فرضیه جدید مرگ ناپلئون

این پزشک، زندگی ناپلئون را از دوران بچگی تا زمان مرگ به مدت 50 سال مورد تحقیق و بررسی قرار داده است، مطالعات او نشان می‌دهد ناپلئون از عفونت مثانه و کوچک شدن مجاری ادراری رنج می‌برده که این بیماری کلیوی و انسداد مجاری به عواقب مرگباری برای او منجر شده است.

ناپلئون سال‌های زیادی این درد را به همراه داشته تا آنجا که براساس تاریخ نوشته شده، یک روز خود او می‌گوید که عاقبت این درد، مرا می‌کشد.

براساس تحقیقات لورنسن، ناپلئون از سال 1970 تا هنگام مرگش در 51 سالگی (1821) از این مشکلات رنج می‌برده است.

با مطالعه گزارش‌های پزشک مخصوص ناپلئون و گزارش کالبد شکافی هنگام مرگ، لورنسن به این نتیجه رسیده که ناپلئون طی سال‌های جنگ در ایتالیا (1796) و روسیه (1812) و دقیقا تا زمان جنگ واترلو در سال 1815 مریض بوده است.

متخصصان و تاریخ‌دانان زیادی درخصوص ناپلئون و دلایل مرگ او نوشته‌اند.

آنها همچنین به مشکلات کلیوی او اشاره کرده‌اند، اما آنچنان که باید این موضوع مهم را مورد توجه قرار نداده‌اند. در حقیقت مشکلات کلیوی نکته مهمی در پیشروی بیماری ناپلئون و مرگ او هستند. براساس یک افسانه دیرین در فرانسه، یک انگلیسی خائن ناپلئون، را هنگام تبعید در جزیره سنت هلن با سم آرسنیک مسموم کرده و از بین برده است.

فرضیه دیگری نیز وجود دارد که ناپلئون به دلیل سرطان معده که شاید ناشی از مصرف غذاهای ارتش فرانسه بوده، از بین رفته است.

مترجم: آتنا حسن‌آبادی
منبع: physorg