سلفی با چوبه دار

این هفته سراغ مرد جنایتکاری رفتیم که هیچ‌وقت از قتل شش نفر اظهار پشیمانی نکرد. اظهارات او براساس اطلاعاتی که توسط مسؤولان قضایی اعلام شده بود، تنظیم شد.
قاتلی که پشیمان نبود!
اسمم عباس است و هیچ‌وقت از جنایتی که انجام دادم پشیمان نشدم. اصل ماجرا برمی‌گردد به چند ماه قبل از جنایت. یک روز همراه برادرزاده‌ام در دعوایی شرکت کردیم و برادرزاده‌ام با چاقو ضربه‌ای به شکم طرف دعوا زد که باعث مرگ او شد. ما را دستگیر کردند و به زندان رفتیم. برادرزاده‌ام قاتل شناخته شد و من بعد از مدتی با سپردن وثیقه آزاد شدم.
زمانی که زندان بودم، شنیدم که خانواده مقتول رفتار خوبی با مادرم نداشتند و حتی یک بار روسری از روی سرش برداشته بودند. وقتی این حرف‌ها را شنیدم، کینه‌ای از آنها به دل گرفتم، به همین دلیل در زندان تصمیم گرفتم بعد از آزادی پدر و مادر مقتول را بکشم. از طرفی از دختر خانواده‌ای خوشم می‌آمد و آنها با ازدواج ما مخالف بودند، حتی شنیدم برادر این دختر در عملیات دستگیری‌ام شرکت داشته است.
بعد از آزادی دوباره از دختر مورد علاقه‌ام خواستگاری کردم و جواب رد شنیدم. تصمیم گرفتم از آنها هم انتقام بگیرم. برای اجرای نقشه‌ام سلاح کلاشینکفی تهیه کرده و صبح 10 دی ماه 95 تصمیم به اجرای آن گرفتم.
براساس نقشه‌ام، می‌خواستم از هر دو خانواده در یک روز انتقام بگیرم. ابتدا مقابل خانه دختر مورد علاقه‌ام رفته و با شلیک گلوله چهار عضو خانواده‌اش را کشتم. بعد از آن مقابل خانه پسری که برادرزاده‌ام او را کشته بود رفتم و پدر و مادرش را کشتم.
برای این‌که به تهران فرار کنم نیاز به پول داشتم. نمی‌دانستم پلیس ردم را زده و مرا زیر نظر دارد. به همین دلیل با یکی از آشناها تماس گرفتم و خواستم برایم پول بیاورد. ماموران که از موضوع با خبر شده بودند او را تعقیب کرده و به من رسیدند. وقتی در محاصره ماموران قرار گرفتم، غافلگیر شده و هیچ واکنشی نتوانستم از خودم نشان بدهم. دستگیرم کردند و به خاطر حساسیتی که پرونده ام داشت، روند رسیدگی به پرونده ام سریع انجام شد. هیچ‌وقت از قتل‌ها اظهار پشیمانی نکردم و گفتم اگر باز به گذشته برگردم همین کار را می‌کنم. در دادگاه محاکمه شدم و با حکم قضات به شش بار قصاص و زندان و شلاق محکوم شدم. رای در دیوان عالی کشور تایید و سحرگاه 24 فروردین 96 در ملا عام اجرا شد.