انحصار، قاتل کیفیت

با این حال، تعمیم این نماد به دیگر کالاها و خدمات، بی‌انصافی محض است. گرچه جریان‌هایی طی همه این سال‌ها کوشیده‌اند با تزریق خودتحقیری، چنین رویه‌ای را در ذهن جامعه جا بیندازند اما مردم ایران همچنان از کالاهای داخلی حمایت می‌کنند. در نظرسنجی‌ای با این پرسش که «حتی اگر کیفیت محصول ایرانی پایین‌تر از نمونه خارجی باشد، باز هم برای حمایت از تولید داخل از آن استفاده می‌کنید؟»، درصد قابل‌توجهی پاسخ مثبت داده‌اند.در این میان، محصولاتی نیز وجود دارند که از نظر کیفی برتر از نمونه‌های خارجی هستند، در صدر آنها، محصولات غذایی قرار می‌گیرند که به باور مردم ایران، باکیفیت‌تر از انواع خارجی به شمار می‌روند. با این حال، نباید ساده از کنار این واقعیت گذشت که پاسخ به اعتماد مصرف‌کننده ــ حداقل در محصولاتی که مردم روزانه با آنها سر و کار دارند ــ چندان مناسب نبوده است. بالا رفتن ضریب نفوذ اینترنت در ایران (بیش از ۹۰‌درصد) باعث شده حالا کمتر شهروندی از این سرزمین از اینترنت استفاده نکند اما هرچه گذشته کیفیت خدمات اینترنت در ایران افتی فاحش داشته و ایران را در رتبه‌های بی‌کیفیت‌ترین اینترنت جهان قرار داده است در صورتی که هم زیرساخت و هم توانایی دانش این حوزه وجود دارد. بحث خودرو که کمی اضافه‌گویی است چراکه کمتر شهروندی در ایران از وضعیت خودروهای داخلی بی‌خبر است و کمتر کسی است که نداندشرکت‌های خودروسازی ــ علاوه بر تولید محصول بی‌کیفیت ــ جزو زیان‌ده‌ترین شرکت‌های کشور به شمارمی‌روند. لوازم خانگی ایرانی هم باوجود کیفیت زبانزد خود طی دهه‌های گذشته آرام‌آرام به مشکل خودروهای ایرانی دچار شده‌اند، وجودانحصار دراین محصولات به جای راهی برای پیشرفت،دلیلی برای افت کیفیت محصولاتش شده است. از سوی دیگر،همان‌طور که اشاره شد،محصولات غذایی از‌جمله تولیدات باکیفیتی به‌شمار می‌روند که مردم به آنها اعتماد دارند. در حوزه دارویی نیز باید سرمان را بالا بگیریم. چونیران جزو تولیدکننده‌های داروی باکیفیت جهان است، در حالی‌که هند ــ با وجود برخورداری از سومین اقتصاد برتر جهان ــ در زمره تولیدات دارو در قعر فهرست بی‌کیفیت‌ها قرار دارد.