عکس یادگاری با برج کج پیزا

نمایندگان بلاگر

http://weblog.parliran.ir این نشانی را به خاطر داشته باشید، چرا که قرار است نمایندگان شمادر مجلس  در این نشانی وب نویسی کنند. امیدواریم نمایندگان وبلاگ نویس آنقدر فرصت داشته باشند که وبلاگهایشان را پی در پی به روز کنند و البته نمایندگان مردم به وبلاگ‌نویسی اقبال بیشتری نشان دهند.

پادزهری به نام شاهنامه‌

حمید طبسی در وبلاگش با گلایه از رواج سموم ضدفرهنگ در جامعه، معتقد است یکی ازپاد زهرهایی که تاثیر شگرفی بر جان و روان جامعه دارد، شاهنامه‌خوانی است. به اعتقاد این وبلاگ‌نویس، شاهنامه درون مایه و ماهیتی ملی گرایانه دارد و محبوب می‌افتد و نیز با لایه‌های درونی و اعماق بن ناپدید خویش انسان را به سوی کمال مطلوب سیر می‌دهد و جذاب است.

وی می‌افزاید:زبان شاهنامه به پالایش و زنگارزدایی ذهن و زبان مخاطب می‌انجامد و نیز در فرهنگ ایران یکی از بزرگ‌ترین تجلیگاه‌های خرد و نیکی است و این دو از سوی «هر آن‌کس که دارد روانش خرد» ستودنی و قابل ستایش‌اند.

خودشیفتگی ممنوع‌

محمود فتوحی در کاروند پارسی در نوشته‌ای به پژوهش‌های تاریخ ادبیات پرداخته است و در این میان هشدار می‌دهد: هوشیار باید بود که پژوهش‌های ادبیات ملی، ما را به دام خودشیفتگی فرهنگی نیفکند زیرا خودشیفتگی و احساسات وطن‌پرستانه افراطی، هم ممکن است مانع بزرگی بر سر راه تفکر انتقادی باشد.

به اعتقاد وی با تاریخ ادبیات باید چونان فیلسوفان مواجه شویم و بی‌دغدغه آن که «نقد گذشته و اکنون چه به بار خواهد آورد؟» همه شوون و فنون فرهنگ و ادبیات را به مطالعه بگیریم و در همه حال، تنها به کشف حقایق امور بیندیشیم، درآن صورت می‌توانیم در پژوهش‌های بومی، بویژه در نقد عملی از چنگ خودشیفتگی و جزم‌گرایی برهیم و در ساحتی روشن از اندیشیدن و پژوهیدن گام نهیم.

غربت شهرستانی‌ها

مجید دانش آراسته در وبلاگش، از غربت داستان‌نویسان و هنرمندان شهرستانی گلایه کرده است.

وی از روزنامه‌ها خواسته است در هفته یا در ماه یک صفحه را به معرفی نویسندگان شهرستانی و آثار منتشر شده آنها اختصاص دهند و دست آنها را بگیرند. به گفته او، در این صورت معیاری به دست مخاطبان خواهد شد و این گوناگونی و تنوع را در حوزه داستان کوتاه خواهند دید.

به نوشته وی نویسندگان شهرستانی چون پایگاهی ندارند، اغلب اسمی از این کتاب‌هایی که منتشر کرده‌اند در هیچ جا نیامده است.

انتشارات جاسوس‌ها

سعید مستغاثی در وبلاگش، نوشته مفصلی دارد درباره کودتای ننگین 28 مرداد که بخشی از آن برای من جالب بود.

کودتای یاد شده براساس نوشته‌های دانالد ویلبر امریکایی که خود در کودتا نقش مهمی به‌عهده داشت، «آژاکس» و از سوی اینتلیجنت سرویس انگلیس، با عنوان چکمه خوانده شد.

 در این نوشته درخصوص کریستوفر مونتاگ وودهاوس، مسوول عملیات چکمه در6 MI چنین آمده است: وی در سال‌های 1952 1951 در تهران بود و بعدها رئیس انستیتوی سلطنتی امور بین‌المللی، نماینده مجلس عوام از حزب محافظه کار و رئیس موسسه انتشاراتی پنگوئن شد.

یادتان باشد انتشارات پنگوئن همان موسسه‌ای است که در دهه 80 میلادی کتاب کفرآمیز آیات شیطانی را منتشر کرد.

خوار و کار

در یکی از وبلاگ‌ها به مجموعه عکسی از کاردستی با وسایل ساده برخوردم که بد ندیدم یک نمونه آنها را ببینید تا بفهمید که «آن چیز که خوار آید یک روز به کارآید!»

فداکاری برای برج پیزا

نویسنده سفری به وسعت زندگی به بازگویی خاطراتش از سفری به ایتالیا پرداخته و با اشاره به این‌که یکی از علاقه‌مندی‌هایش این بوده که وقتی به برج پیزا برسد، عکسی بگیرد که انگار دارد این برج را هل می‌دهد.

وی در ادامه می‌نویسد: وقتی مردم رو در حال عکس گرفتن در اطراف پیزا دیدیم کلی خندیدیم و برامون جالب بود، چون همه در حال گرفتن ژست‌هایی بودن که من توی خواب هم نمی‌دیدم. اکثرا ژست مورد علاقه منو می‌گرفتن، ولی با این تفاوت که من می‌خواستم جوری تکیه بدم که انگار عامل کجی برج منم، ولی دیگران جوری می‌ایستادند که انگار دارن فداکاری میکنن تا برج راست بشه، و یا این‌که از سقوطش جلوگیری کنن!

یکی از دور جوری می‌ایستاد که انگار برج رو با همه بلندیش توی بغلش گرفته.یکی برج رو روی کولش می‌گرفت!

خورشید ظاهر می‌شود روزی‌

چند بیت از غزل مهدوی حامد حسینخانی در «بخواب فروردین» را با هم می‌خوانیم:

بهار از پشت چشمان تو ظاهر می‌شود روزی‌
 زمین با ماه تابانت مجاور می‌شود روزی‌
.... چه باک از طعنه ناباوران؟ ما خوب می‌دانیم‌
 که شب می‌میرد و خورشید ظاهر می‌شود روزی‌
 سمند نور زلف تیرگی‌ها را برآشوبد
به فرمانی که از چشم تو صادر می‌شود روزی‌
 تو باقیمانده حقی، به زیتون و زمان سوگند
 تمام عصرها با تو معاصر می‌شود روزی‌
 در و دیوار دیوان غزل‌های تو خواهد شد
و حتی سنگ با نام تو شاعر می‌شود روزی‌

آرش شفاعی