شتاب در «قلدری»!

دلایل بسیاری را می‌توان برای این موضوع برشمرد، اما یکی از دلایل مغفول آن تاثیراتی است که عموم جامعه در دوران مدرسه تجربه کرده‌اند؛ مولفه‌هایی همچون «قلدری» که هنوز که هنوز است آمار مستند و رسمی دراین رابطه وجود ندارد. پژوهش‌های بسیاری در این رابطه صورت گرفته که داده‌های قابل‌توجهی را پیش روی ما می‌گذارد. امروزه قلدری در مدارس، شکل رایج خشونت میان همسالان شناخته شده که حتی کشور‌های پیشرفته هم از این مسأله مستثنی نیستند. به‌گونه‌ای که آخرین آمار منتشر شده توسط موسسه آمار یونسکو حاکی از آن است که ازهرسه نوجوان یک نفر قربانی قلدری درمدارس است؛ همچنین پسران نسبت به دختران بیشتر در معرض این خشونت قرار دارند و این میزان در پسران ۳۲‌درصد و در دختران ۲۸‌درصد است. در ایران نیز گرچه آمار رسمی خاصی در این زمینه وجود ندارد، اما نتیجه بسیاری از تحقیقات حاکی از رواج قلدری در مدارس استان‌های کشور است. برای مثال در یک فقره پژوهشی اشاره شده که ۸۰‌درصددانش‌آموزان به وجود پدیده قلدری درمدرسه اعتقاد داشتند یا دریک نمونه دیگر، نرخ قلدری در میان دانش‌آموزان ایرانی ۳۷‌درصد اعلام شده است. با توجه به این‌که رفتار‌های قلدری در فضای آموزشی مدرسه به‌وقوع می‌پیوندد و معلمان و مدیران مدارس می‌توانند درجلوگیری ازوقوع رفتار‌هایی ازاین قبیل نقش داشته باشند، لازم است آموزش‌و‌پرورش به‌عنوان نهاد بالادست، تمهیدات لازم را در این زمینه بیندیشد و در قالب منشور یا بسته فرهنگی، منابع آموزشی و اطلاع‌رسانی لازم را به مدارس ارائه کند. طبق آمار منتشر شده از سوی آموزش‌و‌پرورش آن هم بر‌اساس داده‌های سامانه پایش آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزان، در شش سال گذشته شاهد رشد حدود ۱۰‌برابری میزان خطرپذیری دانش‌آموزان (با رشد سالانه حدود ۱.۵درصد) هستیم و در سه سال گذشته، خشونت رتبه اول را در بین خطرپذیری دانش‌آموزان در زمینه رفتار‌های پرخطر داشته است.