به گرمی لبخند خود فکر کنید

بعضی افراد سعی می‌کنند به ندای درونی خود گوش نکنند، چرا که معتقدند گوش سپردن به آن دیوانگی محض است. اما این شیوه نگرش درست نیست، ندای درونی ذهن شما گاهی اوقات می‌تواند هدایتگر ذهن شما و نیز نیرویی برای رهسپار کردن اعمال و رفتار شما به سوی مقصدی منطقی و صحیح باشد، اما همین ندای درونی ذهن گاهی با گرایش‌های منفی و منتقدانه و القای عیب و ایرادهای متعدد به شما زندگی خانوادگی و اجتماعی‌تان را مختل کرده و باعث گوشه‌گیری و انزوای شما می‌شود. اما بدانید و آگاه باشید که شما همواره در حال شنیدن این ندای درونی هستید و هرگز نمی‌توانید آن را براحتی متوقف کنید.

تا به حال اتفاق افتاده که هنگام نگاه کردن در آینه به اندازه و سایز بینی خود توجه نکنید؟ به حالت چشم‌ها و ابروهای خود خرده نگیرید؟ بر کوچکی یا بزرگی لب و دهان خود تمرکز نکنید؟ آیا صدای درونی ذهنتان در قضاوت کردن نسبت به شما همیشه پر از انتقاد و نارضایتی است؟ آیا گوش‌هایتان از شنیدن مکرر این انتقادات خسته نشده‌اند؟ آیا چشم‌های شما از دقیق شدن روی عیب و ایراد‌های ظاهری و باطنی‌تان اشباع نشده‌اند؟ آیا درجه حساسیت شما درخصوص خرده‌گیری‌های ندای درونیتان تا حد زیادی بالا نرفته است؟

تحقیقات نشان داده‌اند افرادی که درجه خودانتقادی آنها در حد بسیار بالایی است در مقایسه با افرادی با درجه پایین خودانتقادی از حس مقایسه‌ای بالاتری برخوردارند مدام در حال قیاس کردن هر چیز یا هر کس با خود یا دیگری هستند. این مقایسه‌ها زمانی برای آنها آزاردهنده می‌شود که نقص‌های آنها نمایان‌تر می‌شود، در این زمان زمینه مناسب برای سرزنش خود و دیگران در آنها به وجود می‌آید. سرزنشی که گاه آنها را از کار و زندگی عادی و خانوادگی خود بازداشته و به سوی تنهایی سوق می‌دهد. این افراد با تمرکز روی نقاط ضعف و عیب خود و بزرگنمایی آنها، شیوه بسیار دردناکی برای زندگی خود انتخاب می‌کنند که بیشتر به مرگ تدریجی شبیه است.

ویژگی‌های مثبت خود را بیابید

توانایی یافتن و دیدن ویژگی‌های منحصر به فرد و فوق‌العاده در خود، مهارتی ضروری برای تغییر شیوه اندیشیدن مثبت و انرژی‌زاست. به جای نشستن و عیب‌تراشی درخصوص ظاهر خود اندکی به خصوصیات مثبت فکر کنید. شما خوب می‌دانید که هر کس دارای خصیصه‌های ظاهری و باطنی زیبا و دوست‌داشتنی است، سعی کنید آنها را پیدا کنید و برای آنها ارزش قائل شوید. به گرمی لبخند خود فکر کنید، لبخندی که چهره شما را سرشار از شور حیات و زندگی می‌کند. صدای دلنشینی دارید که براحتی بر دل هرکس می‌نشیند و بسیاری از موارد دیگر. اگر خوب دقت کنید براحتی می‌توانید چیزهایی با ارزش و زیبا در ظاهر و باطن خود بیابید که می‌تواند درجه اعتماد به نفس شما را تا حد زیادی بالا برده و شما را به این مرحله می‌رساند که هیچکس در دنیا سراسر عیب و ایراد نیست.

با یافتن نقاط مثبت ظاهر و باطن خود قدردان طراح چهره خود باشید، چرا که این قدردانی راهی برای فاصله گرفتن از خود انتقادی و عیب‌تراشی‌های بیهوده است. خود را مورد لطف و محبت قرار دهید و به خود عشق بورزید. فراموش نکنید که راه عشق ورزیدن و دوست داشتن دیگران از جاده عشق و محبت به خود شما می‌گذرد. همیشه به خود بگویید که شما شایسته برخورداری از کلام‌های پر از عشق و احساس هستید. سعی کنید در شیوه اندیشیدن خود تغییر اساسی دهید و ندای منتقدانه ذهن خود را کنترل و از تراوشات منفی آن جلوگیری کنید.

با عشق ورزیدن به خود ناخودآگاه عضلات صورت شما از حالت خمودگی و عبوسی به حالت انعطاف و لبخند تغییر جهت می‌یابد و چه زیباست لبخندی که سرشار از محبت و قدردانی است.

آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده‌اید که با تغییر افکار و تراوشات ذهنی خود به شیوه‌ای مثبت چقدر جرات و جسارت شما برای زندگی کردن، ریسک کردن،‌ دیده شدن و مورد تحسین و قدردانی قرار گرفتن بالا می‌رود. پس نسبت به این تغییرات دقیق و حساس باشید، به این ترتیب بسیار ساده و راحت می‌توانید در مقابل ندای منتقدانه و منفی‌گرای ذهن خود به حالت آماده‌باش در آمده و در صورت نیاز سریع آن را خنثی کنید. همیشه به خود بگویید که از شنیدن این حرف‌های بی‌اساس و منتقدانه خسته شده‌اید و می‌خواهید قابلیت‌های مثبت خود را یافته و به آنها بیش از گذشته بها دهید.

