حادثه كربلا پر است از مهرورزی اعضای خانواده به یكدیگر

عاشقانه امام حسین (ع) و دخترش؛ سكینه

عاشورا مانند تابلویی است كه در آن نقش‌های مختلفی وجود دارد و رنگ‌ آمیزی‌ های متفاوتی در آن دیده می‌شود.عاشورا مدرسه است و مدرسه همان‌ طوری كه همه می‌دانیم كلاس‌ ها و درس‌ های متفاوتی دارد؛ كلاس ریاضی، علوم، انشا و... عاشورا هم مانند یك مدرسه پر از كلاس‌های مختلف است.

کد خبر: ۱۳۳۲۱۷۳

یكی از این كلاس‌ها، درس خانواده‌داری است كه این بحث گسترده‌ای است و از سفارش‌های اكید پیامبراسلام(ص) است.

ایشان می‌فرمایند:« بهترین كسان شما،بهترین كسان است نسبت به خانواده‌اش و من بهترین كس شما هستم نسبت به خانواده و اهل‌بیت خودم.»

یعنی پیامبر به ما معیار داده كه اگر می‌خواهید بفهمید فرد در چه درجه‌ای قرار دارد و چقدر خیر است، نگاه كنید و ببینید چقدر نسبت به خانواده‌اش اهل خیر است.

در روایتی دیگر از پیامبر، ایشان می‌فرمایند:«هر چه ایمان‌ فرد بالاتر می‌رود،علاقه‌اش به زن و خانواده‌اش بیشتر می‌شود.»

یعنی درجه ایمان یك فرد را از نسبت توجه فرد به خانواده‌اش می‌توان سنجید.هرقدر نسبت به خانواده محبت بیشتری داشته باشد، درجه ایمانش بالاتر است.

در عاشورا نقش پررنگ خانواده را می‌بینیم.اول این‌که سید‌ الشهدا (ع) اصرار داشتند همراه خانواده مسیر را طی كند تا از این طریق ظرفیت خانواده در تحولات اجتماعی را به ما گوشزد كند.این‌که خانواده در تحولات اجتماعی بسیار مؤثرند.

شاید آن روز برای مردم جای سؤال بود كه چرا اباعبدا...حسین(ع) خانواده‌‌اش را با خود همراه كرده است؟امروز برای مردم ما سؤال‌برانگیز و مبهم نیست.می‌دانیم‌ در عاشورا، سیدا‌لشهدا، جوانان بنی‌هاشم و اصحابش به شهادت رسیدند و بعدازآن باید كسی می‌بود كه پیام خون شهدای كربلا را شهر به شهر ببرد و افشاگری و روشنگری و از آرمان‌های عاشورا دفاع كند.

این نقش به‌ عهده زینب كبرا (س)، حضرت ام‌ كلثوم (س)، حضرت سجاد(ع) و بقیه خانواده سیدا‌لشهدا بود.

امام حسین(ع) با همراه كردن خانواده با خود می‌خواستند این را به ما بفهمانند كه خانواده می‌تواند در احیای مسیر حق و كلمه ا... مؤثر باشد.رفتار ایشان با خانواده‌اش برای ما الگوست.امام‌حسین(ع) شب عاشورا دست‌به‌سینه خواهر می‌گذارد و او را آرام می‌كند.

حضرت زینب (س) بی‌قرار است، چون فردا باید فراغ برادر را تحمل كند.برادر اما خواهر را آرام می‌كند و می‌فرماید: «نكند شیطان صبر تو را از بین ببرد.» و توصیه‌هایی به حضرت زینب (س) می‌كنند در عزاداری و این‌كه حضرت زینب (س) اجازه ندهد دشمن از سوگواری سوءاستفاده كند و به ایشان تاكید می‌كنند:« گونه‌ای عزاداری كن كه وقارت حفظ شود.»

در روز عاشورا وقتی می‌خواهد با دخترش، حضرت سكینه(س) كه ادیب بود وداع كند و با سه بیت شعر، وداع می‌كند.این اشعار در اوج عاطفه است.

این وداع عاطفی به ما می‌آموزد، وقتی می‌خواهم به سفری بروم و از خانواده و دخترم دور شوم، عاطفه خرج كنم و به آنها محبت داشته باشم.

حضرت به دخترش می‌فرماید:«دخترم تا زمانی كه روح در بدن من است با اشك‌هایت قلب مرا آتش نزن.وقتی من از دنیا رفتم اولی هستی و می‌توانی هر طور دوست داری، عزاداری كنی.» حضرت، دخترش را با كلمه «ای بهترین زنان» خطاب می‌‌كند. باکمال مهر و ادب. چقدر این الفاظ زیبا و پر عاطفه‌‌اند و همه اینها برای ما درس است كه نسبت به خانواده كوشا باشیم همان‌طور كه سیدالشهدا(ع) و یارانش كوشا بودند و باعث عاقبت بخیری زهیر و همسرش شدند.

وقتی زهیر شك داشت به خیمه سیدا‌لشهدا برود یا نه، همسرش به دادش رسید و گفت:زهیر؛ پسر فاطمه الزهرا(س) تو را فراخوانده چرا تردید داری؟این نشان می‌دهد گاهی همسر فرد باعث عاقبت بخیری او می‌شود.همه اینها درس است.

در كربلا وهب و مادرش را داریم كه در ركاب سیدا‌لشهدا (ع) بودند ؛ یك خانواده شایسته و نیكوكار. یاران امام حسین (ع) با خانواده‌هایشان در كربلا حضور داشتند و تک‌تک آنها برای ما درسی دارند كه نباید از آنها غافل شویم.