مثل همه بازیگران چند فیلم بد دارم

نیکی کریمی:‌ بازیگر خوش‌شانسی هستم

گزارشی اجمالی از اختتامیه‌«سینما انقلاب»

آتش فیلم اولی‌ها، ققنوس ساخت

سیزدهمین اختتامیه سینما انقلاب که بااهدای جایزه‌ سینمایی ققنوس همراه است، شامگاه دوشنبه۳۰بهمن درخانه اندیشه‌ورزان برگزار شد. این محفل هم‌اندیشی که هرساله پس از پایان جشنواره‌ فیلم فجر با حضور اهالی سینما و اندیشمندان برگزار می‌شود و در آن موضوع فیلم‌ها همراه با نگاهی انقلابی مورد نقد وبررسی قرارمی‌گیرد، در این دوره به موضوعات «حوزه بین‌الملل وجهان اسلام»،«زن و خانواده» و«تعلیم و تربیت» متمرکز بود.
کد خبر: ۱۴۴۶۲۲۵
 
در این رویداد که با حضور محسن دوباشی دبیر محفل سینما انقلاب، نعمت‌ا...سعیدی نویسنده و روزنامه‌نگار، حجت‌الاسلام محمد رحمانی کارشناس مسائل تعلیم و تربیت وجمعی ازاهالی سینما برگزار شد،محسن دوباشی درباره اهمیت محفل سینما انقلاب این‌گونه گفت: جشنواره‌های فیلم فجر انتظاراتی در دل مخاطبان ایجاد می‌کند اما معمولا از به سرانجام رساندن آن مغفول می‌ماند. در سینما انقلاب، ما به بهانه‌‌های مختلفی به این مسائل بیشتر می‌پردازیم. او با اشاره به حضور قابل‌ اعتنای فیلم اولی‌ها در جشنواره، مخاطبان را با این سؤالات مواجه کرد که آیا این جنس از فیلم‌ها می‌تواند مخاطب را به سالن‌های سینما بیاورد؟ آیا واقعا برای امسال که به اعتقاد برخی دوستان سال تحول سینماست، برنامه‌ریزی شده است؟ آیا به محتوای VODها و تاثیری که روی سینما می‌گذارد توجه می‌شود؟
دبیر محفل سینما انقلاب افزود: با مطرح کردن این سؤال‎‌ها، قصد نقد به جشنواره را ندارم و صرفا از این باب مطرح می‌کنم که سینما مسأله‌های جدی‌تری دارد و برگزاری جشنواره‌های بزرگ مانع از گفت‌وگو درباره‌ این مسائل می‌شود. برای مثال با وجود چند انیمیشن در جشنواره، هنوز برای خودش یک بخش مجزا ندارد.
دبیر سینما انقلاب در بخش دیگری از سخنان خود درخصوص علت انتخاب شعار سینما پیشرفت، گفت: شعار سینما پیشرفت به این دلیل انتخاب شد تا بررسی کنیم آیا سینمای ما توانایی این را دارد که آینده‌ پیش‌روی کشور را ترسیم کند یا فقط به تصویری حداقلی از جامعه‌‌ امروز اکتفا می‌کند؟ آیا ما سینمایی داریم که از پس مفهوم‌سازی و تصویر‌سازی ایران آینده بربیاید؟
در ادامه نعمت‌ا... سعیدی ضمن بررسی علت پدید آمدن جشنواره‌ها، گفت: جشنواره‌ها شکل می‌گیرند که هنرمندان و سینماگران یا به‌دلیل نگرانی از حضور در آن تلاش بیشتری کنند یا دلگرم حمایت از سمت آن هستند. برای مثال در جشنواره‌ اسکار اگر فیلمی برنده شود فروشش تضمین می‌شود. اما آیا جشنواره‌ فجر هم این‌گونه است؟ یعنی سینماگران ما نگران واکنشی که از سمت جشنواره مطرح می‌شود، هستند؟
سپس دوباشی با طرح این سؤال که ما در سینما عنوانی به نام سینمای آرمانگرا داریم که من به‌شخصه با آن موافقم اما مخالفان می‌گویند که سینما کارش رویا‌سازی است، آرمان را از کجا آورده‌اید، این حرف‌ ما را یاد سینماهایی مانند سوسیالیستی، اروپای‌شرقی و سینمای مزخرف چین می‌اندازد و از حضار خواست دیدگاه‌شان را در این‌خصوص بیان کنند.
محمد رحمانی، با طرح این سؤال که آیا قوه‌ تخیل را باید تربیت کنیم، ادامه داد: برخی به‌دلیل خروج انسان از سلوک معنوی، مخالف این کار هستند. برخی هم همسو با تربیت قوه‌ تخیل هستند. همین موضوع در سینما هم وجود دارد، به این معنی که سینما ابزاری است برای تقویت قوه‌ تخیل انسان، حتی با احتمال این‌که در نهایت موضوع در امتداد واقعیت قرار نگیرد.
