این چپ‌دست استثنایی

به نظر می‌رسد پرونده عملکرد نوشاد عالمیان در سالی که روزهای پایانی آن را پشت‌سر می‌گذاریم، بسیار مثبت و قابل دفاع بود! خودت چطور فکر می‌کنی؟

هرچند امسال در مقایسه سال گذشته افت نامحسوسی داشتم، اما به لطف خدا و پشتیبانی‌های فدراسیون و خانواده‌ام موفق به کسب موفقیت‌های خوبی شدم و این در حالی است که من انتظار بیشتری از خودم داشتم، اما متاسفانه مسابقات متعدد برون‌مرزی تا حدی تمرینات منظم مرا تحت‌الشعاع خود قرار داده بود و به همین علت از آمادگی کمتری برخوردار بودم.

با وجود این، درخشش تو در مسابقات پینگ‌پنگ جوانان جهان در اسپانیا موجب شد عنوان پدیده این دوره از بازی‌ها را به خود اختصاص دهی، پیروزی در مقابل بازیکن اول دنیا تا چه حد دشوار بود؟

فکر می‌کنم برد در برابر ماتسودربای ژاپنی کار سخت و بزرگی بود؛ چراکه او بازیکن بسیار خوبی است که همیشه در مسابقات اپن جهانی عنوان قهرمانی را به خود اختصاص می‌دهد، ولی باید اعتراف کنم که پیروزی در برابر بوت‌روف آلمانی که تا آن زمان موفق به شکست دادن او نشده بودم، ضمن بالا بردن اعتماد به نفسم مقدمه‌ای برای این برد شیرین شد. البته در آن بازی‌ها من به لحاظ تمرینات منظم، در سطح خوبی از آمادگی جسمانی قرار داشتم و همین باعث شد تا در آن بازی‌ها عملکرد خوبی از خودم به نمایش بگذارم.

حضور تو بدون مربی و همراه در بازی‌های جهانی جوانان در مادرید اسپانیا سر و صدای زیادی در خبرگزاری‌های خارجی ایجاد کرد. واقعا چرا این طور شد؟ مگر این اعزام با برنامه‌ریزی قبلی انجام نشده بود؟

حقیقت این است که آنها فقط برای من دعوتنامه فرستاده بودند و اگر بنا بر این بود که من صبر کنم تا مربی‌ام هم مقدمات آمدنش به اسپانیا را فراهم کند قطعا بازی‌ها را از دست می‌دادم و از سرعت پیشرفتم تا حد زیادی کاسته می‌شد. بنابراین با قضیه تنها بودنم کنار آمدم و برای اعزام اعلام آمادگی کردم. باور کنید آنقدر اشتیاق حضور مثبت و درخشش در آن مسابقات را داشتم که اصلا هیچ کمبودی را در آنجا حس نکردم. البته خانم اسکندری که یکی از داوران بازی‌های جهانی بود به جهت تسلط به زبان انگلیسی در آنجا لطف زیادی نسبت به من داشتند و موجب شدند ارتباط راحت‌تری برقرار کنم.

از حریفان تمرینی‌ات بگو، فکر می‌کنی آنها تا چه حد در پیشرفت شما اثرگذار بوده‌اند؟

حریفانی که در این 3 سال اخیر با آنها بازی می‌کنیم شامل 2‌مربی کره‌ای و 3 بازیکن تمرینی هستند که حضورشان تاثیر بسیار زیادی در بالا بردن سطح کار ما و افزایش سرعت بازی‌هایمان داشته است. من فکر می‌کنم آنها یکی از عوامل بسیار موثر در پیشرفت تیم ملی پینگ‌پنگ ما بوده‌اند که حضورشان را به هیچ وجه نباید نادیده گرفت.

به عقیده تو، اگر همین روند کنونی پیشرفت تیم ملی ایران ادامه پیدا کند روزی برسد که بتوانید در برابر بازیکنان چینی هم حرفی برای گفتن داشته باشید؟

بعید می‌دانم بتوانیم در برابر چینی‌ها بهتر از آنها ظاهر شویم، چراکه آنها سبک خاص و منحصر به فردی برای بازی دارند که در هیچ جای دنیا شناخته شده نیست و مربیان درجه یک و صاحب‌نام آنها هم هیچ گاه در هیچ جای دنیا کار نمی‌کنند، اما از آنها که بگذریم امروز بچه‌های ایرانی در برابر کشورهای صاحب نامی مثل کره و ژاپن حرف‌های زیادی برای گفتن دارند. ما در سال‌های اخیر به حدی پیشرفت کرده‌ایم که بسیاری از تیم‌ها از رویارویی با ما می‌ترسند و با نگرانی سر میز بازی‌هایی که یک سمت آن بچه‌های ایرانی هستند حاضر می‌شوند و این برایمان ارزش فراوانی دارد.

