وقتی می‌بینند، سازمانی که ساختمانش را با حیوانات خشک شده تزئین می‌کند، پا را فراتر می‌گذارد و 2 موجود زنده کمیاب را هدیه می‌دهد؛ اما بسیار امیدواریم که مسوولان سازمان محیط‌زیست با تضمین این‌که این حیوانات زیبای نادر، لقمه چربی برای غذای شیوخ محترم کشورهای حاشیه خلیح‌فارس نخواهند شد و در تفریحی بزرگ با تیر و کمان آنها از پای درنخواهند آمد، ‌این کار را کرده باشند.

حرف ما این است چنین کاری نباید بشود و وقتی شد مسوولان محترم به جای پیچیده کردن موضوع پاسخی صحیح ارائه کنند و مسوولیت خود را بپذیرند.آیا بهتر نیست مسوولان کشورمان اگر دچار اشتباهی می‌شوند، به استناد این که همه انسان‌ها جائزالخطا هستند، صادقانه به اشتباه خود اعتراف کنند و شعور مردم را به سخره نگیرند!

مریم خباز