ماموریت ممکن امیدها

ازبک‌ها برای بازی امروز از امتیاز میزبانی برخوردارند. رضا عنایتی برای صعود می‌تواند به یک امتیاز هم رضایت بدهد. اما گاهی اوقات در فوتبال هیچ چیز بدتر از این نیست که یک تیم با اندیشه مساوی به میدان برود. 

ایران، در رده دوم برترین دومی‌ها

رقابت‌های انتخابی جام ملت‌های زیر ۲۳ سال آسیا در ۱۱گروه به میزبانی تاشکند پایتخت ازبکستان برگزار می‌شود. سرگروه‌های این رقابت ۱۱گانه به مرحله نهایی رقابت‌ها که اردیبهشت سال آینده در قطر برگزار می‌شود صعود می‌کنند ضمن این‌که چهار تیم برتر از میان تیم‌های دوم هر گروه نیز راهی این رقابت‌ها می‌شوند. تیم‌ملی ایران با توجه به کسب دو برد مقابل هنگ‌کنگ و افغانستان اکنون برای صعود فقط به یک مساوی نیاز دارد. در حال حاضر تیم ایران بعد از امید ترکمنستان در رده دوم برترین تیم‌های رقابت‌هاست. ترکمنستان، ایران و کویت با سه امتیاز و تفاضل گل ۴+ در رده‌های اول تا سوم هستند. مالزی با سه امتیاز و تفاضل ۲+ چهارم است. یمن، تاجیکستان، عمان و فلسطین هم سه امتیاز دارند و کامبوج، میانمار و امارات یک امتیازی هستند. به هرحال شرایط به گونه‌ای است که تیم ایران امروز با کسب یک امتیاز هم صعود خود را به مرحله نهایی رقابت‌های جام ملت‌های زیر ۲۳ سال آسیا قطعی می‌کند. 

فرمول صعود

حریف امروز ایران در همین رده سنی در آسیا بسیار قدرتمند است. این تیم در دوره قبلی قهرمانی امیدهای آسیا (۲۰۲۲) نایب‌قهرمان شد، در سال ۲۰۲۰ به مقام چهارم رسید و در سال ۲۰۱۸ قهرمان شده بود. ازبک‌ها در این مسابقه کوتاه‌بیا نیستند. آنها بیشتر از ایران به هنگ‌کنگ و افغانستان گل زده‌اند بنابراین کار سختی ندارند. ایران صعود خود را در جایی قطعی شده می‌داند که مقابل ازبکستان مساوی بگیرد. اما اگر چنین نشود شاید شرایط صعود به خطر بیفتد و البته این موضوع به شرایط دیگر گروه‌ها بستگی دارد. اگر شکست ایران مقابل ازبکستان واقعا اتفاق بیفتد باید منتظر پایان رقابت‌های گروهی همه گروه‌ها بمانیم. البته وظیفه عنایتی و دوستان است که تیم را به هر شکل ممکن به مرحله بعد ببرند، اما و اگر ندارد و جای هیچ توجیهی هم نیست. 

حتی مساوی هم نه، فقط باید ببریم

حمید درخشان - کارشناس فوتبال
 این بازی بسیار مهم است. حتی مساوی هم نه، ما فقط باید ببریم. نگاه و فکر عنایتی و تیمش باید این باشد که به هر شکل ممکن مسابقه مهم با ازبکستان را ببرند. اگر تیم به هوای مساوی گرفتن به میدان برود گرفتار می‌شود. تیم امید ایران محکوم به برد است و باید این مسابقه حساس را ببرد. اگر تیم‌ملی موفق به صعود نشود واقعا اتفاق بدی است که ما حتی از مرحله مقدماتی هم بالا نرفته‌ایم. تلاش، هدف و برنامه‌ریزی و البته شناخت خوب از حریف بسیار لازم است. ازبکستان تیم بسیار با‌ثباتی است و در بحث تاکتیکی بسیار خوب عمل می‌کند. تیم باید هوشیارانه بازی کند و مقابل این تیم خوب آسیایی به نتیجه لازم دست پیدا کند. ایران بازیکنان خوبی در اختیار دارد و باید از همه داشته های خود به خوبی استفاده کند. سیستم درست در کنار تاکتیک و برنامه درست از سوی کادر فنی به نتیجه‌ای خوب منتهی خواهد شد. با تمام این اوصاف باید بگویم ما خیلی دیر به فکر تیم‌ملی امید می‌افتیم و خیلی دیر برنامه‌ریزی می‌کنیم. چهار، پنج ماه مانده به آغاز رقابت‌ها تیم را جمع می‌کنیم. مدام می‌گوییم چه کنیم و چه می‌شود و چه نمی‌شود. با سر‌هم بندی کردن تیم به جایی نمی‌رسیم و موفق نمی‌شویم. ما برای هر دوره از المپیک باید از دو سال قبل برنامه‌ریزی کنیم. این تیم برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت و بلند‌مدت می‌خواهد و هزینه زیادی هم می‌طلبد. تدارکات هم که نیاز حیاتی این تیم است. اما ما کدام یک را داشته‌ایم؟ در مدت زمان کمی این تیم تشکیل شد. حالا باید بگوییم این تیم به المپیک می‌رود؟ متاسفانه باید بگویم معلوم است که نمی‌رود. تیم‌های رقیب ما در سطح آسیا کار کردند و حالا انتظار داریم در میان این همه برنامه‌ریزی تیم‌های رقیب ما به المپیک برویم. نمی‌دانم برای صعود به المپیک چرا از تجارب گذشته استفاده نمی‌کنیم. یک تیم باری به هر جهت به جایی نمی‌رسد چون صعود به المپیک به این سادگی نیست. هزینه و پشتکار می‌خواهد که ما نداریم. ما حتی اگر ازبکستان را هم ببریم کارمان سخت‌تر می‌شود. تیم‌ملی امید سال‌هاست بابت تصمیمات نادرست صدمه می‌بیند اما کو گوش شنوا؟ مدیران فوتبال ما به این مسائل توجه نمی‌کنند.