کودک روح خود را نوازش کنید

به الفاظی که خود را با آنها توصیف می‌کنید فکر کنید. یک بار دیگر به طنین انتقادی آنها گوش کنید. آیا شما جرات و جسارت این را دارید که این بیانات تند و تیز و منفی درخصوص خود را با صدای بلند در جمع تکرار کنید؟ آیا این کار باعث آزار و اذیت شما نمی‌شود؟ پس چرا آنها را در ذهن خود پنهان کرده‌اید و اجازه می‌دهید که با تیغ تیز نقادانه خود روح شما را مجروح سازد. جراحاتی که گاه اثر آنها تا مدت‌های مدید باعث فشار، استرس و انزوای شما خواهد شد. آیا از این‌که شکنجه‌گر روح و اعصاب خود شده‌اید، خسته و مستاصل نشده‌اید؟ اصلا به این فکر کرده‌اید که عیب و ایراد تراشی برای اعضا و جوارحی که با سلامت کامل در حال فعالیت هستند و زندگی شما را تسهیل کرده‌اند چقدر می‌تواند بی‌انصافی باشد. پس دست از این کار زشت بردارید و کودک آزاردیده روح خود را مورد لطف و قدردانی خود قرار دهید.

یاد بگیرید که خود را دوست داشته باشید و به خود احترام بگذارید، چرا که این کار برای ایجاد پایه‌های احساس احترام و علاقه دیگران حیاتی و ضروری است. اگر شما با بی‌رحمی هرچه بیشتر خود را در معرض تهاجمات منتقدانه درونی خود قرار دهید، به آسانی راه را برای کسانی که زبان انتقادیشان باعث رنجش روح و ذهن دیگران می‌شود باز گذاشته و دردی بر دیگر دردهای خود اضافه می‌کنید. آیا دوست دارید به فردی منتقد تبدیل شوید که با ایرادگیری‌های نادرست باعث آزار دیگران می‌شود؟ اگر جوابتان منفی است بدانید اگر شیوه منتقدانه ندای ذهنی خود را مهار نکنید، دیر یا زود به چنین فردی تبدیل خواهید شد که هیچ کس از دست انتقادهایتان در آرامش نخواهد بود. پس سعی نکنید که مورد نفرت و انزجار دیگران قرار بگیرید و خود را تغییر دهید.

عشق ورزیدن به خود و دیگران باعث آرامش قلب، ذهن و روح ما می‌شود و چه موهبتی بهتر از برخورداری از یک زندگی سراسر عشق و آرامش است.

خداوند با حسی سرشار از عشق به ما می‌نگرد

خداوند با هر اسمی که شما می‌خوانیدش در کنار ماست و حضورش در اعمال، گفتار و کردار ما هویداست، هرچند گاه خود ما از این امر غافل هستیم. حس کنید که خداوند در حال نگریستن به شماست. آیا دید او نسبت به شما انتقادی است یا این‌که با حسی سرشار از عشق و پذیرش به شما می‌نگرد؟ در کنار خداوند مهربان و پذیرا در دنیای ما دیو غیر قابل اعتماد و منفور انتقاد زندگی می‌کند که هر از چند گاهی روح ما را با بیانات تند و تیز خود می‌آزارد، باید سعی کرد که این دیو عاری از حس محبت و پذیرش را از زندگی خود بیرون انداخته و روح خود را با حس اعتماد و جسارت عجین کرده و ارزش‌هایی که زندگی ما را سرشار از نور سلامت و محبت می‌کند، پاس داریم. عشق ایستا و دور از واقعیت نیست بلکه موهبتی پویا و آتشین است.

مطمئن باشید که همه ما در زندگی از حمایت خالق خود برخورداریم، حمایتی همراه با علاقه و پذیرش اما این خود ما هستیم که با تیرهای انتقاد به سوی سلامت روح و ذهن خود و خانواده خود نشانه رفته و عرصه زندگی را برای خود و دیگر اعضای خانواده تنگ می‌کنیم. چرا وقتی می‌شود زندگی خود را با محبت و عشق سپری کنیم با افکار متجاوزانه و انتقادی به تیرگی و تاریکی بکشانیم و آن را برای خود و اعضای خانواده تلخ و تلخ‌تر کنیم.

شما زمانی می‌توانید به فرد دلخواه و مورد نظر خود تبدیل شوید که خود را خوب بشناسید و در هر شرایطی خود را قبول داشته باشید. اما عشق زمانی به زندگی شما پا می‌گذارد که ندای ذهنیتان را عادت دهید که به جای انتقاد از کلمات سرشار از محبت و قدرشناسی در مورد شما استفاده کند. آیا الان آماده‌اید که به اولین زمزمه عاشقانه ذهن خود گوش کنید؟ پس تغییرات و اصلاحات را از همین الان شروع کنید. تمرین و ممارست در این راه حرف اول را می‌زند. به یاد داشته باشید تا خود شما نخواهید نمی‌توانید تغییر کنید، پس اراده کنید خود را دوست داشته باشید و به خود انتقادی بگویید خداحافظ.

مترجم: صدیقه حاج نوروزی
منبع:Ezinearticles