آتشی که به جان هنر افتاده‌است

بروز ناآرامی‌های اخیر در سطح کشور، همه کسب و کارها و زندگی روزمره مردم کشور را تحت تاثیر خود قرار داده‌است. تبعات این وقایع همچون قطعی اجباری اینترنت سراسری برای کاهش آسیب‌های امنیتی ناشی از بروز این آشوب‌ها که در گوشه و کنار شهر روی داده ، به مشکلات دامن زده‌است.

کد خبر: ۱۳۸۲۸۹۸

نویسنده آرش شفاعی - دبیر فرهنگ و هنر

در این میان، هنرمندان نیز از گروه‌هایی هستند که تحت تاثیر این وقایع ناخوشایند دچار مشکلات عمده‌ای شده‌اند. یکی از هنر‌هایی که در این میان بیش از بقیه هنر‌ها آسیب دیده‌است، تئاتر است.

هنر تئاتر در شرایط عادی و بدون تنش نیز گردش مالی کمی دارد و هنرمندان هنر‌های نمایشی همواره از این مسأله در رنج بوده‌اند. هنرمندان نجیب این هنر، همواره از این مسأله گلایه‌مند بوده‌اند و اگر عشق و شور آنان به هنر نبود، عملا ادامه این حرکت هیچ‌گاه ممکن نبود. در این میان هنر نمایش که بیشترین آسیب را از بحران کرونا و تعطیلی طولانی سالن‌های نمایشی خورده‌بود، در ماه‌های اخیر اندک‌اندک رو به سمت بهبود اوضاع حرکت می‌کرد.

فروش سالن‌های نمایشی به سمت بهتر شدن و بیشتر شدن حرکت می‌کرد، اما ناگهان، بروز مشکلات ناشی از آشوب‌های اخیر و تعطیلی دوباره سالن‌ها، هنر تئاتر را در محاق برده‌است. شکی نیست تعطیلی یا رکود ایجاد شده در هنر‌های نمایشی ناگریز و ناگزیر است.

مردمی که برای تماشای نمایش به سالن‌های تئاتر مراجعه می‌کنند، نخست باید از امنیت جانی و مالی خود اطمینان داشته‌باشند و این اطمینان در شرایطی که اکنون در کشور موجود است، ممکن نیست.
آشوبگران نه تنها سلامت و امنیت عمومی کشور را بر هم زده‌اند که امنیت کاری مردم و دوستداران هنر و البته هنرمندان را نیز به خطر انداخته‌اند. به نظر می‌رسد در این میان دولت باید برای رفع مشکلات و جبران ضرر‌های پیش روی هنرمندان، فکری کند. برنامه‌ریزی برای اجرای تئاتر‌هایی که در میانه کارشان تعطیل شده‌اند، تنها بخشی از این جبران ضرر است و باید به صورتی دیگر از جمله دادن یارانه و حمایت‌های ویژه، هنرمندان را در این شرایط یاری کنند.

متاسفانه دولت و وزارت ارشاد، تاکنون طرح یا ایده‌ای برای این کار نداشته‌اند یا اگر هم داشته‌اند، به صورت رسمی درباره آن حرفی نزده‌اند و باید در این خصوص موضعگیری کنند و به هنرمندان تئاتری امید بدهند. این وضعیت می‌تواند باعث شود گروهی از هنرمندان تئاتری عطای حضور در عرصه هنر را به لقای آن ببخشند که در صورت بروز چنین اتفاقی، عملا شاهد ضرر مضاعف هنر و فرهنگ خواهیم بود.

البته باید به این مسأله توجه کرد که آسیب‌های ایجاد شده مختص هنر تئاتر نیست و در حوزه‌های مختلف فرهنگی و هنری مانند موسیقی، سینما، ادبیات و هنر‌های تجسمی نیز شاهد رکود و تعلیق و تعطیلی جلسات و خالی شدن سالن‌ها هستیم و این مسأله می‌تواند پویایی هنر را در آینده تحت تاثیر قرار دهد. اگر برای آینده ایران نگرانیم باید توجه داشته‌باشیم که بخش مهمی از تمامیت ایران، به فرهنگ آن است و برای حفظ این ساختار ارجمند باید به فکر بقا و ادامه کار هنر و فرهنگ نیز باشیم و در این زمینه هم هنرمندان و هم مسئولان وظیفه دارند.