یکی دیگر از افراد حاضر در این نشست با اشاره به اتفاقات سال گذشته گفت: فیلمسازانی هستند که در جیب‌های‌شان برای فردای روزی که نظام تغییر کرد، فیلم آماده کرده‌اند. پس قطعا همه سینماگران هم‌مسیر نیستند. سینماگرانی هم داریم که به‌جای آرمان‌سازی، به نشان دادن مسائلی مانند گرانی و مشکلات اجتماعی روی آوردند. به نوعی انگار می‌خواهند یارکشی کنند و با زدن حرف مردم، خودشان را پیش آنها عزیز کنند. در شبکه‌های اجتماعی هم از برخوردهایی که خارجی‌ها در مواجهه با ایرانی‌ها دارند، کم نشنیده‌ایم. برای‌شان ایرانی‌ها موجودات عجیبی هستند که از تمدن دور بودند. این برداشت‌ها از فیلم‌هایی می‌آید که تصویر اشتباه نشان می‌دهد. امثال افرادی مانند اصغر فرهادی هم با توجه توانستند خودشان را به اینجا برسانند. من احساس می‌کنم خود وزارت ارشاد و کسانی که در فیلمسازی هستند هم می‌خواهند با وضع سیاست‌هایی دو طرف موافق و مخالف را حفظ کنند اما کار به جایی رسیده که نه مردم و نه حکومت از این عملکرد راضی نیستند.»
یکی دیگر ازحاضران این جلسه نیز موضوع را چنین مطرح کرد: تخیل، رویا، توهم، واقعیت، آرمان و.... مفاهیمی هستند که ابتدا باید تعریفی درست و دقیق از آنها ارائه شود به طوری که خط و مرزشان از هم قابل تشخیص باشد. مشکل اینجاست که ما این مفاهیم را به‌درستی تعریف نکرده‌ایم و وقتی از آنها حرف می‌زنیم، هنرمند موضع می‌گیرد که شما می‌خواهید مرا محدود کنید. درنهایت دلسوزی ما توسط هنرمند دیده و شنیده نمی‌شود.» بعد از شنیدن نظر حاضران، به این اجماع رسیده شد که سینمای آرمانگرا، همراه با تخیل است. سعیدی برای جمع‌بندی این گفت‌وگو افزود: «جشنواره‌ فیلم فجر خیلی محترم است، مانند پیرمردی که به زوال عقل دچار شده و ما احترامش را داریم، همچنان دوست‌داشتنی است مانند کودکی که لپش را باید کشید و به او گفت برو گوشه‌ای بنشین. ما توقع آرمان‌سازی از سینما داریم، کمااین‌که هستند افرادی که این را به نشان دهند.
بخش دوم نشست مخصوص به اهدای جوایز بود. طبق رسم هرساله‌ جایزه‌‌ ققنوس و سینما انقلاب، فیلم برگزیده با نگاه و دلیل خاصی انتخاب شده بود. امسال هم سه محور تربیت، زنان و بین‌الملل موضوعاتی بودند که به آنها توجه ویژه شده بود.  براساس اعلام هیأت انتخاب سینما انقلاب: از حبیب‌ا...والی‌نژاد به خاطر سال‌ها تلاش و مجاهدت در عرصه‌ سینمای دفاع‌مقدس و سینمای جبهه‌ مقاومت و تهیه‌ دو اثر در جشنواره‌ فیلم فجر چهل و دوم، با عنوان‌های «احمد» و «آسمان غرب» تقدیر شد. همچنین از سعید پروینی به دلیل نگاه جهان‌اندیش و بین‌المللی فیلم سینمایی «قلب رقه» تقدیر شد.
نگاه به نوجوان و عرصه‌ تعلیم و تربیت، از دیگر موضوعاتی بود که در سینمای ایران بی‌توجهی زیاد دیده است به همین دلیل از فیلم «باغ کیانوش» به تهیه‌کنندگی محمد جواد موحد نیز تقدیر شد. همچنین فیلم سینمایی «مجنون» که به شخصیت شهید زین‌الدین پرداخته بود به دلیل پرداخت خوبی که نسبت به شخصیت این شهید داشت، موجبات تقدیر از عباس نادران، تهیه‌کننده‌ این اثر را فراهم آورد‌. سینما انقلاب از فیلم سینمایی «بی‌بدن» به دلیل نگاه حل مسأله‌‌ای که نسبت به پدیده‌های اجتماعی داشت از تهیه‌کننده‌‌اش، سیدمصطفی احمدی تقدیر کرد. البته به دلیل عدم حضور ایشان، هدیه به برادرشان تحویل داده شد. 
در آخر از عطا پناهی، تهیه‌کننده‌ فیلم «پرویز خان» به‌دلیل نگاه امیدوارانه و حل مسأله‌ای نسبت به مشکلات پیرامون، تقدیر شد.

