از رویا تا واقعیت

فرشاد از کرمانشاه. حدودا 30 ساله هستم و آماده ازدواج؛ هم از نظر سنی هم از نظر کار و درآمد. من تا به حال در دنیای خودم و در حقیقت با کارم زندگی کردم. حالا نمی‌دانم این‌که مثل پدر و پدربزرگم از مادرم بخواهم که در انتخاب همسر کمکم کند و خیلی ساده به خواستگاری دختری بروم که هیچ شناختی از او ندارم کار درستی است؟! یا این‌که مثل تمام جوان‌های امروز خودم باید دست به کار شوم و همسر مورد علاقه‌ام را خودم انتخاب کنم. بدون‌ این‌که در قید و بند خواستگاری و ازدواج سنتی باشم! لطفا من را راهنمایی کنید.

فرشاد عزیز اول این‌که خواستگاری رفتن هنوز برای خیلی از جوان‌ها یک مشکل بزرگ است و این تنها معضل تو نیست. ببین پسرم در فرهنگ ما در برخورد با مساله ازدواج از قدیم یک رسم وجود داشته که تا آینده هم همین‌طور خواهد بود و آن وصلت دو خانواده به وسیله خواستگاری است. در حقیقت در فرهنگ ما ازدواج تنها ارتباط بین دو فرد نیست، بلکه پیوند میان دو خانواده است. در فرآیند ازدواج، دو فامیل به سمت هم کشیده می‌شوند و البته عروس و دامادند که در مرکز این حرکت قرار می‌گیرند. پس باید آشنایی دختر و پسر و حتی ازدواج آنها طوری انجام شود که خانواده همیشه پشت سر آنها باشند و این یعنی همان ازدواج سنتی. در واقع در ازدواج‌هایی که فرد از خانواده‌اش بریده می‌شود تبعات منفی فراوانی به وجود می‌آید؛ پس من پیشنهاد می‌کنم که وسواس را کنار بگذاری و برای تجربه ازدواجی موفق از خواستگاری و همان شکل سنتی آن پیروی کنی. البته انتخاب این راه لزوما به معنای انتخابی کورکورانه نیست. تو می‌توانی در قالب همان سنت خواستگاری تا قبل از ازدواج در مورد انتخابت فکر کنی و در یک قالب تایید شده مثل مراسم خواستگاری به یک انتخاب درست برسی.

سامان از شیراز. مدت‌ها بود که به دختر یکی از اقوام علاقمند بودم. بعد از کلی کلنجار رفتن با خانواده آنها را راضی کردم که قرار خواستگاری را بگذارند. اما متاسفانه نتیجه این شد که برخلاف تصور همه، حتی خانواده خود دختر، خیلی صریح در مقابل همه جواب نه شنیدیم! این برخورد آنچنان روی من تاثیر گذاشت که واقعا اعتماد به نفسم را از دست دادم. آنقدر که فکر نمی‌کنم حاضر باشم تحت هیچ شرایط دیگری دوباره این اتفاق تلخ را تجربه کنم. البته این را هم بگویم که‌ از این اتفاق حدود یک سال می‌گذرد و من هنوز نتوانسته‌ام با این احساس ضعف کنار بیایم .

اولا این‌که این روحیه و احساس ضعف تنها مختص به تو نیست خیلی از جوان‌ها وقتی زمان خواستگاری از فرد مورد علاقه‌شان با پاسخ منفی مواجه می‌شوند خودشان را می‌بازند و درست مثل تو اعتماد به نفسشان را از دست می‌دهند. بنابراین این احساس شکست مختص به تو نیست. اما راه حل. سامان عزیز، تو باید قبل از هرچیز خودت را دوباره پیدا کنی چرا که کسی که خودش را می‌بازد در مسابقه زندگی هم خودش را خواهد باخت. پس در مرحله اول باید با شناخت دوباره خودت، تمرین اعتماد به نفس و عزت نفس داشته باشی. اگر هم فکر می‌کنی که این کار به تنهایی شدنی نیست از اطرافیانت کمک بگیر؛ از دوستان و حتی خانواده. اما نکته مهم‌تر این‌که تو باید به خواستگاری و ازدواج مثل یک مساله نگاه کنی و آن‌وقت تلاش کنی که برای این مساله بهترین راه حل را پیدا کنی. نه این‌که خودت از پیش پاسخ مساله را همان‌طور که دوست‌داری پیش‌بینی کنی و برای آن برنامه‌ریزی کنی. ازدواج و خواستگاری یک فرآیند کاملا دو طرفه است و تو باید این حق را به طرف مقابلت بدهی که به هر دلیلی که برای خودش منطقی است موافق پیشنهاد تو نباشد. اگر به مساله این طور نگاه کنی با شنیدن پاسخ منفی در خودت دنبال ایراد و ضعف نمی‌گردی بلکه به طرف مقابلت هم فرصت انتخاب می‌دهی. بنابراین سعی کن خودت را باور کنی و از تجربه‌های زندگی هراسی نداشته باشی.

شهره طاهری از تهران: 2 ماه است ازدواج کرده‌ام، اما متاسفانه از همان ماه اول متوجه شدم که همسرم اعتیاد دارد! همسرم را دوست دارم، اما نمی‌دانم با اعتیادش باید چگونه برخورد کنم، چون بر خلاف تمام شواهد موجود، معتقد است من به او تهمت می‌زنم. واقعا نمی‌دانم برخورد درست کدام است. همه چیز را رها کنم یا بمانم و شاهد مصرف موادش باشم؟

شهره عزیزم! طبیعی است که فرد معتاد از مکانیزم انکار در پاسخ به افراد استفاده می‌کند. این که همسر شما چه نوع ماده مخدری و چه مدت زمانی سوء‌مصرف مواد دارد، در فرآیند درمان و کمک به او مهم است. ازدواج یک تعهد دوجانبه است که در شرایط خاص باید 2 نفر به آن متعهد باشند. اعتیاد یک بیماری است و اگر به همسرتان به دیده یک بیمار بنگرید، خود را در یاری به او متعهد می‌دانید، ولی این کمک باید آگاهانه و با بینش کافی نسبت به این پدیده صورت بگیرد. بنابر این به شما پیشنهاد می‌کنم با مشاوران یک مرکز ترک اعتیاد، وابسته به سازمان بهزیستی مشورت کنید. با عمل به توصیه‌های مشاوران و توکل به خداوند، همین‌طور همت و توجه بی‌دریغ شما، امید آن است که به نتیجه مطلوب برسید.