بچه‌داری زیر یک سقف

مساله دیگر درمورد بچه‌دار شدن، نحوه نگهداری بچه و به اصطلاح بچه‌داری است. بسیاری از خانواده‌ها در این رابطه دچار مشکل می‌شوند که در ادامه به بررسی این مساله خواهیم پرداخت. در واقع، می‌خواهیم به روابط همسران بعد از بچه‌دار شدن بپردازیم و وظایفی که در قبال همدیگر و فرزندشان دارند.

تصمیم به بچه‌دار شدن

نکته مهم در این تصمیم بزرگ این است که زن و شوهر هر دو آمادگی بچه‌دار شدن را داشته باشند؛ یعنی هر دو به وظایف پدری و مادری خود و همچنین وظایف‌شان در قبال هم واقف باشند و بخواهند بچه‌دار شوند. اگر تنها یکی از همسران بچه بخواهد، کافی نیست، چرا که از همان ابتدای بارداری تا همیشه به هر دو نفر احتیاج هست و اگر یکی از آنها به وظایف خود عمل نکند، هم در زندگی زناشویی و هم در بچه‌داری مشکل پیش می‌آید.

برای این‌که تصمیم بگیرید بچه‌دار شوید، اول در رابطه خود با همسرتان تامل کنید و ببینید آیا به تفاهم لازم برای زندگی در کنار هم رسیده‌اید یا نه. آیا آنقدر با هم هماهنگ شده‌اید که بتوانید روحیات و خصوصیات هم را بدانید و رفتار همدیگر را پیش‌بینی کنید؟ آیا با هم سازگار هستید و عشق اول زندگی هنوز در میان شما هست؟ (یادتان باشد این باور که با ورود بچه به زندگی زناشویی، مشکلات شما خود به خود حل می‌شود باوری غیرعلمی و غلط است. پس اگر با همسرتان مشکل دارید، قبل از هر تصمیمی به حل آن بپردازید.) اگر جواب این سوالات مثبت بود، حالا نوبت شرایط جسمی و روحی شما برای بارداری است. مشاوره‌های روان‌شناسی، ژنتیک و باروری معاینه‌های قبل از بارداری، مخصوصا برای زنان برای بررسی سلامت جسمی و آمادگی برای بارداری، از کارهایی است که قبل از بچه‌دار شدن باید انجام دهید تا از همان ابتدا با برنامه و دقیق پیش بروید و از مشکلات و خطرات احتمالی پیشگیری کنید.

دوران بارداری

در این دوران زنان بیشتر از هر وقت به همسران خود احتیاج دارند، چون از لحاظ بدنی دچار تغییراتی می‌شوند که بیشتر آنها همراه درد و ناتوانی است و از همان اول با احساس شدید خستگی و حالت تهوع شروع می‌شود و تا پایان که مادر دچار سنگینی و کم‌خوابی و... است، به همسری دلسوز و مهربان احتیاج دارد تا به او محبت کند و به او دلداری دهد. مادر در این دوران به هیچ‌وجه نباید تحت فشار قرار بگیرد و همسران وظیفه دارند آرامش را برای آنها فراهم کنند. دوران بارداری می‌‌تواند در روابط زناشویی نقش موثری داشته باشد؛ به این صورت که با ایجاد صمیمیت و همدلی بیشتر بین زن و شوهر رابطه آنها را جذابتر کند. اما اگر باور داشته باشید که بارداری شما را از همسرتان دور می‌کند، نمی‌توانید این جذابیت را درک کنید. در دوران بارداری هم مردان و هم زنان باید در مورد اتفاقاتی که در این دوران می‌افتد و مراقبت‌هایی که باید انجام دهند، مطالعه داشته باشند و با آگاهی قبلی به استقبال هر ماه از بارداری بروند. همسران در کنار هم می‌توانند از این دوران لذت ببرند و عشق و مسوولیت‌پذیری‌شان نسبت به هم بیشتر شود.

تقسیم کار و همدلی

از دوران بارداری به بعد بتدریج بر مسوولیت‌های همسران افزوده می‌شود و خلاف این باور غلط که همه کارها و مسوولیت‌ها بر گردن مادر است پدر نیز وظایف خاص خود را دارد. مادران وظیفه تغذیه و مراقبت از فرزندشان را بر عهده دارند و پدران وظیفه مراقبت از مادر و بچه را. همکاری در کارهای خانه و بچه‌داری باعث می‌شود زن و مرد هر دو از زندگی و بچه‌داری لذت ببرند و به یک نفر فشار نیاید. همدلی زن و شوهر با هم بر روحیات آن دو تاثیر می‌گذارد و آنها را سرزنده نگه می‌دارد. مادران خسته و پدران کلافه و بچه‌های پژمرده، حاصل بی‌برنامگی و بی‌اهمیتی زن و شوهر به هم است که باعث دور شدن این 3 نفر از هم می‌شود و ممکن است برای کانون خانواده خطرساز باشد.

وظیفه زنان در قبال همسرانشان بعد از بچه‌دار شدن، مثل قبل از بچه‌دار شدن است و این‌که فرزند دارند نباید باعث کم‌توجهی به همسرشان شود و او را فراموش کنند.

وظیفه مردان نیز کمک کردن به همسر در بچه‌داری و خانه‌داری است تا او بتواند کمی استراحت داشته باشد و وقتی را به خود اختصاص دهد تا از نظر روحی و جسمی در خطر قرار نگیرد و دچار خستگی مزمن نشود.

توجه داشته باشید که وظیفه همسران نسبت به هم در تمام مقاطع زندگی متقابل است و اگر یکی از این دو به وظایف خود عمل نکند، ناخودآگاه دیگری را نیز تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و بعد از مدتی هیچ کدام نسبت به هم مسوولیتی نمی‌پذیرند و هر دو از هم ناراحت و ناراضی‌اند. در حالی که اگر هر کس وظایف خود را بداند و به آن عمل کند، دیگر مشکلی در زندگی پیش نخواهد آمد. دانستن وظایف با گفتگو و توافق و مطالعه ممکن است و عمل به آنها با پشتکار و یادگیری و تمرین و ممارست صورت می‌گیرد.

یادتان باشد که بچه‌دار شدن شاید کمی از کمیت رابطه شما را تحت تاثیر قرار دهد و وقت‌تان برای یکدیگر کمتر از قبل شود، اما کیفیت رابطه شما در زندگی زناشویی نه تنها نباید تحت تاثیر هیچ مساله‌ای خارج از شما قرار گیرد بلکه باید روز به روز بهبود پیدا کند و بهتر و شیرین‌تر شود.

بچه و دردسرهای شیرینش

بچه از همان بدو تولد ناتوان به دنیا می‌آید؛ به طوری که پدر و مادر باید جور او را بکشند و از او در برابر خطرات محافظت کنند. گاهی پدران و مادران در بچه‌داری با هم تفاهم ندارند و دچار افراط و تفریط در این امر می‌شوند. اولا باید گفت که برای بچه‌داری صحیح باید مطالعات علمی داشت و با متخصصان مجرب مشورت کرد و از طرفی، بعد از مدتی مادر می‌تواند عادت‌های مخصوص فرزند خود را شناسایی و راه‌حل‌ مشکلات او را پیدا کند. گاهی بعضی از مردان با وسواس زیاد از همسرشان می‌خواهند که از فرزندشان مراقبت ویژه کنند و اگر برای فرزندشان مشکلی پیش بیاید، همسرشان را مقصر می‌دانند. مسلما هیچ مادری دوست ندارد برای فرزندش اتفاقی بیفتد یا بیمار شود، اما امکان ندارد بچه‌ای که در حال بزرگ شدن است و ناتوانی‌ها و ضعف‌های خاص خود را دارد، کاملا بدون اتفاق و بیماری بزرگ شود و این نه دست مادر است نه دست پدر. والدین وظیفه دارند از فرزندان خود تا حد امکان مراقبت کنند اما اگر اتفاقی هم برای کودکشان رخ داد، نباید همدیگر را مقصر بدانند و سرزنش کنند. البته پدران و مادران سهل انگار باید بدانند که بچه‌داری مثل مراقبت از یک تنگ بلور است و ظرافت‌ها و حساسیت‌های خود را دارد که باید به آنها توجه کرده و آنها را در نظر داشت. با این‌که گاهی بچه داری واقعا سخت و طاقت فرساست، باید با کمک همدیگر آن را به انجام رساند و مسوولیت خود را در قبال فرزند پذیرفت.

بچه داشتن یک نعمت است که شما از آن برخوردار شده‌اید و با هر لبخند کودکتان و یادگرفتن هر توانایی از قبیل راه رفتن و سخن گفتن، شما عمری دوباره پیدا می‌کنید و شاد می‌شوید. پس بچه‌داری می‌تواند با به کار بستن راهکارهای درست و همدلی زن و شوهر سراسر لذت و شادی باشد و به خانواده 2 نفری شما رونقی تازه بدهد. فراموش نکنید که اگر با ورود بچه نتوانستید یک تقسیم کار درست انجام دهید و به هر کدام از شما فشار آمد و دچار مشکل شدید، سریع به مشاور مراجعه کنید تا مشکل را حل کند و از بروز مشکلات دیگر پیشگیری شود.

حدیث‌السلطان میرزایی