جایزه سینمایی ققنوس
جایزه سینمایی ققنوس جایزه گفتمان سال جنبش فکری هنری سینما انقلاب است که به‌عنوان مکمل جشنواره فیلم فجر می‌کوشد فیلم‌ها را از منظر صاحب‌نظران در بحث‌های محتوایی و گفتمانی بررسی کند.  مخاطبان این جایزه جمعی از استادان علوم انسانی، سینما، تولیدکنندگان آثار سینمایی و منتقدان سینما هستند و داوری این جایزه سینمایی نوعی جدید از داوری جایزه‌های سینمایی در ایران است و در آن ابتدا یک شبکه داوری متشکل از مخاطبان جنبش فکری هنری سینما انقلاب یعنی ترکیبی از اساتید علوم انسانی، سینما، تولیدکنندگان آثار سینمایی و منتقدان سینما باعنوان جمعیت داوران جایزه سینمایی ققنوس به داوری آثار پرداخته و آرای این جمعیت داوران در یک هیبت داوری مرکزی جمع‌بندی می‌شود و سپس سه برنده جایزه سینمایی ققنوس مشخص می‌شوند. شاخص‌های داوری این جایزه سینمایی که برای اولین‌بار سال ۱۳۸۸ برگزار شد و شامگاه روزگذشته سیزدهمین دوره آن به پایان رسید در هرسال متناسب با گفتمان سال جنبش فکری هنری سینما انقلاب متغیر است. به عنوان مثال، امسال این محفل بر سه مؤلفه «بین‌الملل و جهان اسلام»، «زن و خانواده» و «تعلیم و تربیت» متمرکز بود. در محافل هم‌اندیشی جایزه سینمایی ققنوس که با حضور تولیدکنندگان آثار سینمایی برگزار می‌شود، جمعی از اساتید و اندیشمندان حوزه سینما و علوم انسانی به بررسی و نقد آثار سینمایی از منظر گفتمان سال سینما انقلاب می‌پردازند. موضوعات فیلم‌های سینمایی محل ورود به مباحث اساسی گفتمانی سینما انقلاب شده و در این محافل بیشتر به آن مسائل گفتمانی پرداخته می‌شود.
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها