ناجی سینمای ایران

مجید مجیدی، این بازیگر آذری را با فیلم «بچه‌های آسمان» به سینمای ایران معرفی کرد و بعدها در فیلم «باران» از او در نقش یک معمار بازی گرفت. آذری زبان بودن ناجی و به نوعی غریزی عمل کردن او برای نزدیک شدن به نقش از ویژگی‌های مخصوص به خود اوست که توانست کاراکتر اصلی او را در فیلم‌های دیگر کارگردانان هم مخصوص به خود کند.

نقش پستچی یا فرشته مرگ در فیلم «باغ‌های کندلوس» ایرج کریمی، خیاط در فیلم «باد در علفزار می‌پیچد» و نهایتا کریم کارگر مزرعه شترمرغ در «آواز گنجشک‌ها». ناجی از همان ابتدا وقتی مورد پرسش برای چگونگی نزدیک شدن به نقش‌هایی که ایفا کرده قرار می‌گرفت، ساده و صادقانه پاسخ می‌داد که برای بازی در هر نقش آن را تجربه می‌کند و از معدود حرفه‌ها و مهارت‌هایی که انجام نداده خلبانی است!

ناجی با همین کاراکتر و با همین باور شخصی توانست مسیری رو به رشد را طی کند و با بازی در نقش کاراکتر محوری «آواز گنجشک‌ها» تحقق این باور را در معرض دید همگان قرار دهد. او برای سینمای ایران موفقیتی را به ارمغان آورد که در این ابعاد و با این اعتبار نمونه ندارد.

«ناجی» در جلسه فیلم در جشنواره برلین نیز درباره چگونگی نزدیک شدن به نقش‌هایش گفته که مهم‌ترین وجه برای او فیلمنامه است و وقتی آن را می‌خواند دیگر خودش نیست بلکه شخصیت درون قصه است. این تعبیر ساده و اولیه می‌تواند به نوعی روش شخصی او را در بازیگری مشخص کند که همان حل شدن در نقش با همه ابعادش است.

وی پس از گرفتن جایزه در گفتگویی از این که توانسته سوپراستارها را کنار بزند، ابراز خوشحالی کرده است. این موضوع نشان از راهی است که وی برای ادامه کار خود در این سینما در پی گرفته است. او همچنان با وجود کسب این موفقیت، از مجیدی برای معرفی او به سینما قدردانی می‌کند.

رضا ناجی در بیست و ششمین جشنواره فیلم فجر هم در بخش سینمای ایران نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد بود ولی جای خود را به بازیگری دیگر داد تا با برگزیده شدن او در جشنواره فیلم برلین، یک بار دیگر ارزش‌های داشته‌هایمان را دیگران کشف کنند و از این کشف به خود ببالند.