باد و بوران و برف و سرما این روزها همسایه دیوار به دیوار چادرنشینان زلزله‌زده آذربایجانی است

آن روی سیاه برف

1ـ دانه‌های درشت و پرآب برف روی شیشه پنجره می‌نشیند و آرام سر می‌خورد پایین. شیشه می‌شود خیس عرق، گرمای اتاق دلچسب است و نوشیدن یک فنجان چای در این فضای شاعرانه، سرخوش ترین حال ممکن را نصیبت می‌کند. این هوای پاییزی برفی حال می‌دهد برای شعر خواندن و شعر گفتن و موسیقی شنیدن. 2ـ پولک ها، پولک‌های سرد و زیبا، آرام آرام خود را به صورتِ ترک خورده کویرِ یزد و قزوین و سمنان و مرکزی می‌رسانند و آب می‌شوند روی لب‌های خشک و کبود شده شان و نمی‌و نیم جان و رمقی به بیابان‌های درحال فرو نشست می‌دهند. خدارا شکر، زمین‌های تفتیده مان جانی دوباره می‌گیرند اگر این برف زیبا همچنان ببارد. 3ـ یزد؛ دشت‌ها و کوهستان‌هایش، همیشه بوی خشکی می‌دهند، بوی تاریخ آفتاب خورده، بوی تابش بی امانِ خورشید لجوج و پرحرارت... این روزها اما یزد و دشت‌ها و کوهستان‌هایش سپیدند و سرد و تماشایی. اصلا سوژه عکس و عکاسی‌اند و حال می‌دهند برای صفحه اینستاگرام که یک شعر عاشقانه زیرش بنشیند. 4ـ دریاچه ارومیه دوباره دارد جان می‌گیرد. این روزها که باران و برف، پاییزمان را حسابی زمستانی کرده و بیشتر از هر جا برکتش به مناطق غربی و شمال غربی کشورمان می‌رسد، تالاب بزرگ و خشکیده ارومیه هم که هزار و یک طرح دولتی‌ها نتوانست حیاتش را به آن برگرداند، دوباره دارد آبدار می‌شود؛ شکل سابقش، شکل دریا.... اصلا قایق‌های گردشگری دوباره چشم به راه گردشگران دریایی نشسته‌اند و منتظرند تا لحظه‌ای باران قطع شود و راسته پرتوهای سرخ رنگ غروب را بگیرند و بروند تا آن دوردست‌ها؛ همانجا که شاعرانه به خورشید می‌رسد. 5ـ برف پاییزی یکجای دیگر هم نشسته است. روی مخروبه‌های زلزله؛ زلزله میانه و سراب؛ روی سقف‌های آجری و بتونی که حالا دیگر از هم پاشیده و نقش زمین شده‌اند. روی کانکس‌های سرد و یخ زده، روی چادرهای کوچک خیسِ نچسب. چادرها و کانکس‌های زلزله زدگان آذربایجانی، حتی سرپل ذهاب کرمانشاه. اینجا اما برف و باران و بوران زیبا نیست، دوست داشتنی نیست، سوژه بکر عکاسی نیست. حتی اگر یکی از همان چادرنشینان و کانکس نشینان باشی، نعمت و برکت هم نیست، شاید نکبت است و نقمت، اگر احساس کنی تنهایی هستی خانه خراب و رها شده میان مخروبه‌های زلزله، با مصیبتی که باید بارش را به تنهایی به دوش بکشی؛ همان حس غریبی که این روزها به جان برخی هموطنان زلزله‌زده آذربایجانی و حتی کرمانشاهی‌ افتاده است.
کد خبر: ۱۲۳۹۰۲۲

