بچه‌ زرنگ‌ ها در میدان

شهدا بازار اخلاص را در خاکریزها و سنگرهای جبهه می‌ساختند؛ زمزمه‌‌های توسل و کمیل و ندبه‌‌های‌شان گوش فلک را کر می‌‌کرد و خاری در چشم دشمنان بود. لباس‌ها و پوتین‌‌های خاکی‌شان نشان از یکدلی و یکرنگی آنها بود. بدون تردید توجه به این موضوع باعث شد تا عوامل سازنده مجموعه مستند داستانی «بچه‌ زرنگ» دست به کار شوند و سراغ زندگی شهدا بروند، شهدایی که هرچقدر درباره‌شان نوشته و خوانده شود بازهم کم است، چراکه ناگفته‌های زندگی‌شان بسیار است.

بعد از اقبال گسترده مخاطبان از فصل اول، عوامل سراغ فصل دوم این مجموعه رفتند که پخش سری جدید از چندی پیش آغاز شد. فصل دوم بچه‌زرنگ در ادامه فصل اول به روایت زندگی پنج شهید مدافع‌حرم لشکر فاطمیون و پنج شهید مدافع‌حرم مشهدی می‌پردازد.

در این مجموعه زندگی شهیدان مدافع‌حرم علیرضا توسلی (ابوحامد - فرمانده لشکر فاطمیون)، سیدحکیم، رضا‌اسماعیلی، محمدرضا خاوری و شیخ‌محمد رضایی از شهدای مدافع حرم لشکر فاطمیون و شهیدان مصطفی صدرزاده، جواد محمدی، محمد اسدی، محمد وطنی و جواد جهانی از شهدای مدافع‌حرم مشهدی روایت می‌شود.

یکی از ویژگی‌های متمایز این مجموعه، سادگی در روایت قصه زندگی شهداست. ما در این مجموعه چه در فصل اول یا در فصل دوم شاهد زرق‌وبرق در تصویر نیستیم و قصه و بازی‌ها روان و ساده به زلالی زندگی شهداست و همین باعث شده تا این مجموعه مورد توجه مخاطبان به‌ویژه نسل جوان قرار بگیرد، زیرا نسل جوان امروز نیاز دارد سادگی‌ها را ببیند تا برایش باورپذیر باشد. بنابراین سازندگان این مجموعه با رعایت این فاکتور توانستند یک مجموعه داستانی از ناگفته‌های زندگی شهدا بسازند تا مورد توجه مخاطبان قرار بگیرد و نسل جوان را سیراب کند، نسلی که سؤالات بسیاری در ذهن دارد.

این مجموعه‌ در قالب مستند درام و تلفیقی از بیان حقایق با عناصر داستانی برای هرچه جذاب‌تر‌کردن آن است. البته تا آنجا که اختیارات دراماتیک خدشه‌ای به حقیقت وارد نکند. این شیوه روایت آنجا جالب‌تر می‌شود که از برخی خانواده‌های این شهدا برای بازسازی واقعیت بهره برده شده است.

از سوی دیگر تجارب پرداختن به زندگی چهره‌ها به‌ویژه مشاهیر معاصر و شهدا گاهی نشان داده که نگاه نویسنده و کارگردان به این شخصیت‌ها چندان به مذاق خانواده و نزدیکان آنان خوش نیامده است، چون آنها تصویری متفاوت از عزیز خود دارند اما این اتفاق در مجموعه بچه‌زرنگ پیش نیامده و حتی در برخی قسمت‌های این مجموعه خانواده‌های واقعی شهدا بازی می‌کنند که همین آن را متمایز کرده است.

درمجموع این اثر نمره قبولی خودش را از مخاطبان گرفته است. از سوی دیگر اقبال مخاطب از چنین آثاری نشان می‌دهد که بینندگان علاقه‌مند هستند چنین آثاری را بیشتر ببینند. پس ضرورت دارد چنین تولیداتی افزایش یابد. بنابراین سازندگان آثار نمایشی و مستندساز باید دست به کار شوند تا چنین تولیداتی ساخته شود‌. علاوه بر آن باید تولیدکنندگان به این موضوع توجه کنند که سراغ زندگی شهدای گمنام بروند و فقط تولیدات‌شان به چهره‌های شناخته‌شده معطوف نشود.