برآورد آرسن ونگر از جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا

جوانی‌ آفت آرسنال

آرسن ونگر معترف است کمبود تجربه در آرسنال شانس‌های این تیم را برای کسب مقام اولی در رقابت‌های امسال فوتبال جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا بسیار کم و نزدیک به صفر کرده است. توپچی‌ها در 2 دیدار اولشان در گروه هفتم این جام 4 امتیاز اندوختند که نتیجه بدی نبود، اما مربی فرانسوی آنان می‌گوید شرایط شاگردان بیش از حد جوانش به گونه‌ای است که نمی‌توان تا اطلاع ثانوی به این که در دیدارهای بیرون از خانه به امتیازات لازم دست یابند، امید بست و آنها حتی در مسابقه‌های این فصل لیگ برتر انگلیس نیز به همین دلیل مشکل داشته‌اند. تعدد بیش از اندازه مهره‌های کم سن و سال در آرسنال و محدود شدن پرتجربه‌های این تیم به گالاس 32 ساله و توره 27 ساله، نکته‌ای است که پیشتر هم خیلی‌ها بر آن اشاره کرده و خرده گرفته و سوال کرده بودند که چطور ونگر نمی‌فهمد که باید بار تجربه تیمش را بالا ببرد. ونگر به ظاهر آخرین نفری است که به این باور رسیده و به ضعف بزرگ تیمش اعتراف می‌کند و آن را یک آفت و عامل بازدارنده می‌شمرد.

کد خبر: ۲۱۴۹۰۷

چه باید کرد؟

یک فرضیه رایج این است که وقتی بازیکنان «بچه سال» آرسنال پخته شوند این تیم دست‌نیافتنی خواهد شد، اما سوال این است که آرسنالی‌ها تا موقعی که باتجربه شوند چه باید بکنند؟ شکست خانگی 2 بر یک در برابر هال سیتی، باخت انتقاد‌آمیز در مقابل فولام و تساوی یک یک با ساندرلند (فقط در سایه گلزنی دقیقه 90 سسک فابرگاس)‌ اتفاقاتی است که حضور شاگردان ونگر را در این فصل لیگ انگلیس هم مخدوش کرده و زیر سوال برده است. چگونه می‌توان مدعی بود که آرسنال با این بساط و بازیکنان ناپخته بتواند در میدانی بزرگ‌تر مانند لیگ قهرمانان قاره نتیجه‌ای روشن و کامل بگیرد؟

بعید است

ونگر در دل پاییز سرد 2008 می‌گوید: در بیشتر دیدارهای اخیرمان و حتی وقتی با دیناموکی‌یف در جام قهرمانان بازی داشتیم، ترکیب‌‌مان فوق‌العاده جوان بود. ما در دیدارهایی از این دست تئوولکوت 19 ساله، الکساندر سانگ 21 ساله، دنیلسون 20‌‌ساله، ژوروی 22 ساله و هوویت 21 ساله را در میدان داشته‌ایم و حتی فابرگاس نیز 22 سال بیشتر ندارد. حتی اگر در لیگ انگلیس با این نفرات بدرخشیم، بعید است که در جام قهرمانان اروپا و بویژه در زمین حریفان به جایی برسیم، زیرا آنها تجربه لازم را ندارند. با توجه به هم‌دسته شدن‌مان با دیناموکی‌یف اکراین، فنرباغچه ترکیه و پورتوی پرتغال معتقدم هیچ‌گاه در این مسابقه‌ها در گروهی به این سختی قرار نگرفته بودیم و طی12 سالی که در آرسنال بوده‌ام قرعه‌ای از این دشوارتر نداشته‌ایم. هیچ مسابقه‌ای در این گروه آسان نیست، زیرا تیم‌ها بسیار به هم نزدیک‌اند و فاصله و تفاوت فنی آنها اندک است. وقتی بازی خانگی چندی پیش‌مان با پورتو را پشت سر می‌گذاشتیم، فقط برد را می‌خواستیم، زیرا در غیر این صورت امیدهای ما برای کسب نتیجه در زمین حریفان از این هم کمتر می‌شد.

برای صعود از گروه‌های اروپایی و رسیدن به مرحله یک‌هشتم نهایی معمولا به 10 امتیاز نیاز است و فتح دیدار با پورتو قدمی مهم در این راه بود. من اگر با شرایط فعلی به نتیجه مساوی در زمین حریفان برسم، بسیار راضی خواهم بود، زیرا اولا ضایعات مربوط به کمبود تجربه‌مان را کاهش خواهد داد و ثانیا ما را به سوی همان ده یازده امتیازی حرکت خواهد داد که برای صعود به آن نیاز داریم. یک اتفاق دیگر که می‌تواند در این راه به ما کمک کند این است که دیگر تیم‌های گروه به نفع ما از یکدیگر امتیاز بگیرند و این اتفاق بسیار محتمل است، زیرا تیم‌ها به یکدیگر نزدیک‌اند و اختلاف سطح به حداقل می‌رسد. در این گروه‌ها و به عنوان مثال در گروه ما، هیچ تیمی ضعیف نیست و بعکس رقبا قوی و خطرناک‌اند، در این خصوص باید بازیکنانی را داشته باشید که بتوانند از کوچک‌ترین فرصت‌ها در زمین حریفان استفاده کنند و فن کنترل مسابقه‌ها را بشناسند و چنین کالا و متاعی را ما در حال حاضر نداریم.

اگر ما نباشیم

حتی اگر برآورد فوق کاملا صحیح باشد، ونگر مطمئن است تیم‌های انگلیس به حکومت خود بر جام قهرمانان اروپا ادامه خواهند داد و امسال هم یک باشگاه از این کشور اول خواهد شد، مربی 59 ساله و معمولا آرام سابق موناکو با به یاد داشتن حضور 2 تیم انگلیسی (منچستر یونایتد و چلسی)‌ در فینال سال پیش می‌گوید: یکی از 4 تیم انگلیسی حاضر در این پیکارها به مقام قهرمانی خواهد رسید و اگر ما نباشیم، طبعا قرعه به نام یکی از 3 تیم منچستر، چلسی و لیورپول خواهد خورد. اینترمیلان، رئال مادرید و بارسلونا هم بسیار خوب‌اند اما به نظر من آنها به تیم‌های انگلیسی نمی‌رسند. وقایع سال‌های اخیر تیم‌های اروپایی را بیش از پیش متقاعد کرده است که اگر مقابل یک باشگاه انگلیسی قرار گیرند، کار بسیار سختی خواهند داشت. به همان میزان توقعات مردم هم از تیم‌های انگلیسی افزایش یافته و دستاوردی متوسط را از این تیم‌ها نمی‌پذیرند. آنها توانایی عالی ما را در گذشته دیده‌اند و مجبوریم در همان سطح ظاهر شویم. گاهی غصه می‌خورم که چرا فینال سال 2006 را به بارسلونا واگذار کردیم، اما باورم این است که آن هم جزیی از روند قوی‌تر شدن تدریجی ما بود. من هم خوشم نمی‌آید که بگویند ما تیمی پیشرفته و صاحب بازی زیبا، ولی فاقد تجربه و توان قهرمانی هستیم، اما این یک حقیقت است و فقط باید توسط حکم زمان و با گذشت چند سال دیگر تغییر یابد.