هنرمندی تمام‌ قد

افتخار این را داشتم كه با شادروان در سریال‌های شهرازد و شب دهم هم‌بازی باشم. او یكی از هنرمندانی بود كه برای كارش ارزش زیادی قائل بود و برای نقشی كه قرار بود بازی كند، زحمت می‌كشید.

حساسیتی كه او برای نقش‌هایش داشت، ستودنی بود و با علاقه كار می‌كرد. امكان نداشت در كارش كم‌فروشی كند. همیشه تمام‌قد برای كارهایش حاضر می‌شد و انرژی فوق‌العاده برای ایفای نقش داشت.

او نه‌تنها در دنیای هنر، هنرمندی بسیار حرفه‌ای بود، بلكه به لحاظ اخلاقی هم انسان بسیار وارسته‌ای بود.

مگر می‌شود كارنامه پرویز پورحسینی را رصد كنیم و به نقش‌های ماندگارش نرسیم. او در تئاتر، سینما و تلویزیون خالق نقش‌های بسیار متفاوتی بود كه هركدام برای بازیگران جوان، كلاس درس بود.

برایش فرقی نداشت كه نقش تا چه میزان از او دور باشد، آن‌قدر مطالعه داشت و صاحب تجربه كه راحت آن را روی صحنه تئاتر می‌برد یا جلوی دوربین بازی می‌كرد.

زنده‌یاد پرویز پورحسینی، نقش راسكول نیكف در جنایت و مكافات به كارگردانی دكتر رفیعی را با این‌كه سخت بود، متفاوت بازی كرد.

این اتفاق در سینما و تلویزیون هم افتاد. كافی بود نقشی متفاوت و چالش‌برانگیز به او پیشنهاد شود، آن‌وقت بود كه شاهد بازی پرقدرت زنده‌یاد پورحسینی بودیم.

به هیچ‌وجه اهل خودشیفتگی نبود و اعتقاد داشت مردم بهترین منتقدان و مشوقان ما هنرمندان هستند.

آنچه بازیگری را به هنر نزدیك می‌كند، خلاقیت است، وگرنه شاید بعضی‌ها بتوانند متنی را حفظ كنند و جلوی دوربین بروند.

خلاقیت در كار بازیگری این است كه بازیگر چیزی را به نقش اضافه كند كه از روح و ذهن خودش تراوش می‌كند. چیزی كه نه در سناریو و نه در ذهن كارگردان وجود نداشته و بازیگر آن را به نقش اضافه می‌كند، پورحسینی این‌گونه عمل می‌كرد و رنگ و روح تازه‌ای به نقش می‌داد.

باید تا زمانی كه چنین هنرمندان عزیزی در قید حیات هستند، از آنها تجلیل كنیم، زیرا روزی می‌رسد كه بسیار دیر شده است.

در آخر باید بگویم پرویز پورحسینی، هنرمند پر قدرتی بود كه جامعه هنری برای از دست دادنش، متاسف شد.

به خانواده‌اش تسلیت می‌گویم، گرچه می‌دانم از دست دادن این عزیز، برای همه سخت و دردناك است.

محمود پاك‌نیت - بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون / روزنامه جام جم