ضرورت قطع همکاری با آژانس

فلسفه عضویت ایران در این نهاد بینالمللی بهرهمندی از دستاورهای انرژی صلحآمیز هستهای بوده و در عین اینکه در پرتو همکاری با این نهاد نشان بدهیم که هیچ تمایلی به سمت استفاده غیرصلحآمیز از این نوع انرژی نداریم اما بهرغم همه تلاشهای ایران برای همکاری با آژانس جهت شفافسازی در مورد نیت استفاده از انرژی اتمی و بازرسیهای بیسابقه و گزارشهای روشن از عدم انحراف ایران به سوی اهداف غیرنظامی، نتیجه چیزی جز حملات رژیمصهیونیستی و آمریکا به سایتهای هستهای ایران نبوده است. طبیعتا در این فضا همکاری با این آژانس جز زیرپا گذاشتن منافع ملی و تهدید تمامیتارضی ایران معنا و تعریفی دیگری ندارد لذا عقل سلیم ضرورت قطع همکاری با این نهاد را به ایران دیکته میکند و کشورمان باید به عضویت خود در این سازمان پایان دهد. فلسفه آژانس روی کاغذ کمک به کشورهایی است که بهدنبال فعالیتهای هستهای صلحآمیز هستند و این درحالی است که تجربه همکاری طولانی و صادقانه ایران به این نهاد نشان میدهد که کشورهای غربی در جهت منافع رژیمصهیونیستی به دنبال متوقف و نابود کردن برنامه هستهای صلحآمیز ایران بودهاند. آنها در این مسیر با اعزام جاسوس در لباس بازرس آژانس به کشورمان، اطلاعاتی را که براساس اصول و قواعد بینالملل محرمانه نگه داشته میشد، تحویل رژیمصهیونیستی دادهاند و این به روشنی بیانگر این حقیقت است که بودن در آژانس برای ایران آوردهای جز تخریب و نابودی تاسیسات هستهایاش نخواهد داشت.در سطحی دیگر، باید توجه داشت که هر نوع مذاکره با اروپا هم هیچ ارزش و آوردهای برای ایران ندارد چرا که این اتحادیه هم همان نقشی را بازی میکند که آژانس بازی کرده است و در واقع با توجه به محوریت سه کشور اروپایی در تهیه قطعنامههای ضدایرانی اخیر علیه ایران در شورای حکام آژانس، باید گفت که اروپا و آژانس نقش تکمیلی در ایفای نقشههای ضدایرانی آمریکا و رژیم صهیونیستی بازی کرده و همگی اینها به عنوان یک مجموعه علیه ایران فعالیت میکنند. میتوان گفت که غرب در کلیت خودش بهطور روشن در تعارض رفتاری و پارادایمی با ایران وارد شده است. در این شرایط مقاومت ملت بزرگ تنها راهحل مقابله با طرحهای غربی- صهیونیستی علیه ایران است.