با برنامه و هدف بیایید

نمایشگاه فارغ از همه مشکلاتی که دارد برخی ویژگی‌ها را هم همزمان دارد که برای حوزه فرهنگ می‌تواند راهگشا باشد، اگر کسی به آنها توجه کند و برایش برنامه‌هایی بریزد. این برنامه‌ریزی صرفا به معنای برنامه‌ریزی کلان نیست که اگر برنامه‌ریزی خرد و کلان همزمان شوند موفقیت تضمین شده خواهد بود.

روی این سخن با همه ماست. ما که در صدر دستگاه فرهنگی نشسته‌ایم و برای سال دیگر از همین امروز تدارک نمایشگاه و فعالیت در یک سال تازه می‌بینیم تا مایی که امسال به نمایشگاه آمدیم یا نه وکتاب خریدیم و....

از مهم‌ترین ویژگی‌های نمایشگاه، یکی هم این است که چهره کنونی فرهنگی کشور ما را تا حدی نشان می‌دهد. وضعیت را به چشم می‌آورد، می‌توان ارزیابی کرد و اگر اهل فکر و برنامه‌ریزی بود برایش چاره‌ای اندیشید.

نمایشگاه امسال بیش از همه سال‌ها نشان داد که مردم ما نمی‌دانند به دنبال چه هستند. هزار هزار نفر سیل‌آسا به نمایشگاه سرازیر می‌شوند و بی‌آن که بدانند به دنبال چه آمده‌اند و اصلا هدفی برای خرید دارند، در نمایشگاه سرگردان می‌شوند و بعد با جسمی خسته و روحی آزرده از شلوغی بی‌حد و حصر سالن‌ها روانه خانه می‌شوند. با تاسف بسیار باید گفت بسیاری از افراد برای همه چیز حتی خرید از فروشگاه محل خود برنامه‌ای طراحی می‌کنند و می‌دانند به فروشگاه می‌روند تا چه بخرند و چه نخرند، اما برای نمایشگاه جز اندک کسانی که در طول سال دندان به جگر گذاشته‌اند تا نمایشگاه بیاید و کتاب‌هایشان را با اندکی تخفیف بخرند، کسی نمی‌داند برای چه به نمایشگاه آمده است.

هزار کس چون ما در 11روز برپایی نمایشگاه تنها به آمار وزارت ارشاد می‌افزاییم که امسال یک میلیون نفر به بازدیدکنندگان اضافه شد، ولی از سر بی‌برنامگی تنها وقت گرانقدرمان را هدر می‌دهیم و شاید حتی کتابی هم نخریم.

مهم و اصل خریدن یا نخریدن کتاب هم نیست، مهم این است که شمار فراوانی که می‌آیند و به آمار می‌افزایند برنامه‌ای ندارند و حکایت تفریح، حکایت خوب اینانی است که این‌گونه می‌آیند.

غلامرضا معصومی