چند توصیه به جوانانی که به بازیگری علاقه دارند

به گزارش جام‌جم‌آنلاین ازروابط عمومی رسانه ملی، عزت‌الله رمضانی‌فر، بازیگر پیشکسوت سینما، تلویزیون و تئاتر کشورمان در گفت‌و‌گو با خبرنگار ما درباره فعالیت این روز‌های خود اظهار کرد: اخیراً مشغول بازی در فیلمی تحت عنوان گریز دلپذیر به نویسندگی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی مجید حیدری بودم که داستان آن درباره زن‌وشوهری سالخورده است که در خانه‌ای قدیمی زندگی می‌کنند و چند کبوتر هم در بالای پشت‌بام آن خانه نگهداری می‌شود.

از سوی دیگر، فرزندانشان پس از ازدواج آنها را ترک کرده‌اند و این فیلم ماجرا‌هایی را که برای آنها رخ می‌دهد به تصویر می‌کشد. همچنین نقش کوتاهی در سریال روزی روزگاری بازی کرده‌ام که از شبکه یک در حال پخش است.

رمضانی‌فر ضمن مروری بر خاطرات اولین روز‌های ورود به عرصه بازیگری گفت: من دوره بازیگری را نزد استاد سمندریان گذراندم. از آن کلاس ۶۰-۷۰ نفره، چهار نفر توانستیم وارد فضای حرفه‌ای شویم و زیر نظر اساتیدی مانند سمندریان و انتظامی‌کار کنیم.

بازیگر سریال علی‌البدل با اشاره به اولین تجربه حضور خود در تلویزیون اظهار کرد: زمانی که پخش زنده تلویزیون تازه شروع شده بود، تنها دو شبکه یک و دو فعال بود و ما در شبکه دو بودیم. یادم است در افتتاحیه سالن تلویزیون ملی، عکس‌های ما را در راهرو نصب‌کرده بودند. حضور در آنجا به‌صورت زنده، هم‌زمان با نصب دستگاه‌های جدید، تجربه‌ای منحصر‌به‌فرد بود.

بازیگر سریال «پیرمردها» با اشاره به نقش‌های شناخته‌شده خود عنوان کرد: اگر به نقش‌های ماندگار در سینما بخواهم اشاره کنم می‌توانم از فیلم «گاو» نام ببرم که هنوز هم که هنوز است در ذهن‌ها مانده و سریال علی‌البدل کاری از سیروس مقدم نیز از جمله آثارم در تلویزیون است که به‌خوبی دیده شد.

وی با بیان اینکه «علی‌البدل» از جمله سریال‌های پر مخاطب تلویزیون است که حتی تکرار آن نیز با استقبال مخاطبان روبه‌رو شد، گفت: فیلم‌نامه یکی از موارد مهمی است که نقش زیادی در دیده‌شدن یک اثر نمایش دارد، علی‌البدل نیز به لحاظ فیلمنامه از کیفیت قابل‌قبولی برخوردار بود و موردتوجه مخاطبان قرار گرفت.

رمضانی‌فر به تجربه حضور خود در سه مدیوم سینما، تئاتر و تلویزیون اشاره کرد و گفت: به نظر من بازی در تلویزیون از همه دشوارتر است؛ البته بسیاری عنوان می‌کنند که بازی در تئاتر سخت‌تر است، چون کار زنده است و هیچ‌چیز قابل‌برگشت نیست؛ اما از نظر فنی و حفظ پیوستگی نقش، باید بگویم که بازی در تلویزیون از همه دشوارتر است. در تلویزیون، بازیگر باید تداوم حسی را حفظ کند.

ممکن است یک سکانس در دو یا سه بلوک زمانی مختلف فیلم‌برداری شود و بین این کات‌ها، بازیگر باید حس خود را کاملاً حفظ کند. کارگردانان سعی می‌کنند با استفاده از «اینسرت» (تصاویر واسطه‌ای یا اشیای صحنه) این پرش حسی را پنهان کنند، اما گاهی اوقات بیننده هم متوجه تغییر حال‌وهوا می‌شود. به همین دلیل، کسانی که کار تئاتر کرده‌اند، به دلیل تمرین قوی در حفظ تداوم احساسی، معمولاً در تلویزیون و سینما موفق‌تر هستند.

وی عنوان کرد: بسیاری از جوانان امروز رؤیای ورود به سینما و تلویزیون را دارند و راهکاری که من می‌توانم به آنها ارائه بدهم این است که از تئاتر شروع کنند. آنها باید کار‌های خوب تئاتری را ببینند، نقش‌های خوب ارائه دهند تا کارگردانان سینما و تلویزیون آنها را کشف کنند.