با سوتی و گاف چه باید کرد؟

مثلا در مبحث همیشه‌تازه گاف یا سوتی دادن به‌خصوص در برنامه‌های زنده، آن‌چه باید مورد ملاحظه قرار گیرد این است که بنا نیست، خطاهای ناخواسته، روی آنتن، به صفر مطلق برسد بلکه باید به حداقل ممکن رسیده و به صفر، نزدیک شود، چرا که در ذات آنتن و موج زنده، تپق زدن و رقم خوردن اتفاقات ناخواسته و طرح نکات غافلگیرکننده، قابل حذف نیست اما می‌توان طوری مدیریت و تنظیم‌گری محتوا را انجام داد که اولا برآیند محصول، در راستای مسیر مد نظر باشد و ثانیا، اشتباهات لحظه‌ای، در حد لحظات زودگذر باقی بمانند و به فاجعه تبدیل نشوند.
برای مثال، آنچه هفته قبل در برنامه سیدخندان اتفاق افتاد، یک فاجعه یا خطای غیرقابل اغماض نبود اما چون نسبت به تیم سازنده و مخصوصا مجری برنامه، توسط بعضی افراد غرض‌ورز، احساس نفرت وجود دارد، سعی می‌کنند تا به‌ازای کوچک‌ترین اتفاقات نامأنوس، عکس‌العمل نشان داده، او را تخریب کنند و از کاه، کوه بسازند. البته نکته تولیدی بودن برنامه‌ها، مثل سید‌خندان، باعث می‌شود تا به‌ازای هر اشتباه، سختگیری بیشتری اعمال شود، ولی واقعا با در نظر گرفتن موضوع آن بخش برنامه و ظرف و مظروفی که در آن، جملاتی بیان شده، می‌شد از آن تعبیر به یک حرکت شدیدا خطرپذیر و متهورانه روی لبه تیغ شود.
سوتی ندادن در رسانه‌های برخط و لحظه‌ای مثل رادیو و تلویزیون محال است و اگر بنا باشد معیار ارزیابی و شاخص‌گذاری، سوتی ندادن باشد، تنها ثمره‌اش می‌شود محصولات غیر جذاب و محافظه‌کارانه. در مدیریت رسانه، عقلانیت باید با خطرپذیری مدیریت ‌شده و با منطق تؤام شود.