تماشاگر از تکرار گریزان است

اینکه برخی از همکاران سطح تولید تلویزیون را نازل دانسته و هر محصول سطحی را برای تلویزیون آماده میکنند بسیار زیاد نگرانکننده است و خطرناک نه برای مخاطب این دوران که برای نسلهای بعد. به هر حال بعدها که تاریخ تلویزیون در دهه۹۰ و ابتدای سده جدید را بررسی کنند قطعا بابت برخی از این آثار بر ما خرده خواهند گرفت پس چه بهتر که مخاطب را دستکم فرض نکنید و بهترینها را برایش بسازید. از منظر تخصصی مخاطب از نظر ساختار و فرم به آثاری در تلویزیون نیاز دارد که بتواند روی آنها تعمق لازم را داشته باشد. از منظر فرم و چارچوبی که داستان درون آن ریخته شده و پرورده میشود باید خیلی حساس باشیم و طوری رفتار نکنیم که خدای نکرده کمفروشی به چشم بیاید. بحث تورم و مسائل اقتصادی یکی از موضوعاتی است که مورد توجه مخاطب قرار دارد و بحث روز اجتماع است و میتواند وارد درام شود، ولی مهم نوع ارائه محتوا در قالبی باورپذیر است. سنگ بنای اصلی هر سریالی فیلمنامه است و باید نویسنده برای نگارش به نیازهای مخاطب توجه کند. بحث مهم بعدی علاقه و ذائقه مخاطب ایرانی و حرکت به سمت دیدن آثار قصه محور است، چون مخاطب دوست دارد با داستانی مواجه باشد که اوج، میانه و فرود دراماتیک در خودش داشته باشد. استفاده از بازیگران حرفهای و کاربلد مسأله مهم بعدی است. بحث آکادمیک هم در این فرآیند جایگاه مهمی دارد به این منوال که در تمام ارکان تولید و ساخت سریال افراد متخصص قرار گیرد. در برخی سریالها حضور داشتهام که تصور میکردند تهیهکننده نباید تخصصی در کارش داشته باشد و فقط باید پول دهد، در حالی که تهیهکننده نماینده کلیت یک سریال است و جایگاه مهمی دارد و باید عوامل به او اطمینان داشته باشند و بتوانند در شرایط مختلف به او اتکا کنند. تماشاگر امروز از کارهای تکراری گریزان بوده و بهشدت تنوعطلب است و نوع عملکرد مدیران فعلی باید طوری باشد که توانایی رقابت با سایر مدیومها مثل شبکه نمایش خانگی و شبکههای خارجی را داشته باشیم و بیخود و بیجهت خط قرمزهای متعدد و گاه غیرضروری را سرراه قرار ندهیم و جذابیت خیلی از سریالها را از بین نبریم.روزنامه جام جم