مرصاد؛ جهنم نفاق

 در حالی که عراق با بازپس‌گیری اغلب مناطقی که طی سال‌های گذشته از دست داده بود، می‌رفت تا با اقدامات بعدی صحنه نبرد را بیش از پیش به نفع خود تغییر دهد، پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل از سوی ایران در تاریخ 27 تیرماه سال 67 موجب گردید ارتش عراق در اقدامی شتاب زده، منطقه خوزستان را بار دیگر مورد هجوم گسترده قرارداد و تا جاده اهواز ـ خرمشهر پیشروی کرد و خرمشهر را نیز در معرض تهدید قرار داد.

تهاجم عراق که برای سومین بار به این منطقه انجام می شد با مقاومت شدید سپاهیان اسلام خنثی و ارتش عراق تا مرز این کشور، عقب رانده شد.

به این ترتیب، دشمن در حالی که از تصرف خوزستان ناامید شده بود، تهاجم دیگری را در تاریخ سوم مرداد 67 از طریق مرکز کرمانشاه و با به کارگیری منافقین (نیروهای سازمان مجاهدین خلق)آغاز کرد.

این شرایط در حالی بود که اغلب یگان‌های ایران در جبهه جنوب مستقر بودند و منافقین توانستند تا تنگه چهار زبر (بین اسلام‌آباد و کرمانشاه) پیشروی کنند.

در پی حرکت دشمن، قوای ایران به سرعت وارد عمل شده و با انجام عملیات موسوم به "مرصاد" به مقابله با منافقین برخواستند.

براساس اطلاعات بدست آمده، منافقین حدود 30 تیپ رزمی جهت تهاجم خود به خاک ایران تشکیل داده بودند و هر تیپ 170 نفر نیروی رزمی (20 زن و 150 مرد) در اختیار داشت که به همراه نیروهای پشتیبانی به 280 نفر می رسید و دارای دو گردان پیاده، یک گردان تانک، یک گردان ادوات و یک گردان ارکان و پشتیبانی رزم بود که کل نیروهای آنان حدود پنج هزار و 200 نفر و نیروی در صحنه نیز به حدود هفت هزار نفر می رسید.

همچنین تجهیزات منافقین در این عملیات عبارت بود از ‌120 تانک سبک کاسکا و پل برزیلی، 40 نفربر PMP، 30 توپ 122 میلی‌متری، حدود 240 خمپاره‌، 1000 آرپی جی هفت، 700 تیربار، 20 توپ 106 میلی‌متری، 60 مسلسل دوشکا و حدود 1000 خودرو.

رزمندگان اسلام نیز برای مقابله با ارتش صدام و منافقین در قالب قرارگاه مرکزی خاتم الانبیاء (ص)، قرارگاه نجف، لشگر 6 پاسداران به استعداد 7 گردان، لشگر 32 انصار الحسین(ع) به استعداد 7 گردان، لشگر 57 اباالفضل(ع) به استعداد 2 گردان، لشگر 155 ویژه شهدا به استعداد 3 گردان، لشگر 9 بدر به استعداد 6 گردان، تیپ مستقل 12 قائم(عج) به استعداد 3 گردان، تیپ مستقل 75 ظفر به استعداد 1 گردان، تیپ مستقل 66 ولی امر(عج) به استعداد 3 گردان، تیپ مستقل 36 انصار المهدی به استعداد 3 گردان، معاونت فرهنگی قرارگاه نجف به استعداد 1 گردان، کمیته انقلاب اسلامی به استعداد 2 گردان، قرارگاه مقدم نیروی زمینی سپاه، لشگر 27 محمد رسول الله(ص) به استعداد 4 گردان، لشگر 17 علی ابن ابیطالب(ع) به استعداد 1 گردان، لشگر 33 المهدی(عج) به استعداد 1 گردان، لشگر 71 روح الله به استعداد 3 گردان، سپاه ناحیه لرستان به استعداد 2 گردان، قرارگاه سپاه هشتم، لشگر 5 نصر به استعداد 2 گردان، تیپ مستقل 29 نبی اکرم (ص) به استعداد 4 گردان، تیپ مستقل 59 مسلم بن عقیل به استعداد 1 گردان، قرارگاه رمضان به استعداد 1 گردان، نیروهای کرند و اسلام آباد به استعداد 1 گردان، عناصری از لشگر 21 امام رضا(ع) و ارتش، سازماندهی شده بودند.

شرح عملیات

با پذیرش قطعنامه 598، از سوی ایران، عراق را در بن بست سیاسی و نظامی قرار گرفت و بر گروه ها و عناصر "اپوزیسیون" نیز شوک شدیدی وارد ساخت.

در این میان، منافقین تنها گروهی که همه حیثیت و هستی خود را در گرو جنگ نهاده بودند، برای خروج از بن بست، توطئه ای که ماموریت اجرای آن را به عهده داشتند را به مرحله اجرا در آوردند.

آنان در تحلیل های درون گروهی خویش، امکان قبول آتش بس از سوی ایران را ناممکن دانسته و باور داشتند که جمهوری اسلامی زمانی قطعنامه را می پذیرد که از جنبه های سیاسی، نظامی و اقتصادی به بن بست کامل رسیده باشد و تحت چنین شرایطی سقوط حتمی و قدرت به سازمان منتقل خواهد شد.