هفت سال پیش بود که ورزقان و اهر در آذربایجان شرقی با زلزله 6 ریشتری لرزیدند و صدها کشته و هزاران مجروح و ده‌ها هزار بی‌خانمان و ده‌ها هزار سرپناه آوار شده روی دست هموطنان آذربایجانی برجای گذاشتند.
هنوز آمار و اطلاعات دقیقی که نشان دهد تمام خرابی‌های زلزله سال 91 این خطه سردسیر کشورمان آباد شده در دست نیست، اما زمین که این چیزها سرش نمی‌شود، هروقت دلش بگیرد می‌لرزد و همه‌چیز را با خود می‌لرزاند، مثل همین جمعه دو هفته پیش،
17 آبان که دوباره با قدرت 5.9 ریشتر تکانی خورد و سراب و میان را هم تکانید؛ هر دو شهرستان را، خانه‌هایشان و دل مردمانشان را.
سال 91، مرداد ماه بود که زندگی را بر سر مردم آذربایجان خراب کرد و سایه لرزش ویرانگرش تا چند پاییز و زمستانِ سرد و پربرف، روی سر هموطنان ترک‌زبان‌مان بود و این بار مثل زلزله دو سال پیش کرمانشاه، آبان هوس تکان و تکاندن آذربایجان به سرش زد؛ هوسی که تاوانش سنگین بود و هست.
این بار هم مثل هر حادثه طبیعی دیگری در کشور، مسؤولان بخش‌های دولتی و عمومی، دوربین‌ها و عکاسان و شبکه ها، پای تپه‌های بی قواره آجرهای تلنبار شده از آوار حاضر شدند و یکپارچه گوش شدند برای شنیدن و چشم، برای دیدنِ زندگی از دست رفته مردم مصیبت زده و قول‌ها و وعده‌های حمایت و همدردی و تسریع در امدادرسانی نشست پای عکس‌ها و فیلم‌ها و ...
وعده‌ها و امدادرسانی و آواربرداری اما سرعتش کم بود، به باد و باران و بوران و برف نرسید، مثل خیلی وقت‌ها، مثل خیلی جاها.. برف و بوران زودتر رسید و خندید و نیشتر زد به جان آوارگان چادرنشینی که درد بی‌خانمانی هنوز تا مغز استخوانشان رسوخ کرده.
چادرنشینی استخوان سوز
اینجا که ما هستیم، در پایتخت، هوا که خیلی سرد شد و باران و برف زیبا روی شیشه مه گرفته خانه و محل کارمان نشست، دمای هوا به صفر نرسید، اما باز هم سرد بود و بخاری‌ها و شوفاژها با شدت تمام به کار افتاد؛ آن هم زیر سقف‌ها و سرپناه‌های امن و محکم و دوست داشتنی. این حال و هوای پاییزی و دلچسب همه 22 استانی بود که پای برف و باران و سرما کمابیش به آنها رسیده بود. اینجا اما، در شهرها و روستاهای زلزله‌زده میانه و سراب، خط قرمز دماسنج هر روز پایین و پایین‌تر می‌رود، صفر را رد کرده و منهای ده درجه رسیده؛ به یخبندان کامل... یک یخبندان کریه و زشت و زمخت زیر چادرهای سفید خیس و یخ زده. اینجا بوی مشمئزکننده یخبندان و آوار و درد هنوز با هوهوی باد و بوران توی هوا پخش می‌شود.
مسؤولان کار می‌کنند، جهادی‌ها کار می‌کنند، نهادهای نظامی کار می‌کنند، اما سرعتشان به سرعت برف و بوران نمی‌رسد، باز عقب می‌مانند و باز درد همچنان باقی است.
روزهایی مثل شب تار
دمای هوای میانه و سراب این روزها میان شماره‌های منهای پنج و منهای ده بالا و پایین می‌رود. بسیاری از مردم در مناطق روستایی و کوهستانی هنوز کانکس ندارند، چادرنشینند و خدا می‌داند چگونه شب را به صبح و صبح را به شب می‌رسانند. دولتی‌ها تصمیم گرفته اند مردم به جای دریافت کانکس در خانه‌های اجاره‌ای ساکن شوند و اجاره‌بهای آنها را نیز به مدت شش ماه پرداخت کنند؛ طرحی که چندان با استقبال مردم زلزله‌زده مواجه نشده، شاید فکر می‌کنند اگر زندگی زیر چادر و کانکس را تحمل کنند، دیوار خانه‌های مخروبشان زودتر بالا برود و به سقف و سرپناه برسند. بارش برف و سرمای هوا اما عملیات آواربرداری و بازسازی واحدهای مسکونی را با مشکل و کندی روبه‌رو کرده است.
خانه‌های کوچک موقت
دولتی‌ها اما کوتاه نمی‌آیند، این بار تصمیم گرفته اند مقابل برف و بوران بایستند و از مردمشان مراقبت کنند. واحدهای مسکونی موقت ۱۲ تا
۱۵ متری جهت اسکان موقت در حال ساخت است و این راهکار موقت اما از بی‌راهکاری بهتر است. حتی عملیات آواربرداری همچنان ادامه دارد و معاون سیاسی فرماندار شهرستان میانه می‌گوید آوار برداری در مناطق زلزله‌زده‌ میانه و محله‌های قدیمی و بافت فرسوده اگرچه به طور کامل تمام نشده و همچنان در روستاهای زلزله زده‌ میانه توسط اکیپ‌های اعزامی درحال انجام است، اما آوارهای کوچه و معابر جمع‌آوری شده است. سرهنگ نجفی، مسؤول قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه عاشورا اما می‌گوید با اجرای شبانه‌روزی عملیات خاکبرداری در ورنکش، تا چهار روز آینده آواربرداری در کانون اصلی زلزله به پایان می‌رسد.
اینجا کسی سردش نیست
فرماندار سراب هم از توزیع وسایل گرمایشی مناسب و ۴۰ اتاقک در مناطق زلزله‌‌زده شهرستان خبر می‌‌دهد و به ما اطمینان خاطر می‌دهد زلزله‌زدگان سرابی مشکل گرمایشی ندارند.
ایرج ثقفی می‌گوید: کار آواربرداری در
15 روستا به پایان رسیده و در ۵۰ روستای زلزله زده شهرستان در حال اجراست و تلاش می‌کنیم آواربرداری با توجه به شروع فصل بارش‌ها به‌زودی به پایان برسد. به گفته وی، صد خانوار نیاز به اسکان موقت داشتند که ۴۰ اتاقک نصب شده و صد واحد پیش ساخته نیز پیش بینی شده که در مرحله اول ۶۰ واحد ایجاد خواهد شد. کار ساخت واحدهای پیش‌ساخته هم به‌زودی تمام می‌شود.
فرماندار سراب درباره اجاره کردن خانه برای زلزله‌زدگان هم این‌گونه توضیح می‌دهد: برای ۶۰۰ زلزله‌زده شهرستان سراب واحدهای استیجاری تدارک دیده شده و در اختیارشان قرار گرفته است.
میانه‌ای‌ها در کانکس
در میانه اما بیشتر ساخت و استقرار کانکس مد نظر مسؤولان است و فرماندار میانه درباره‌شان می‌گوید ۱۵۰ کانکس تاکنون برای اسکان موقت زلزله‌‌زدگان روستاهای بخش ترکمانچای و کندوان شهرستان میانه تامین و نصب شده است.کار آواربرداری در مناطق مختلف شهرستان میانه هم به گفته محمدرضا مشایخی، با سرعت ممکن درحال انجام است.در این اوضاع و احوال بنیاد مسکن هم طبق روال همیشگی درحال انجام کارهای روتین این نهاد در مواقع بحران، یعنی تعیین و اعطای تسهیلات و گرفتن پیمانکار برای ساخت تدریجی واحدهای مسکونی زلزله‌زدگان است.
نهادهای دولتی و غیردولتی و عمومی و نهادهای نظامی اینجا در میانه و سراب همه پای کارند، اما برف و بوران امسال زود آمد و سخت، باخانمان و بی‌خانمان هم سرش نمی‌شود؛ سرد است و استخوان سوز و تباه‌کننده. شاید باید تلاش‌ها بیشتر شود و سرعت اجرای وعده‌ها و امدادرسانی‌ها بیشتر و بیشتر.

فاطمه مرادزاده

ایران

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها