مردمی شدن نمایش در خیابان ها

در حالی که مراسم اختتامیه جشنواره بین المللی تئاتر فجر فردا برگزار می شود، نمایش های شرکت کننده در جشنواره امروز، آخرین اجراهای خود را به صحنه می برند.

کد خبر: ۱۵۹۷۸۳

اگرچه تعداد زیادی از نمایش های حاضر در جشنواره ، بویژه آثار خارجی ، تنها در 9روز جشنواره به روی صحنه رفتند و بعد از این تکرار نمی شوند، اما هستند آثاری همچون ملاقات بانوی سالخورده ، امپراتور و آنجلو، ماچیسمو، تراژدی رودکی و کلبه عمو تم که روزهای بعد از جشنواره اجرای عمومی خواهند داشت.

نمایش های بی نظیر

در جشنواره امسال ، یکی از بخش هایی که موافقان و مخالفان خود را داشت و نظرات متفاوتی را برانگیخت ، آثار خارجی مسابقه بین الملل بود. در همین ارتباط، حسین مسافر آستانه در ارزیابی گروه های بین المللی به فارس گفت : از میان نمایش های بخش خارجی ، تنها 2نمایش «ننه دلاور» از آلمان و «چه مرد ظالمی » از لهستان آثار بی نظیری بودند.

مدیر انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس در ادامه افزود: در مقابل تعداد زیادی از نمایش های خارجی که نتوانستند انتظار مخاطبان را برآورده سازند، 2نمایش «ننه دلاور» و «چه مرد ظالمی »، آثاری حرفه ای بودند که در سطح جهانی نیز بی نظیر هستند.

مردمی ها در خیابان

در راستای شعار «تئاتر برای همه»، بخش نمایش های خیابانی جشنواره امسال ، بسیار پر و پیمان برگزار شد. اگرچه این نمایش ها نقش بسزایی در مردمی تر شدن جشنواره تئاتر فجر ایفا کردند، اما آن طور که باید و شاید، مورد توجه دیگر هنرمندان این عرصه و رسانه ها قرار نگرفتند. در این میان کارگردانان تئاتر خیابانی معتقدند که تدوین یک اساسنامه برای این بخش از تئاتر کشور ضروری است تا تئاتر خیابانی از مظلومیت و محرومیت نجات یابد.

حضور پررنگ ایرانی

اگرچه گستردگی جشنواره امسال تئاتر فجر اقدام مثبتی بود، اما یکی از تبعات منفی آن را می توان گم شدن اجراهای شهرستانی ها برشمرد.

هنرمندان شهرستانی که برخلاف تهرانی ها، تنها متن های ایرانی را برای کارهای خود انتخاب کرده بودند، در 2بخش مرور تئاتر ایران و چشم انداز سال 1387، حضوری پررنگ داشتند که متاسفانه چندان به چشم نیامد؛ هر چند دیشب ، محمدحسین صفارهرندی برای دیدار و گفتگو با هنرمندان شهرستانی به محل اسکان آنها رفت و پای صحبت آنها نشست.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ، در این دیدار درباره مسائل کلان هنر تئاتر در ایران و البته مشکلات پیش روی گروه های خارج از تهران ، با هنرمندان شهرستانی به گفتگو پرداخت و ساعاتی را با آنها گذراند. شاید این دیدار مقدمه ای باشد تا بعد از این شاهد گسترش هر چه بیشتر هنرهای نمایشی در شهرستان ها باشیم.