بیماری خسته‌کننده

آقای کارخانه چه خبر؟شنیدیم استعفا کرده‌اید.
بله، قطعا دیگر نمی‌توانم ادامه بدهم. امسال سه بار عمل جراحی کردم و واقعا شرایط برای ادامه همکاری میسر نیست.
دیروز، رضایی مدیرعامل شهرداری گفته بود همه چیز منوط به اظهار نظر پزشک شماست.
پزشکم دیگر اجازه نمی‌دهد فعالیت داشته باشم. واقعا شرایط خوب نیست و امیدوارم اتفاق‌های خوبی برای شهرداری ارومیه بیفتد.
این تماس بهانه‌ای شد تا از شما درباره المپیک هم سؤال کنیم. تیم ملی ایران می‌تواند در انتخابی سهمیه را کسب کند؟
همه راه‌ها برای رسیدن به المپیک جلوی ماست. حالا هم که فدراسیون رئیس دارد و لیگ برتر را هم برای کسب سهمیه المپیک تعطیل کرده‌اند. نباید بترسیم. چون شانس اول کسب سهمیه در این رقابت‌ها ما هستیم.
چین چطور؟آنها میزبان هم هستند.
ببینید ما شاید از هر ده تا بازی یک بازی را به چین و استرالیا واگذار کنیم. می خواهم بگویم توانایی شکست دادن هر تیم آسیایی را داریم. وقتی ما برای خودمان شانس قائل باشیم، نیمی از راه را رفته ایم.
بازیکنان هم انگیزه زیادی دارند.
المپیک رویدادی است که هر چهار سال یک‌بار تکرار می‌شود و ممکن است از جمع نفرات فعلی نیمی از آنها در المپیک بعدی حضور نداشته باشند. به همین دلیل خود بازیکنان تمام تلاش‌شان را می‌کنند. یعنی نیازی نیست به آنها بفهمانیم این رقابت‌ها چقدر حساس است. از نظر من جای نگرانی نیست، اما باید هوشیار باشیم. هوشیار و بیدار. حرف من این است که فقط راه پیش داریم و هیچ راه بازگشتی وجود ندارد.
اگر سهمیه را بگیریم این بار دیگر صرف حضور در المپیک معنا ندارد، درست است؟ توقع‌ها بالا رفته و...
شک نکنید این بار دیگر حضور مهم نیست. اگر به المپیک برسیم باید تلاش کنیم روی سکو برویم. باید دست در دست همدیگر بدهیم، همدیگر را هل بدهیم و به سمت جلو و در همان مسیری که از قبل طراحی کرده‌ایم حرکت کنیم.

مازیار فیروزی

ورزش