شما یک جو از شرافت آذر شیوا نداشتید

پشت پرده بیانیه زنان سینماگر (فیلم)

گفت‌وگوی رمضانی جام‌جم با سعید پیردوست

هیچ وقت روزه کله‌گنجشکی نگرفتم

مگر می‌شود خاطره شیرین اولین روزه گرفتن از ذهن‌مان پاک شود؟ یا صدای «ربنا» پرتاب‌مان نکند به اعماق گذشته‌های دور؟ یا با یادآوری یواشکی خوردن‌هایی که از سر ناشکیبایی کودکانه بود، خنده بر لب‌مان نیاید؟ واقعیت این است هنوز هم با شنیدن دعای سحر و افطار و دیدن «یا علی(ع)» و «یا حسن(ع)» روی شعله‌زرد و فرنی دست دلمان را می‌گیریم و می‌رویم به سال‌های پاک و بی‌دغدغه کودکی.
کد خبر: ۱۳۶۲۰۷۴
به گزارش جام جم آنلاین، همان روز‌های خوب که وقتی شروع به تعریف از خاطراتش می‌کنی دیگران هم دم به دمت می‌دهند و جانتان تازه می‌شود. از این نظر امروز رفته‌ایم سراغ سعید پیردوست، بازیگر دوست‌داشتنی سینما و تلویزیون و خاطراتش را با هم ورق زدیم. خاطراتی پر از نوستالژی‌های رمضان‌های کودکی، از مناجات‌های سحر و افطار گرفته تا آداب و رسوم مردم تهران قدیم در این ماه.

آداب و رسوم رمضان در تهران قدیم

هنوز هم وقتی ماه رمضان می‌رسد احساس می‌کنم کوچه‌ها، خیابان‌ها، مغازه‌ها و تمام زندگی، عطر ویژه‌ای می‌گیرد. من از کودکی در خانواده‌ای بزرگ شدم که برای ماه رمضان و اعتقادات دینی احترام ویژه‌ای قائل بودند. ماه رمضان، ماه محرم، اعیاد شعبانیه و کلا مناسبت‌های مذهبی دیگر جزئی از تقویم زندگی ما شده و ما با این مناسبت‌ها و آداب و رسوم بزرگ شدیم. در گذشته تهرانی‌ها رسم داشتند با خانه تکانی از منازل و غبارروبی از مساجد به پیشواز ماه مبارک رمضان بروند. البته نمی‌دانم این رسم فقط در تهران انجام می‌شد یا در شهرستان‌ها هم مرسوم بود، ولی ما که آن را انجام می‌دادیم یا خاطرم هست در ماه رمضان مغازه‌ها خواربار باکیفیت‌تر و با قیمتی ارزان‌تر در اختیار مردم قرار می‌دادند تا مردم راحت‌تر و بیشتر خرید کنند.

خانه‌تکانی دل‌ها

خدا رحمت کند پدر و مادرم را. سحر و افطار که می‌شد همه ما را کنار خود سر سفره می‌نشاندند و بسیار تاکید داشتند در این ماه به لحاظ روحی هم ما را از کژی‌ها و بدی‌ها دور نگه دارند. پدر و مادرم می‌گفتند در این ماه باید کینه‌ها و کدورت‌ها را حل کرد تا دل‌ها از قهر و سیاهی پاک شود. آن‌ها تاکید داشتند در این ماه باید کار‌های خیر و نیک را بیشتر انجام دهیم و به دوستی‌ها دوام بیشتری ببخشیم. این‌ها نکاتی بود که در گذشته وقتی ماه رمضان می‌رسد بسیار به انجام آن‌ها تاکید می‌ورزیدند. نکاتی که متاسفانه امروز کمتر به آن‌ها توجه می‌شود.

فلسفه روزه‌داری

از نظر من مهم‌ترین فلسفه ماه رمضان، خودسازی است. این‌که در این ماه، انسان خود را از پلیدی‌ها و بدی‌ها دور نگه دارد و خود را موظف به احسان، نیکوکاری و رعایت انصاف در حق دیگران کند. تزکیه و پالایش نفس از رذایل اخلاقی در این یک ماه زمینه‌سازی است برای پاکی فرد در بقیه ایام سال. به این شکل که به قول معروف مزه انسان شایسته بودن زیر زبان آدم می‌ماند و سعی می‌کند در بقیه ایام سال هم آن را تکرار کند. روزه‌داری فقط گرسنگی و تشنگی نیست. گرسنگی و تشنگی صرفا به انسان می‌آموزد چگونه بتواند مهاری بر نفسش بزند و در مقابل بسیاری از لذایذ غیراخلاقی خودش را کنترل کند.

زمانی که انسان بتواند خواسته‌ها و غرایز غیراخلاقی‌اش را کنترل کند، به مرور زمان به خودشناسی و خداشناسی دست پیدا می‌کند. ضمن این‌که روزه علاوه بر تاثیرات معنوی، نقش مهمی در سلامت و تندرستی یک فرد هم دارد. البته به شرطی که طبق اصولش گرفته شود.

آشنایی کودکان با ماه رمضان

از زمانی که خودم را شناختم روزه را کامل گرفتم. به همین علت روزه کله‌گنجشکی برایم معنی ندارد. سحر‌ها بلند می‌شدم و نمازم ترک نمی‌شد. زمان افطار هم می‌بایست همگی کنار هم روزه‌مان را باز می‌کردیم. کلا احترام به آداب و سنن این ماه برای خانواده ما بسیار مهم بود. اما خیلی از این آداب و سنن امروز و در نسل جوان‌تر از بین رفته. البته الان دیگر زمانه عوض شده و روش‌های تربیتی هم با گذشته خیلی فرق کرده. حتی گاهی پیش می‌آید اگر برای جوانان حکمی را صادر کنیم دقیقا برعکس آن عمل می‌کنند. به همین علت از نظر من نوجوانان و جوانان را باید آزاد گذاشت. فقط می‌توان آن‌ها را راهنمایی کرد و راه درست را نشان‌شان داد.
 
فرزندان ما اگر عشق به مذهب و دین را در خانواده‌شان ببینند و آن را به‌درستی درک کنند دیگر نمی‌توانند در آینده آن را کنار بگذارند. در غیر این‌صورت نمی‌توان انجام فرایض دینی را به زور به گردن فرزندان‌مان بگذاریم. باید به زبان نرم و خوش، اسلام و احترام عقاید مذهبی را به فرزندانمان بیاموزیم. اگر ما بزرگ‌تر‌ها طوری رفتار کنیم که فرزندانمان به این نتیجه برسند که ماه رمضان و روزه‌داری چه برکاتی دارد، خودشان ناخودآگاه برای انجام واجبات آن تشویق می‌شوند.

دعا برای مردم

الان با توجه به سن و سالی که دارم و دارو‌هایی که مصرف می‌کنم نمی‌توانم روزه بگیرم، اما زمانی‌که دعای سحر و افطار را می‌شنوم حس و حال معنوی و بسیار خوبی پیدا می‌کنم. در این ماه از خداوند آرزوی سلامت و راه راست برای مردم دارم. امیدوارم مردم از اشتباهات گذشته‌شان عبرت بگیرند و برای داشتن آینده‌ای روشن از خداوند مدد بگیرند. مشکلات و سختی‌های زندگی نباید مردم را از توکل به خداوند و راه راست دور کند. مردم اگر دین را به درستی و آن‌طور که باید بشناسند دیگر اسیر ظواهر پوچ نمی‌شوند. خداوند خودش سایه کرونا را هم از تمام دنیا کم کند که مردم بتوانند یک نفس راحت بکشند.

فقط به خاطر دوستی با کیمیایی

با این‌که واکسن کرونا را در هر نوبت زده‌ام، اما هنوز هم نکات بهداشتی را سفت و سخت رعایت می‌کنم و پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی را که پیشنهاد می‌شود، قبول نمی‌کنم تا خود و خانواده‌ام را کمتر در معرض خطر قرار دهم. در این مدت هم صرفا در فیلم «خائن‌کشی» به کارگردانی مسعود کیمیایی بازی کردم. آن‌هم به دلیل دوستی دیرینه‌ای است که با هم از زمان دبیرستان داشتیم. در این فیلم که در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد نقش یک استوار را بازی کردم که خوشبختانه مورد توجه دوستان هم قرار گرفت. قطعا در آینده اگر شرایط بهتری حاصل شد بیشتر جلوی دوربین ظاهر می‌شوم، اما الان در منزل هستم.
 
منبع: روزنامه جام جم 
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها