مسابقه هیجان‌انگیز

جلوه‌های ویژه کامپیوتری را می‌توان ستاره اصلی فیلم دانست و بازیگران آن عبارتند از امیل هیرش، نیکلاس الیا، سوزان ساراندن، ملیسا هالروید، آریل وینتر و اسکات پورتر.

قصه‌

خط اصلی قصه فیلم درباره اسپید ریسر (امیل هیرش)‌ است و شروع ماجراها هم با اوست که پسر جوانی است که عاشق مسابقات اتومبیلرانی است و به صورت طبیعی و غریزی میل به شرکت در این مسابقات را دارد. هدف اصلی او قهرمان شدن در مسابقات «کروسیبل» است. مسابقه کروسیبل یک مسابقه سراسری است که در آن ماشین‌های شرکت‌کننده باید سراسر خاک کشور را در آن طی کنند. برادر بزرگتر رکس (اسکات پاتر)‌ قبل از این در این مسابقه شرکت داشته و جان خود را در یک تصادف سنگین از دست داده است. همین نکته یکی از دلایل تمایل اسپید به شرکت در مسابقات است. از سوی دیگر ماشین رانی و شرکت در مسابقات حکم کسب و کار خانوادگی ریسر را دارد و اسپید به این سنت و کسب و کار وفادار است. مادر اسپید (سوزان ساراندن)‌ و اجدادش هم همه طرفدار مسابقات اتومبیلرانی هستند. پاپز پدر اسپید ماشین مسابقه او را طراحی می‌کند و نام «مارس 5» را روی آن می‌گذارد. رویالتن یکی از شرکت‌های بزرگ اتومبیل‌سازی به اسپید پیشنهاد می‌دهد که اسپانسر وی شود،‌ولی اسپید این درخواست را رد می‌کند. این در حالی است که اسپید رازی را در دل دارد که فقط پدرش از آن مطلع است. شرکت رویالتن تصمیم می‌گیرد ترکیب مسابقات را به‌گونه‌ای سامان دهد که با تقلب برنده مسابقات شود و از این طریق سود کلانی به جیب بزند. از آنجا که اسپید درخواست همکاری آنها را رد کرده،‌ مسوولان رویالتن می‌خواهند دست به اقداماتی بزنند که مطمئن شوند او برنده مسابقات نخواهد شد. اما اسپید حمایت والدین خود و همچنین دوست صمیمی‌اش تریکسی را دارد که می‌توانند کمک زیادی به امر برنده شدن او کنند. پس اسپید در مسابقات کروسیبل ثبت‌نام می‌کند، در حالی که می‌‌داند رقیب سرسختی به نام ایکس دارد. اسپید می‌خواهد با برنده شدن از یک سو، کسب و کار خانوادگی‌اش را نجات دهد و از سوی دیگر توانایی‌های خودش را ثابت کند. اما خود او هم خیلی خوب می‌داند که برای این کار با مشکلات بسیار زیادی روبه‌روست.

نقد

برای کسانی که نسخه مجموعه تلویزیونی ژاپنی «اسپیو ریسر» را دیده‌اند، تماشای نسخه سینمایی آن می‌تواند جذاب‌تر باشد. ولی اگر کسی آن مجموعه را ندیده باشد، باز هم از تماشای نسخه سینمایی لذت خواهد برد، این نسخه (که پر از صحنه‌های کامپیوتری نیمه انیمیشن است)‌ حال و هوای کلی آن مجموعه را حفظ کرده و به قصه اصلی کاملا وفادار مانده است. به‌هرحال واقعیت این است که به‌جز خود ژاپنی‌ها، کمتر کسی موفق به تماشای آن مجموعه شده است. به‌همین دلیل نمی‌توان دست به مقایسه نوع کار برادران واچفسکی با تاتسو یوشیدا (خالق و کارگردان مجموعه «اسپید ریسر»)‌ زد، نسخه واچفسکی‌ها هم سرگرم کننده است و هم حکم یک اثر هنری را دارد و در هر دو زمینه با موفقیت عمل می‌کند. یکی از کارهای جذاب این دو برادر فیلمساز این است که در این‌جا مثل قسمت اول «ماتریکس» اثری نو و متفاوت ارائه کنند که برای تماشاگران سینما تازگی دارد. البته برخلاف «ماتریکس» نمی‌توان از «اسپیدریسر» به عنوان انقلابی تازه در دنیای فیلمسازی اسم برد. اما با این وجود، بسیاری از بخش‌ها و وجوه فیلم تازه و نو است و تا قبل از این در هیچ فیلم‌ سینمایی دیگری دیده نشده است. در کنار مسابقات تماشایی اتومبیل‌رانی  که بخش مهمی از فیلم و قصه آن را اشغال می‌کند  برادران واچفسکی از شخصیت‌پردازی کاراکترهای اصلی و مهم خود غفلت نکرده‌اند. هر یک از آدم‌های فیلم برای کارهایی که می‌کنند دلایلی دارند و هیچ‌کاری بدون انگیزه صورت نمی‌گیرد. واچفسکی‌ها در کنار اکشن و حادثه‌پردازی، از خلق صحنه‌های جذاب و چشمگیر هنری غافل نبوده‌اند و در این رابطه سکانس‌های چشم‌نواز زیادی ذهن تماشاچی را دعوت به یک مهمانی هنری می‌کنند.

چند سال قبل قرار بود آلفونسوکارون این فیلم را با بازی جانی‌دپ کارگردانی کند. اما تغییراتی که او بر روی فیلمنامه انجام داد مورد پسند تهیه‌کنندگان قرار نگرفت. بخش مهمی از صحنه‌های فیلم در جلوی پرده سبز در داخل استودیو گرفته شد. این صحنه‌ها بیشتر مربوط به سکانس‌های اتومبیل‌رانی کاراکترهای اصلی فیلم است.
برادران واچفسکی برای طبیعی‌ درآمدن صحنه‌های فیلم از چند قهرمان مسابقات اتومبیل‌رانی و متخصصین این ورزش دعوت به همکاری کردند. این افراد در تمام طول مدت فیلمبرداری، سر صحنه حضور داشتند. مشاوره ورزشی آنها کمک خیلی زیادی به خلق یک فضای صمیمی و صادق در روابط با مسابقات اتومبیل‌رانی کرد. نکته آخر این‌که بازی در نقش ایکس به کیانو ریوز پیشنهاد شد، ولی او حاضر به بازی در نقش دوم و مکمل نشد.

کیکاووس زیاری