غیرت و عشق در كربلا

البته روح حاكم بر معارف اهل‌ بیت (ع)، همگی روح عرفانی است. درباره این موضوع شاعران برجسته‌ای هم بوده‌اند كه در به تصویر كشیدن بعد عرفانی قیام سید‌ الشهدا (ع) بسیار نقش داشته‌اند.

ازجمله آنها می‌توان به جناب عبدالقادر بیدل‌ دهلوی اشاره كرد كه از شاعران برجسته سبك هندی و عارف‌ مسلک بوده است.

ایشان در چند غزل، ابعاد مهم عرفانی عاشورا را بیان كرده است: بر اهل فضل دانش و فن گریه می‌كند، تا خامه لب گشود سخن گریه می‌كند / شبنم در این بهار دلیل نشاط نیست، صبحی است كز وداع چمن گریه می‌كند / بیدل بهر كجا رگ ابری نشان دهند، در ماتم حسین و حسن گریه می‌كند... یا در غزل دیگری می‌گوید: كیست درین انجمن محرم عشق غیور، ما همه بی‌غیرتیم آینه دركربلاست. « غیرت» یكی از مقامات مهم در حوزه عرفان است. خود خدای متعال «غیور» است و هر كس خدایی باشد، لاجرم غیور است و هر كس غیور باشد، محمدی است.

بزرگانی در حوزه عرفان نظری قلم‌ زده‌اند در باب غیرت كه مربوط به عشق است.این‌که خدای متعال غیور است، یعنی دلیل ممنوعیت برخی از معاصی همین غیرت داشتن خداوند بر بندگانش است، چون معاصی فاصله می‌اندازد بین خدا و انسان.خدا غیور است یعنی می‌خواهد روح انسان‌‌هایی كه درنهایت به خودش برمی‌گردند را رستگار كند و نمی‌خواهد روح آنها به گناه آغشته شود.

انا لله و اناالیه راجعون، بازگشت همه به‌سوی خداست و خدای متعال نمی‌خواهد فاصله‌ای بین خودش و بندگانش باشد و بر هر چه بین او و بندگان فاصله بیندازد،‌غیرت دارد و عشق در عالم بدون غیرت معنا ندارد.این غیرت دوطرفه بین بنده و خدا را به‌صورت كامل می‌توان در حادثه كربلا دید.سیدا‌لشهدا (ع) آن‌قدر به معشوق كه خداست، غیرت داشته كه از همه آنچه بین او و پروردگار است، چشم پوشیده است.

جناب بیدل آنجا كه می‌گوید: «بیدل بهر كجا رگ ابری نشان دهند/ در ماتم حسین و حسن گریه می‌كند...» به این رسیده است كه نزول رحمت الهی با اشك سرازیر می‌شود و آن‌هم اشكی برای دو مظلوم؛حضرت سید‌الشهداء (ع) و امام مجتبی (ع).

در روایت زیادی از آثار اشك بر این دو بزرگوار گفته‌شده و ایام محرم زمانی است كه می‌توان از آثار این اشك‌ها بیشترین بهره را برد.

حجت‌الاسلام سید عباس موسوی مطلق - خطیب و واعظ / روزنامه جام جم