فکر می‌کنی چه عواملی در موفقیت‌های اخیر تو خصوصا در اسپانیا و بحرین و قطر تاثیرگذار بوده است؟

در این سال‌ها فدراسیون زحمات زیادی را برای من و سایر ورزشکاران مستعد این رشته متحمل شده است که شاید تاسیس آکادمی ملی پینگ‌پنگ، به‌کار‌گیری کادر فنی قوی، حریفات تمرینی کره‌ای، اعزام‌های پیاپی برون‌مرزی و برگزاری اردوهای مستمر داخلی ازجمله آنها باشد. شاید مناسب باشد همین‌جا از زحمات آقای شهنازی تشکر ویژه‌ای داشته باشم و از مسوولان فدراسیون به جهت این‌که فرصت حضور در مسابقات جهانی بزرگسالان را به من دادند قدردانی کنم.

تو در مسابقات پروتور بحرین ودر بازی فینال نتیجه را به حریفی واگذار کردی که پیش از این در 4 مسابقه او را شکست داده بودی و این برای همه بسیار عجیب بود. فکر می‌کنی چرا چنین اتفاقی افتاد؟

در پینگ‌پنگ هیچ چیز قابل پیش‌بینی نیست و امکان دارد که شما پس از حتی 20 برد در برابر یک حریف، نتیجه بازی بیست و یکم را به او واگذار کنی. از طرفی همان‌طور که می‌دانید عمر عصار به لحاظ رنکینگ در جایگاه بالاتری نسبت به من قرار دارد و بازیکن بسیار خوبی است. در دیدار فینال پروتور بحرین هم او بهتر از من بازی کرد و نتیجه را به نفع خود تغییر داد و این تنها حکایت از برتری او در آن دیدار نسبت به من دارد.

چپ دست ماهری به نام نوشاد عالمیان‌! این عنوانی است که فدراسیون بین‌المللی تنیس روی میزITTF اخیرا برای تو در نظر گرفته است! خودت فکر می‌کنی که چپ‌دستی تو یا سایر پینگ‌پنگ‌بازان چپ‌دست؛ چه امتیاز خاصی برایتان به همراه داشته است؟

راستش را بخواهید حرکت‌های بازیکنان چپ دست به راحتی قابل پیش‌بینی نیست. یعنی آنها کمی کج‌بازی میکنند و به اصطلاح توپشان بد به حریفان می‌رسد . این موضوع تا‌حدودی طرف مقابل را اذیت می‌کند. خوب به دلیل این‌ که ما همیشه با راست دست‌ها تمرین می‌کنیم، در مواجهه با آنها مشکل خاصی نداریم اما بر عکس این قضیه صدق نمیکند و آنها با حریفان تمرینی چپ‌دست بازی نمیکنند و روی همین اصل بازی در برابر ما برایشان به آن شکل راحت نیست.

از درس و مدرسه برایمان بگو! این ‌طور که از ظواهر امر پیداست فعلا حضور در مسابقات و اردوهای مختلف مجالی برای تحصیل و مطالعه باقی نگذاشته است؟

بله و با توجه به دلایلی که شما هم به آنها اشاره کردید، ‌امکان حضور در مدرسه را ندارم و تنها در یک ماه مانده به پایان سال تحصیلی و با تعطیلی اردو، معلمان خصوصی بسیار سخت و فشرده با ما کار می‌کنند تا بتوانیم برای حضور در امتحانات پایان سال به آمادگی لازم برسیم. در حال حاضر، من دانش‌آموز سال سوم دبیرستان در رشته تربیت‌بدنی هستم و امیدوارم بتوانم این رشته را در دانشگاه و تا مقطع دکترا ادامه دهم.

تو در اردیبهشت 88 برای شرکت در مسابقات جهانی بزرگسالان عازم یوکوهامای ژاپن هستی.فکر میکنی آیا درخشش‌های اخیرت را در آنجا نیز تکرار خواهی کرد؟

امیدوارم من و سایر دوستانم بتوانیم با تمرینات مستمر و جدی، در ژاپن نمایندگان شایسته‌ای برای پینگ‌پنگ کشورمان باشیم. این مسابقات یک‌سال به ‌شکل تیمی و یک سال به صورت انفرادی برگزار میشود و امسال نوبت رقابت‌های انفرادی‌ است و با توجه به این ‌که در حال حاضر من و دیگر ملی‌پوشان تنیس روی میز در سطح خوبی از آمادگی قرار داریم این امیدواری وجود دارد که در آنجا هم حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشیم.

و در پایان دوست داریم بدانیم که بزرگ‌ترین آرزوی ورزشی تو به عنوان یک ورزشکار جوان و باانگیزه چیست؟

فکر می‌کنم حضور در بازی‌های المپیک نه‌تنها برای من که برای هر ورزشکاری نقطه اوج آرزوهاست و امیدوارم با تلاش بیشتر و برنامه‌ریزی دقیق و منسجم بتوانم به این مهم دست‌ یابم و در المپیک لندن برای کشورم افتخارآفرینی کنم.

زهره زیدی فرد