بخشش قاتل بی‌ملاقاتی

به گزارش خبرنگار جام‌جم، وحید فروردین سال۸۷ در جریان اختلاف‌هایی که با کارفرمایش داشت او را در تهران به قتل رساند و روانه زندان رجایی‌شهر کرج شد. بعد از محاکمه حکم قصاص گرفت و این حکم در دیوان‌عالی کشور تایید و به شعبه چهارم اجرای احکام دادسرای جنایی تهران ارسال و شمارش معکوس برای اجرای حکم قصاص او آغاز شد. با گذشت ۱۵سال از این ماجرا با تلاش امین کرمانی‌نژاد، قاضی شعبه چهارم اجرای احکام دادسرای جنایی تهران و گروه صلح و سازش مستقر در دادسرای جنایی تهران، توانستند چند روز پیش رضایت فرزندان مقتول راجلب کنند اما آزادی او در گروه پرداخت دیه است.
وحید که حالا منتظر کمک خیرین برای پرداخت دیه به اولیای دم است، پس از بخشش به خبرنگار جام‌جم گفت: برای مقتول در کارگاهش کار می‌کردم. ارتباط‌مان خوب بود اما شب حادثه بر سر موضوعات کاری دعوای‌مان شد. طنابی دور گردنش انداخته و خفه‌‌اش کردم. بعد از دستگیری به کانون اصلاح و تربیت رفتم. پسرهای زیادی با جرم سرقت، قتل، دعوا و... آنجا بودند. یک‌سال بعد به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شدم و با زندانیان قصاصی همسلول شدم. وقتی حکم قصاصم آمد شوکه شدم. مادرم چند بار به دیدنم آمد و دلداری‌ام داد اما با مرگ او تنها امیدم نیز رنگ باخت. پدرم و بقیه خانواده در این ۱۵سال یک‌بار هم به ملاقاتم نیامدند. تنها زندانی اعدامی بی‌ملاقاتی بودم. بی‌سواد بودم و در زندان درس خواندم و سیکلم گرفتم. سه جزء قرآن را حفظ شدم و سعی کردم انسان درستی شوم.
مرد زندانی خاطر نشان کرد: در این سال‌ها برخی از همسلولی‌هایم قصاص شده و برخی رضایت گرفتند. تعدادی هم مثل من بلاتکلیف میان برزخ قصاص و آزادی بودند. پرسپولیسی دو آتیشه هستم و همه بازی‌های تیم محبوبم را در زندان دنبال می‌کنم. فکر نمی‌کردم یک روز معجزه شود و بعد از ۱۵سال فرزندان مقتول مرا ببخشند. خانواده‌ام ترکم کرده‌اند و حالا چشم انتظار کمک خیرین برای پرداخت دیه و آزادی هستم.