بنابراین آنان به خیال خام خود فرصت پیش آمده را زمان مناسبی دانسته و برغم آن که طرح حمله به ایران برای سالگرد جنگ تدارک دیده شده بود، زمان آن دو ماه به جلو انداخته شد. عراق به حمایت و پشتیبانی تسلیحاتی و هوایی از منافقین، نیروهای خود را از انجام دخالت مستقیم در ورود به عمق خاک ایران برحذر داشت و ابتدا برای کاستن از حجم نیروهای خود در غرب، اقدام به تک وسیعی در خرمشهر نمود وسپس با هجوم و آتش سنگین در منطقه سرپل و صالح آباد، این مناطق را تصرف کرد و راه ورود منافقین به داخل را هموار ساخت.

عراق همچنین پس از ورود منافقین به داخل ایران، جهت پشتیبانی در چندین نوبت، اقدام به بمباران هوایی خطوط و نیروهای ایرانی کرد و هلیکوپترهای نیروبر عراق نیز، مرتبا به پشتیبانی منافقین مشغول بودند.

هدف منافقین از حمله در عمق خاک ایران، با چندین تانک برزیلی دجله (دارای چرخ های لاستیکی و سرعتی معادل 120 کیلومتر در ساعت)، تسخیر چندین شهر و در آخر رسیدن به تهران و بدست گرفتن قدرت بود و بر طبق زمانبندی، نیروها بایستی ساعت 6 بعد از ظهر روز دوشنبه 3 مرداد به کرند و ساعت 8 شب به اسلام آباد و 10 شب به کرمان شاه رسیده و در این شهر، دولت خویش را اعلام نمایند.

اگر چه منافقین در ساعت های مقرر به کرند و اسلام آباد رسیدند، اما در مسیر اسلام آباد – کرمانشاه و گردنه حسن آباد، از پیشروی آنها جلوگیری شد.
 
در این عملیات که منافقین آن را فروغ جاویدان نامیده بودند، با 25 تیپ ( هر تیپ 200 نفر) شرکت داشتند و بدین ترتیب مجموعاً بین چهار تا پنج هزار نیروی عملیاتی وارد ایران شدند.

مقارن ساعت 14:30 سوم مردادماه سال 67 منافقین و ارتش عراق عملیات مشترک خود را با هجوم زمینی از طریق سرپل ذهاب و هلی برد از جنوب گردنه پاطاق (نزدیکی سرپل ذهاب) آغاز و به طرف شهر کرند غرب پیشروی کردند و حدود ساعت 18:30 اولین تانک های عراقی با آرم منافقین وارد شهر شدند و پس از تصرف شهر به طرف اسلام آباد غرب پیشروی کرده و به محض رسیدن به مدخل شهر، اقدام به قطع برق و ارتباط مخابراتی و هم چنین تیراندازی و آشفته نمودن اوضاع کردند.
در این مکان، تعدادی از نیروهای سپاه و مردم با آنان درگیر شدند که به علت عدم انسجام نیروها و آمیختگی منافقین با مردم، اوضاع از کنترل نیروهای نظامی خارج و شهر به تصرف آنها در آمد، سپس با استفاده از تعداد زیادی تانک دجله و خودرو نیروهای پیاده به طرف کرمانشاه عزیمت کردند که در منطقه حسن آباد (20 کیلومتری اسلام آباد) به دلیل سازماندهی جدید رزمندگان ایرانی و جمع آوری نیرو، منافقین زمین گیر شدند.

رزمندگان اسلام در فاصله 200 متری منافقین در ارتفاعات چهارزبر ضمن تشکیل خط پدافندی با آنان درگیر شده و بعد از ظهر چهارم مرداد 67 با محاصره شهر اسلام آباد، به منظور انسداد عقبه و راه فرار، سه راه اسلام آباد – کرند را قطع و آنها را محاصره کردند.

نیروهای اسلام سرانجام در روز پنجم مرداد 67 با عملیات مرصاد که رمز آن یا "علی بن ابی طالب (ع)" بود طی چندین ساعت، صدها تن از منافقین را به هلاکت رسانده و مابقی را به فرار وا داشتند.
در این عملیات، رزمندگان اسلام از قسمت سه راهی اهواز (پشت پمپ بنزین اسلام آباد) دشمن را دور زدند و تلفات زیادی به منافقین وارد کردند.

در این عملیات بیش از دو هزار و 500 تن از منافقین به هلاکت رسیدند و بیش از 400 دستگاه خودرو، نفربر و تانک آنان منهدم شد و 250 تن از آنان نیز به اسارت درآمدند.
 
همچنین درجریان این عملیات، منافقین از خاک ایران اسلامی عقب رانده شدند.

اما نباید یاد و خاطره شهید امیر سپهبد "علی صیاد شیرازی" را که یکی از فرماندهان دلاور این عملیات بود فراموش کرد چراکه با روحیه ای بسیجی که داشت، توانست هدایت و رهبری عملیات مرصاد را برعهده گیرد و ضربات محکمی را بر پیکر منافقین وارد کند.

وی سرانجام در صبح روز 21 فروردین 78 در تروری ناجوانمردانه منافقین هدف آماج تیرهای کینه قرار گرفت و قامت استوارش به خاک افکنده شد. روحش شاد. 
 
منبع؛ ایرنا