سینما نباید بی‌خاصیت شود

این برنامه بزرگداشت،‌بیشتر لطف دوستان بوده است‌

این فیلمساز در آستانه برپایی بزرگداشت خود در دوازدهمین جشن سینمای ایران در گفتگو با ایسنا ضمن اشاره به این برنامه اظهار کرد: من کاری نکردم که شایسته بزرگداشت باشم. حتی از آقای تارخ خواهش کردم منصرف شوند، اما توضیحاتی دادند که تسلیم شدم.

او با بیان این‌که اکثر اهالی سینما، شایسته بزرگداشت هستند، ادامه داد: بخصوص کسانی که در شرایط سخت این سال‌ها فیلم‌های زیادی ساختند، به من که کم فیلم ساخته‌ام، ارجحیت دارند و این برنامه بیشتر لطف دوستان بوده است.

آرزوی ساخت فیلمی درباره حضرت محمد(ص)‌

داد با بیان این‌که این روزها در حال بررسی موضوعات و کتاب‌های مختلف برای ساخت فیلم است، از علاقه‌اش برای به تصویر کشیدن بخشی از زندگی حضرت محمد(ص) در سینما سخن گفت و تصریح کرد: بیش از یک‌ سال‌ونیم درباره زندگی حضرت رسول(ص) بخصوص دوران قبل از هجرت درمکه از زاویه حضرت خدیجه مطالعه کردم و منابع مختلف قدیمی و جدید را خواندم. چارچوب اولیه‌ قصه را هم به‌دست آوردم، اما هنوز راضی نیستم و احساس می‌کنم باید فرقی بین فیلم تاریخی که در سینما ساخته می‌شود، با این مجموعه‌های تلویزیونی که بیانشان تاریخی است، باشد.

او معتقد است: آنقدر در مجموعه‌های تلویزیونی به تاریخ و حوادث آن و بخصوص به سرگرم کردن بیننده اهمیت داده می‌شود که روح شخصیت‌های اصلی و پیام و مضمون اصلی فدا می‌شود، مانند داستان یوسف که احسن‌‌القصص قرآن است، اما با این شگردها به یک داستان عادی تبدیل شده است.

این کارگردان اظهار کرد: در ساخت فیلمی درباره حضرت رسول(ص) برایم اهمیت اصلی این است که در زمانه‌ای که اسلام را با انواع تهمت‌ها به دینی خشن معرفی می‌کنند، ما وقت بیننده و فرصت‌هایی را که به‌دست می‌آید، صرف داستان‌پردازی‌های سرگرم‌کننده نکنیم و چهره‌ای از پیغمبر اکرم (ص) القا کنیم که بخشی از این سوء تبلیغات را خنثی کند. برای همین هم نزدیک به 2 سال روی این قضیه کارکردم و هنوز هم ناامید نیستم و امیدوارم روزی این اتفاق در قالب یک کار سینمایی بیفتد.

مسوولان خودشان را از ماموریت‌های زاید جدا کنند

داد معتقد است: باید آنچه را که وظیفه ذاتی دولت نمی‌دانیم، به کسانی که وظیفه‌ ذاتی‌شان است واگذار کنیم. با توجه به چنین بحث‌هایی، به اعتقاد من بهترین کار این است که دولت هم خودش و هم موسسات و شرکت‌های وابسته به خودش را تا آنجا که می‌تواند از ماموریت‌های زاید جدا و امور را به صاحبانشان واگذار کند.

وی با بیان این که در میان مدیران ارشاد همیشه دو گرایش وجود داشته، اظهار کرد: هم آنهایی که دیدگاه باز و هم بسته داشتند، معتقد به مشورت و کمک گرفتن از صنف در مواقعی که کارشان گره می‌خورد بوده‌اند. اما تفاوتی بین این دو دیدگاه است، یک دیدگاه می‌گوید این مشورت‌ها با گروهی از دست‌اندرکاران باشد که محرم هستند، و گرایش دیگر هم که فقط دولت اول آقای خاتمی تابعش بود و پیرو همان هم شورای عالی صنعت سینما شکل گرفت، می‌گفت همه می‌توانند به صورت شفاف در تصمیم‌سازی‌ها حضور داشته باشند و نظام مشورت محرمانه درعمل منجر به ایجاد سیستم رانتی می‌شود.

وی با بیان این‌که چقدر سینماگر بودنش منجر به شکل گیری این شورا شد، گفت: نمی‌دانم سینماگر بودنم باعث شد این روش‌ها را اتخاذ کنم یا حضورم در فعالیت‌های صنفی قبل از رفتنم به ارشاد که چندسالی به‌عنوان عضو شورای مرکزی کانون کارگردانان و رئیس هیات مدیره خانه سینما فعالیت داشتم  اما خودم نقش سینماگر بودن را در بین این سه عنصر ضعیف‌تر می‌دانم.

مسائل جانبی روز به روز سینما را بیشتر به تحلیل می‌برد

این سینماگر درارزیابی وضعیت امروز سینما گفت: احساس می‌کنم سینما از جهات مختلف با ضعف مواجه است. نمی‌گویم درحال نابود‌ شدن است فکر می‌کنم هنوز سینما توانایی مقاومت بیشتری را داشته باشد، اما احساسم این است مسائل جانبی که اطراف سینما وجود دارد روز‌به‌روز آن را بیشتر به تحلیل می‌برد و تضعیف می‌کند.وی ادامه داد: هرچه سینمای ایران ضعیف‌تر ‌شود، تلویزیون ایران هم ضعیف‌تر می‌شود، و هرچه تلویزیون ایران ضعیف‌تر شود ماهواره‌ها قوی‌تر می‌شوند، بنابراین تهاجم فرهنگی زمینه‌های داخلی‌اش بیشتر مهیا می‌شود.

 تضعیف سینمای ایران به زیان حاکمیت فرهنگ ملی است

داد، تصریح کرد: بعضی‌ها معتقدند، خود سینما اسباب تهاجم فرهنگی است و اینها در سال‌های گذشته تمام سعی‌ خود را کرده‌اند تا از سینمای ایران یک موجود بی‌خاصیت بسازند و فکر می‌کنند، اگر بی‌خاصیت شد این همان سینمای الگوی انقلاب اسلامی می‌شود، در صورتی که این افراد اصلا پیام انقلاب را متوجه نشدند. تضعیف سینمای ایران و اخته کردن  آن به زیان حاکمیت فرهنگی و ملی و به نفع موفقیت تهاجم فرهنگی است و هر کسی که علاقه‌مند است آن شبیخون موفق شود، همین مسیر را ادامه دهد.