نبردی بر فراز آسمان

در اوایل قرن بیستم میلادی به کمک فناوری‌های نوین در زمینه طراحی و ساخت هواپیماهای فوق‌سبک مانند سفینه‌های فضایی و ساخت موتور احتراق داخلی تغییرات جدیدی در چگونگی انجام عملیات جنگی هوایی ایجاد شد. پس از ساخت نخستین کشتی فضایی در سال 1900 و پرواز موفق آن توسط فردیناند زپلین نیروهای ارتشی توسعه نیروهای هوانیروز خود را مورد توجه قرار دادند و به این ترتیب در جنگ جهانی اول ارتش بریتانیا، فرانسه، آلمان، روسیه و انگلیس به نیروهای هوابرد مجهز شدند. هواپیماهایی که در جنگ جهانی اول مورد استفاده قرار گرفتند، هواپیماهای دوباله بودند. در این هواپیماها دو جفت بال که معمولا روی یکدیگر قرار می‌گیرند، وجود دارند که تداخل ایرودینامیکی بین بال‌ها حرکت هواپیما را تسهیل می‌کند. در ابتدا از هواپیماها برای انجام ماموریت‌های اکتشافی استفاده می‌شد؛ اما بتدریج نیروهای ارتشی تصمیم می‌گیرند هواپیماها را به سلاح‌های جنگی نیز مجهز سازند و به این ترتیب با ساخت جنگنده‌های پروازی، ایده اولیه جنگ‌های هوانیروز مطرح شد. در دهه 1930 میلادی هواپیمایی بسیار سریع‌تر و تک‌باله که بدنه‌ای تمام‌فلزی داشت، جایگزین هواپیماهای دوباله چوبی و روکش‌دار شد. با ساخت هواپیمایی مجهز به موتورهایی با عملکرد بهتر، سرعت انجام عملیات نظامی هوایی نیز افزایش یافت. در جنگ جهانی دوم، وسعت حملات هوایی در مقایسه با گذشته با افزایش چشمگیر و قابل توجهی مواجه شد. ساخت نخستین هواپیمای جت در سال 1944 میلادی حاکی از آن بود که بزودی تغییرات قابل توجهی در سیستم هوانیروز نیروهای ارتشی ایجاد خواهد شد. به این ترتیب جت‌های بمب‌افکن جایگزین هواپیماهای بمب‌افکنی شدند که از قابلیت پرتاب بمب‌های هسته‌ای در فواصل بین قاره‌ای نیز برخوردار بودند. پس از آن هواپیماهای جت در مجموعه‌ای از جنگ‌های بلندمدت همچون جنگ کره، جنگ ویتنام، جنگ اعراب و اسرائیل و مداخله شوروی سابق در کشور افغانستان مورد استفاده قرار گرفتند. در مدت زمانی کوتاه، انواع جدیدی از هواپیماها برای کاربردهای نظامی طراحی و ساخته شدند. هلیکوپترها یکی از انواع ادوات جنگی هوایی هستند که بویژه برای خروج سریع مجروحان از مناطق جنگی از آنها استفاده می‌شود.