ملاقات با 23نفر

داستان از چه قرار است
داستان «23 نفر »، داستان ۲۳ نوجوان ایرانی است که سال ۶۱ به اسارت نیروهای عراقی درآمدند و پس از شکست عراق در خرمشهر سوء‌استفاده‌های فراوانی از آنها و نوجوانی‌شان شد. صدام حسین آنها را به برنامه‌ تلویزیونی دعوت کرد و گفت: «همه بچه‌های دنیا بچه‌های ما هستند». اما ۲۳ نوجوانی که از آنها صحبت می‌کنیم، راضی به این سوء‌استفاده نشدند و تصمیم به اعتصاب غذا گرفتند تا شبیه سایر اسرا با آنها برخورد شود.
داستان فیلم «۲۳ نفر»، داستان همین نوجوان‌هاست. داستانی که بارها کارگردان‌های مختلف تصمیم به ساخت آن گرفتند، اما به نتیجه نرسیدند تا این‌که در تیر سال 94 این 23 نفر در برنامه ماه عسل حضور یافتند و سرنوشتی دیگر برایشان رقم خورد.
پس از آن برنامه بود که سردار قاسم سلیمانی، نامه‌ای به ابراهیم حاتمی‌کیا نوشت و کتاب «آن بیست و سه نفر» را به او معرفی و توصیه‌هایی برای ساخت فیلمی از این کتاب به ایشان کرد. ابراهیم حاتمی‌کیا هم این داستان را به سازمان اوج سپرد و مدیر فیلمبرداری «به وقت شام»، مهدی جعفری را برای کارگردانی این اثر معرفی کرد.
مهدی جعفری کیست
مهدی جعفری که در تمام این سال‌ها به عنوان مدیر فیلمبرداری شناخته می‌شد و پشت دوربین فیلم‌هایی چون «اتوبوس شب»، «عصر یخبندان» و «دهلیز» و چند فیلم دیگر قرار گرفته بود، با «۲۳ نفر» به صورت رسمی به دنیای کارگردانی قدم گذاشت و درباره ساخت این فیلم گفت: «همیشه دوست داشتم این قصه را بسازم البته مستند آن را تولید کردم، اما قاب سینما روایت دیگری است که می‌تواند ادای دینی در مقابل شجاعت و ایستادگی این رزمندگان باشد».
خلاصه که فیلمبرداری فیلم سینمایی ۲۳ نفر به تهیه‌کنندگی مجتبی فرآورده و کارگردانی مهدی جعفری با حضور سردار قاسم سلیمانی در تاریخ 15 مهرماه پارسال آغاز شد و فیلمبرداری آن نزدیک به سه ماه در تهران و آبادان به طول انجامید. حتی تصویربرداری یکی از سکانس‌های این فیلم با حضور سردار سلیمانی صورت گرفت و در حاشیه آن مجتبی فرآورده در مقام تهیه‌کننده و نیز مهدی جعفری در مقام کارگردان به طرح نکاتی پرداختند. سردار سلیمانی هم در این بازدید طی سخنانی کوتاه به اهمیت توجه به خاطرات دفاع مقدس و نیز ویژگی بارز گروه نوجوان اسیری که خاطراتشان در کتاب «آن بیست و سه نفر» روایت شده است، پرداخت.
در جشنواره چه گذشت
۲۳ نفر بدون تبلیغات آنچنانی وارد جشنواره فجر شد و از همان ابتدا در اکران‌های مردمی مورد توجه قرار گرفت. ساخت این فیلم مشکل بود؛ چرا که بدون شک چنین سوژه‌هایی برای تاریخ و مردمان کشور ما بسیار مهم و مقدس هستند و کارگردان و نویسنده برای ساخت آن باید تمام جوانب را رعایت کنند و شاید مهدی جعفری خود هم انتظار نداشت فیلمش با این قوت در جشنواره سی و هفتم بدرخشد. 23 نفر در طول ایام جشنواره فجر توجه سلایق مختلف را به خود جلب کرد و از حسین انتظامی، رئیس سازمان سینمایی گرفته تا مخاطب عام سینما و منتقد سختگیری مانند مسعود فراستی زبان به تعریف و تمجید از آن گشودند.
در صف اکران
همه تعریف و تمجید کردند، اما این فیلم حدودا یک سال پشت صف اکران ماند! خب، چرا؟ قبول که وضعیت اکران در سینما همواره مورد نقد بسیاری از فیلمسازان سینما بوده است و اکران در سال جاری نیز منتقدان فراوانی داشته و بسیاری از فیلمسازان از وضعیت اکران آثارشان راضی نیستند، اما مگر نه این که معمولا فیلم‌هایی که در جشنواره فجر مورد استقبال قرار می‌گیرد در کوتاه‌ترین فاصله تا بعد از این رویداد سینمایی به صورت عمومی اکران می‌شوند؟ مگر نه این که مخاطبان مردمی در انتظار دیدن این فیلم‌ها هستند و اگر این فیلم‌ها در اسرع وقت اکران نشوند پس چه فیلم‌هایی حق استفاده از زمان مناسب را برای اکران عمومی در اختیار دارند؟
به هر ترتیب حالا بعد از گذشت ماه‌ها مثل این که قرار شده فیلم 23 نفر از چهارشنبه همین هفته یعنی 13 آذر اکران شود و اینجاست که باید از مسؤولان سینمایی پرسید اگر کارگردان این فیلم از مدعیان سینما بود باز هم چنین فصلی را به اکران فیلمش اختصاص می‌دادند؟

ساناز قنبری

سینما