رایس، سکوی پرتاب کاظمی

کاظمی سال گذشته در مدرسه پترسون مشغول تحصیل بود، اما اکنون در کالج رایس ادامه تحصیل می‌دهد و قرار است با پیراهن بسکتبال این کالج در بازی‌های کالج‌های آمریکا به میدان برود. بازیکن 19 ساله‌ای که بعد از حامد حدادی می‌تواند دومین ایرانی درNBA باشد. او هم‌اینک 202 سانتیمتر قامت و 96 کیلو وزن دارد که نسبت به بازی‌های جهانی نیوزیلند چند کیلو بیشتر شده است. خودش می‌گوید 3 روز هفته را 3 ساعت و 3 روز دیگر را 4 ساعت تمرین می‌کنند و برای بازی در پست‌های 43 باید گنده‌تر از این‌که هست شود. گفتگوی اختصاصی جام‌جم با این بازیکن ایرانی را با هم می‌خوانیم.

از کالج‌های دیگر بورسیه داشتی، اما چرا رایس را انتخاب کردی؟

رایس از نظر آکادمیک سطح قابل قبولی دارد و یکی از دانشگاه‌های معتبر است. بسکتبال اینجا در حد متوسطی است و من سعی کردم با بازی در اینجا خودم را بیشتر نشان بدهم. شاید تیم‌های قوی‌تر بیشتر مورد توجه قرار بگیرند، اما در این تیم شانس بازی کردن برای امثال من کمتر است.

هدف تو بیشتر بازی کردن است؟

بله، من به جایی آمده‌ام که بتوانم بیشتر بازی کنم چون از نیمکت‌نشینی زیاد خوشم نمی‌آید. رنج ساعت‌ها تمرین را به جان خریده‌ام تا بازی کنم. خوشبختانه مربیان از من راضی هستند و در بازی‌های تدارکاتی خوب ظاهر شده‌ام. رایس می‌تواند سکوی پرتابم باشد.

یعنی در رایس دیده خواهی شد؟

تمامی بازی‌های کالج‌ها به نحوی نمایش داده می‌شود. شبکهESPN بازی‌ها را پوشش می‌دهد. من در رایس می‌توانم امتیاز بیاورم، توپ داشته باشم و20، 30 دقیقه هم بازی کنم. این ایده‌آل است. در این سطح بازی کردن کار آسانی نیست بخصوص این‌که آژانس‌های زیادی به بازی‌های کالج‌ها چشم می‌دوزند.

بازیکنان ازNCAA بهNBA می‌رسند. آیا سال آینده تو را در آنجا خواهیم دید؟

طبق قانون، بازیکنان پس از یک سال بازی در کالج و داشتن شرایط بازی درNBA می‌توانند بازی‌های کالج‌ها را رها کنند. الان وضعیت خودم را که مقایسه می‌کنم می‌بینم یک سال کم است و من از سال دوم و سوم امیدوار به حضور درNBA هستم. هیچ بسکتبالیستی در دنیا نیست که نخواهد درNBA بازی کند؛ من هم یکی از آنها هستم با این فرق که من چند گام به سرزمین رویاهای بسکتبال نزدیک‌تر شده‌ام.

بازی‌های امسال از چه زمانی آغاز می‌شود؟

از 22 آبان و تا فروردین سال آینده نیز ادامه دارد. هر هفته چند بازی داریم.

با توجه به واقع شدن کالج رایس در هیوستون بازی‌های راکتس را درNBA دنبال می‌کنی؟

بله، اما بیشتر اوقات به درس و تمرین خودم می‌پردازم، چون برنامه روزانه‌ام واقعا با این دو پر می‌شود. با شروعNBA بعضی بازی‌های راکتس را از دست نمی‌دهم، مثل بازی با لیکرز.

به خاطر کوبی یا گسول؟

هر دو. لیکرز قوی‌ترین تیمNBA است و سال قبل قهرمان شده و این دو نفر در اینجا و حتی بین مردم اروپا جزو محبوب‌ترین بسکتبالیست‌ها هستند.

هیوستون ایرانی دارد؟ استقبال آنها از تو چگونه است؟

حدود 20 هزار نفر اینجا ایرانی هستند. چند ده نفر با من از طریق تلفن و ایمیل در تماس هستند. بسیاری هم نام مرا در تیم ایران در بازی‌های جوانان جهان شنیده‌اند و معمولا برخورد تمامی ایرانی‌های مقیم اینجا با هم گرم و صمیمی است. خیلی منتظر شروع فصل هستند تا بازی‌های مرا تماشا کنند.

از حامد حدادی خبر داری؟

بازی‌های حامد را در پیش‌فصل پیگیری کردم. در چند مسابقه واقعا خوب کار کرد. تیم او سعی دارد بازی‌های این فصل را بهتر آغاز کند و بالطبع حدادی با افزوده‌شدن بر تجربیاتش می‌خواهد بهتر خودش را نشان بدهد. او این توانایی را دارد و در چند بازی اخیر، آمار قابل توجهی داشته است.

اما زیاد بازی نمی‌کند. فکر می‌کنی علتش چیست؟

مهم‌ترین نکته در اینجا سیستم و کار گروهی است که مربیان برای تیم در نظر می‌گیرند. هالینز، سرمربی ممفیس بیشتر تمایل به کارهای سرعتی و ضدحمله دارد، شاید به همین خاطر است که از حامد کم استفاده می‌کند. او در برخی بازی‌ها با توجه به زمان کم بازی، اثرگذاری خوبی داشته است.

آمدن آیورسن به ممفیس را چطور ارزیابی می‌کنی؟

او بازیکن بزرگی است. سال‌ها در بالاترین سطحNBA بازی کرده و حامد و بازیکنان ممفیس می‌توانند از تجربیاتش استفاده کنند. شیوه بازی او هم سرعتی است و بنا بر این اصل، هالینز او را به خدمت گرفته است.

به عنوان اولین ایرانی درNCAA قبل از شروع بازی‌ها به چه نکته‌هایی فکر می‌کنی؟

احساس می‌کنم باری روی دوش من است که باید آن را بدرستی حمل کنم. این بار انتظارات مردم هم هست که هرچند از من فاصله دارند، اما احساس می‌کنم با بازی‌های خوب می‌توانم این فاصله را از میان بردارم.

اگر از تیم‌های ایرانی پیشنهاد داشته باشی، حاضری برگردی؟

نه. من اگر قرار بود این کار را انجام بدهم اصلا به اینجا نمی‌آمدم. هدف من پیشرفت تحصیلی و بسکتبال به طور توامان است. به لطف خدا تا الان به اهدافم رسیده‌ام و می‌خواهم با تلاش بیشتر آن را دنبال کنم.

صحبتی درباره دعوتت به اردوی تیم ملی قبل از بازی‌های جهانی ترکیه نشده است؟

نه. برای بازی‌های جوانان که آمده بودم ماتیچ چند بار با من حرف زد، شاید بخواهد دعوتم کند که در این صورت، با کمال میل می‌پذیرم. بازی برای تیم کشورم را یکی از آرزوهایم می‌دانم.

محمد رضاپور