پیوستگی سبك زندگی فردی و مدیریتی

بعضی در زندگی فردی خود به رعایت ضوابط مقیدند، اما در زندگی مدیریتی خود چندان تقیدی ندارند. بعضی هم برعكس در سبك مدیریتی خود به خاطر مسائلی چون ترس از مجازات، حدود را رعایت می‌كنند اما در سبك زندگی فردی و خانوادگی خود چندان تقیدی ندارند. امام الگویی از سبك زندگی و مدیریتی خود ارائه كردند كه تنها در نحوه زندگی انبیا و ائمه و بزرگان دینی قابل مشاهده است.

حضرت امام(ره) این سبك را هم در مدیریت‌شان كاملا رعایت كردند و همچنین در زندگی خانوادگی و روابط با فرزندان این نوع رفتار را پیاده كردند. سخنان شهید مطهری درباره حضرت امام قابل توجه است. وقتی ایشان از پاریس برگشتند از شهید مطهری پرسیدند در امام چه چیزی دیدند.

 ایشان گفتند من با امام خیلی مانوس بودم، ولی در این سفر چیزهایی دیدم كه هم برای من تازگی داشت و هم تعجب‌آور بود.

من چهار ویژگی در ایشان دیدم؛ اول ایمان خالص نسبت به پروردگار و به همین خاطر از یك اطمینان بسیار بالایی برخوردار بود، دوم نسبت به راه و هدفی كه در پیش گرفته بود، ایمان داشت و اگر همه دنیا هم می‌خواست ایشان را از مسیری كه انتخاب كرده باز بدارد تغییر مسیر نمی‌داد، در عین حال امام مشورت‌پذیر بود، اما در اصول و مبانی انعطاف نشان نمی‌داد. سوم این‌كه به هدفش كاملا ایمان داشت و می‌دانست هدفش چیست و كجا می‌خواهد برود و چه نتیجه‌ای می‌خواهد بگیرد و چهارم ایمان داشتن به امت و مردم بود.

شهید مطهری می‌گفت من به امام می‌گفتم شاید مردم در برخی از مقاطع با شما همراهی نكنند، اما امام می‌فرمود مردم را من بهتر از شما می‌شناسم و آنها حتما همراهی خواهند كرد. این چهار اصل را ما از امام در سبك مدیریت و اداره انقلاب و كشور شاهد بودیم و هم در زندگی شخصی و فردی خود این چهار ویژگی را دنبال می‌كردند. امام هم در مدیریت و هم در زندگی فردی، ساده‌زیست بودند. ایشان قاطعیت داشتند و از صلابت برخوردار بودند.

همچنین ایشان آنچه‌ را می‌گفتند باور داشتند و به آن عمل می‌كردند. از این رو عالم بی‌عمل نبودند. بنابراین شاید بتوان گفت یكی از مهم‌ترین ویژگی‌های امام راحل پیوستگی میان سبك زندگی فردی و سبك زندگی مدیریتی‌شان بود.